Saga o wiedźminie, Andrzej Sapkowski

[Shaker]

@repta2

Opisów przyrody było wystarczająco, jak na taki utwór. W świecie wiedźmina opisy pojawiały się tylko we wstępach do ważnych lokacji i to dobrze. Spakowski chciał, by świat wyglądał mrocznie, a opisywanie go przez wtrącanie jakiś opisów psujących wątki byłoby nie do przyjęcia. Mimo, że niektórych świat wiedźmina mógłby być ciekawy w opisach, to mogę się założyć, że nie. Dlaczego? Ten świat był na miarę średniowiecza, do tego bez pięknych widoków i tak był kreowany, dlatego też ,,wyjątkowych" lokacji w stosunku do takiego Władcy Pierścieni było mniej i nie miały większego znaczenia z wyglądu. To nie były wymyślne krainy Tolkienowskie, które rozciągały się przez całe Śródziemie.

@araevin

Postaci poznawało się po tym, co mówiły. A przecież ważne są też gesty, mimika twarzy, sposób ubioru, odruchy, nawet zapachy i tego typu drobiazgi. Sapkowski nie pokazał mi tego.

Nie zawsze. Zależy od stylu pisania. Niektórzy wielbią się w gestach, mimice twarzy etc. która w literaturze jest trudna do przedstawienia i zwykle dialogi sprawdzają się znacznie lepiej w takim przypadku. Chyba, że postać wykreowana jest tak zamknięta w sobie, że nie potrafi wykrztusić słowa.

Co mamy pod koniec sagi? Zakochanego wiedźmina-rycerza-bohatera. Nosz kurde! Ta przemiana doprowadzała mnie do szału.

Kolejny, który nie widzi skąd to się wzięło? Sapek to wielbiciel mitu arturiańskiego, w jego książkach znajdziesz dziesiątki nawiązań do mitologii celtyckiej! Z bezmyślnego narzędzia Wiedźmin staje się ,,rycerzem szukającym Gralla". Jego droga jest ciężka, zdaje się nawet, że zyskuje zapomniane wcześniej/ wytłumione emocje i to go przytłacza. Może Sapkowski zbyt dobitnie to pokazuje, jednak mogę całkowicie zrozumieć jego zamiary z tą ,,przemianą". ;]

Edytowano Grudzień 9, 2012 przez Shaker

[Piter167]

Przeczytałem Wiedźmina w te wakacje i uważam go za dobry cykl, ale tylko(?) dobry. Najbardziej podobały mi się cykle opowiadań, no i pierwsze tomy własciwego cyklu, ponieważ pod koniec denerwowało mnie

częste skakanie po czasach i "przekokszenie" Ciri. Rozumiem, że ona była dzieckiem przeznaczenia, ale żeby nastolatka (fakt, że szkolona przez wiedźminów) pokonała wielu głównych wrogów w sadze, oczywiście poza Vilgerfotzem, uważam za minus. Pamiętam, jak pod koniec czekałem na walkę Geralt vs Bonhart, ale w końcu skończyło się, ze to Cirilla go pokonała i to w dość dziwny sposób...

Po mojej wypowiedzi i wymienieniu samych minusów można by uznać, że saga w ogóle nie przypadła mi do gustu, ale jak już pisałem na początku - czytało się szybko i przyjemnie, ale według mnie istnieją lepsze cykle.

[Piter167]

Kiedy Bonhart chwalił się swoimi umiejętnościami walki oraz tym, że pokonał już kilku wiedźminów odbierając im ich medaliony, to myślałem, że to jednak Geralt pomści towarzyszy i przy okazji pokona dręczyciela Ciri; z drugiej znowuż strony, motyw z pokonaniem przez dziewczynę swoich strachów/lęków, także nie był zły, lecz ja wolałbym starcie 2 prawdziwych kozaków na miecze (ale to tylko taki mój wymysł).

[Grzesko]

Kiedy Bonhart chwalił się swoimi umiejętnościami walki oraz tym, że pokonał już kilku wiedźminów odbierając im ich medaliony, to myślałem, że to jednak Geralt pomści towarzyszy i przy okazji pokona dręczyciela Ciri; z drugiej znowuż strony, motyw z pokonaniem przez dziewczynę swoich strachów/lęków, także nie był zły, lecz ja wolałbym starcie 2 prawdziwych kozaków na miecze (ale to tylko taki mój wymysł).

Takie starcie rozciągnęłoby się na parę stron. Byłoby zwyczajnie nudne. Mi bardziej pasuje ten "motyw z pokonaniem swoich lęków"

[Bestplayer98]

Kilka dni temu skończyłem Panią Jeziora , a więc ostatni tom sagii wiedźmińskiej. Powiem krótko : choć doświadczenie mam nikłe z książkami , to przebić pana Sapkowskkiego bedzie baardzo trudno. Mistrzostwo jak dla mnie.

[Daedroth]

IMO polskim twórcom faktycznie może być ciężko przebić Wiedźmina, ale na światowym podwórku jest kilka serii, które są na podobnym poziomie, a wg mnie nawet lepsze od książek Sapkowskiego. Może nie konkretnie o tej samej tematyce co Wiedźmin, bo takich książek jest raczej niewiele. Pieśń Lodu i Ognia, czy seria książek o Czarnej Kompanii są świetnymi przykładami książek, które w temacie fantasy (ogólnie) stawiam wyżej od serii Sapka. A esencją fantasy jest już dla mnie Śródziemie i wszystkie książki się w nim dziejące (Hobbit, WP, Sillmarilion...).

[repta2]

Mam pytanko bo dzisiaj w Empiku widziałem książkę, która byłą zbiorem opowiadań w świecie Wiedźmina autorów z Rosji i chyba Ukrainy, czytał ktoś? Jest to coś znośnego czy raczej gniot?

[Demonir]

@up

Ja czytałem i pozwolisz, że uprawie w tym poście obrzydliwą autopromocję, ale już zdążyłem tę antologię zrecenzować na swoim blogi. LINK

[spidymaster]

Co do dyskusji parę postów powyżej o przemianie wiedźmina: ale czy nie o to chodziło w całej sadze?

Kiedy odmawiał Merigold wziąć udziału w wojnie, to wydawało się, że jest zwyczajnym cynikiem, który walczy kiedy płacą; losy narodów go nie obchodzą. Tymczasem później Ciri tłumaczył o wojnie między-rasowej itp. I podsumowane jest to słowami "wystarczy, że ja sikam na wiatr..." (cytat niedokładny bo nie mam obecnie dostępu do książki)

Dla mnie zresztą postacie w Wiedźminie stanowiły jego największą zaletę, nawet Bonhart miał coś w sobie...

Jeśli chodzi o inne opowiadania Sapkowskiego, to kilka było naprawdę moim zdaniem ciekawych i oryginalnych stylistycznie (mnie się podobało "Złote popołudnie") zaś kilka raczej średnich. Tak naprawdę "rozliczać" go będę z najnowszego wiedźmina, bo poprzedni skończył się moim zdaniem genialnie i nie wyobrażam sobie dobrej kontynuacji. Sądzę, że z dużym prawdopodobieństwem będzie na maxa pokręcony czasowo, pełen nawiązań. Domyślam się większych odniesień do legend arkturiańskich.

[EricSonicson]

Ahhh, Wiedźmin - moje pierwsze zetknięcie się z polskim fantasy, pierwsza dojrzała miłość do tego gatunku... Co do postaci to i owszem - każda dobrze zarysowana, a na dodatek Sapek ma coś w sobie, co pozwala dobrze oddawać ich przemyślenia, charaktery. Djikstra czy Puszczyk są dobrym przykładem - nie było im poświęcone wcale dużo miejsca, a jednak coś o nich wiemy. Zdecydowanie jedna z zalet. Tak samo jak ujęcie w całości dylematów moralnych bez zbytniego patosu, w sposób lekki.

[Gość Phobos90]

Witam chciałem zacząć, swoją przygodę z widzminem, moja jedyna styczność to film/serial, i czytanka z cdaction która była kiedyś dodana do pisma, mógłby mi ktoś napisać w jakieś kolejności czytać knigi oraz grać w gry żeby fabularnie wszystko było po kolei. Dziękuje za odpowiedź.

[JamesVoo]

Serial to porażka po całej linii.

To co było kiedyś dodane to pierwsze opowiadanie o Wiedźminie. Książki powinieneś czytać w kolejności:

Ostatnie życzenie(jest tutaj zawarte to opowiadanie), Miecz Przeznaczenia - są to dwa zbiory opowiadań.

Kolejno jest saga, czyli pięć ksiąg - Krew Elfów, Czas Pogardy, Chrzest Ognia, Wieża Jaskółki, Pani Jeziora.

Po zakończonej sadze rozpoczyna się pierwsza część gry komputerowej, a chronologicznie później druga i niedługo trzecia

[Gość Phobos90]

Dzięki za odpowiedź!

[Qardius]

Tylko saga o wieśku zatrzymała mnie w łóżku na cały dzień

[Kolnid]

Jakiś tydzień temu i mnie się udało przeczytać Sagę o wiedźminie (z opowiadaniami). Bardzo mi się podobały wszystkie części, poza ostatnią (Pani Jeziora). Główne zarzuty to brak akcji. Wszystko było takie rozciągnięte. Nawet wielka bitwa

pomiędzy Nilfgaardem, a resztą królestw

niespecjalnie przypadła mi do gustu. Pewnie dlatego że

nie brali w niej udziału główni bohaterowie

Wątek Ciri z elfami w innym świecie również mnie nie zaciekawił. Nawet niektóre rozdziały z Geraltem nie ratowały sytuacji. Zbyt długo trwało jego "zimowanie". Rozdział w którym doszło do starcia głównych bohaterów z Vilgefortzem był zdecydowanie najlepszy. Za to pokochałem poprzednie części. Dużo zamieszania, czyta się z zapartym tchem, aż dochodzimy do momentu zwrotu akcji i jedynie co ciśnie się na usta to [CIACH] (w pozytywnym znaczeniu).

Szkoda tylko, że trzeba się przemęczyć przez większą część książki dla kilku bardzo dobrych rozdziałów

Poprzednie części sagi czytałem z wielką przyjemnością, kiedy tylko się dało. Bardzo dobra kreacja bohaterów(zarówno dobrych jak i złych). Niesamowite dialogi i ciekawa historia.

Fajny wątek z wampirem (swoją drogą super postać - miałem cichą nadzieję, że on akurat przeżyje z całej kompanii).

W opowiadaniach dało się odczuć pewną schematyczność:

1. Pojawienie się bohatera w pewnej sytuacji

2. Decyzja bohatera co do reakcji w jej obliczu (zwykle dało się przewidzieć)

3. Zwrot akcji (mniejszy lub większy)

4. Zakończenie.

Nie przeszkadzało mi to jednak w najmniejszym stopniu, czytać opowiadanie jedno za drugim. Można się było wiele dowiedzieć o historii i dobrze poznać niektórych bohaterów. Spodobało mi się, że to właśnie kilka opowiadań stanowiło swego rodzaju wstęp do sagi.

Jak najbardziej polecam całą serię. (Pomimo wyraźnie nudniejszego 5 tomu)

Na forum nie używamy wulgaryzmów. Nawet ocenzurowanych. - Yoshi

Edytowano Wrzesień 4, 2013 przez MrYoshi
dopisek [Yoshi]

[Gość marrtynarr]

Ja jak do tej pory przeczytałam pierwszą część, ale planuję kolejne. Porównując film i książkę stwierdzam, że książka jest dużo lepsza. Zresztą to nie pierwszy przypadek, kiedy ekranizacja powieści nie spełnia moich oczekiwań.

[Arturzyn]

Dzisiaj skończyłem przygodę z Wieśkiem i muszę powiedzieć, że to jedna z najlepszych serii książek i polskich, i w ogóle. Zwroty akcji, ciekawi bohaterowie, fabuła... Genialne, po prostu genialne. Niedługo mam zamiar kupić "Opowieści ze świata Wiedźmina"- oby ten hołd dla tej serii był tak wspaniały, jak cała saga. Polecam każdemu fanowi fantasy.

PS Przy Pani Jeziora poryczałem się pod koniec 3 razy.

[Stillborn]

Opowieści ze świata Wiedźmina - z tego, co w recenzjach czytałem, to bardzo nierówny zbiorek. Połowa opowiadań rzekomo trzyma poziom (choć do oryginału im bardzo daleko), a połowa jest w najlepszym wypadku średnia.

Oczywiście, to nie moja opinia, tylko wysnuta z przeczytanych recenzji.

[Glovis]

Ktoś wyżej napisał, że chronologicznie gry komputerowe CD Project RED-a są po pięcioksięgu. Błagam...apeluję, nie szerzcie takich herezji! Sam Sapkowski wielokrotnie przed tym przestrzegał. Gry są świetnie skonstruowane, ale do kanonicznego "Wiedźmina" mają się tak, jak ten szajski film, tudzież serial. Jedyną, prawdziwą historią Geralta, jest ta opowiedziana w książkach, a jego rzekome "przebudzenie" wymysłem autorów fabuły z CD Projectu. Owszem wydarzenia z gry mogłyby być sequelem do dzieł Sapkowskiego, ale nie zostały nigdy przez niego zatwierdzone (co, patrząc na zakończenie całej sagi, jest chyba dość zrozumiałe), dlatego w kwestiach kanonu radzę skupić się raczej na prozie.

[[Ekspert] Tzar]

Ktoś wyżej napisał, że chronologicznie gry komputerowe CD Project RED-a są po pięcioksięgu

No, bo są. Akcja nie dzieje się ani przed pięcioksięgiem, ani w trakcie. Zaprzeczasz?

[Glovis]

@up Z punktu widzenia Sapkowskiego wydarzenia z gry w ogóle nie miały miejsca .

[Kruk7]

@up

Ale z punktu linii czasu są Nie przeczę, że nie są zgodne z kanonem. Wydarzenia z gier to alternatywny świat (chociaż AS też nie lubi jak to jest nazywane alternatywnym światem). Po prostu jest to wizja CD Project Red, która wg. mnie jest miłym rozwinięciem świata Wiedźmina podobnie jak komiksy, gra rpg itd.

[Fiend]

Ja obecnie kończę już "Opowieści ze świata wiedźmina". Powiem wam, że w niektórych momentach wyraźnie czuć klimat Sapkowskiego (mimo że to pisał ktoś zupełnie inny). Póki co najmniej podobała mi się opowieść "Barwy braterstwa" (wiedźmin i cyberpunk? No proszę was...). Za to najbardziej przypadła mi do gustu opowiastka Marii Galiny "Lutnia, i to wszystko" (naprawdę można się wczuć w klimat panującej zarazy i nędzy). Zostały mi jeszcze do przeczytania dwie ostatnie historie. Potem podzielę się wrażeniami. Na tą chwilę jednak książkę mogę spokojnie polecić każdemu (nawet jak ktoś nie czytał sagi).

[Wolfur]

Nie wiem czy było o tym mówione wcześniej ale jeśli ktoś szuka poznania wiedzmina na nowo to polecam audiobooki czytane przez Rocha Siemianowskiego. Po prostu zajedwabiste, jak nie lubię audiobookow to Roch Siemianowski jest mistrzem. Geniusz.

[pankamilek]

UP:

Popieram! Roch Siemianowski jest geniuszem w interpretacji tekstu!

Spójrzcie na to moi drodzy - nowy wiedźmin nam się szykuje... Już nic z tego nie rozumiem. AS podawał sprzeczne informacje, a teraz ta wiadomość, że niebawem pojawi się nowa historia w tym uniwersum... Poczekam chyba na recenzje, bo śmierdzi mi to skokiem na kasę. Po Żmii już nie ufam Sapkowi tak, jak kiedyś.

Edytowano Październik 24, 2013 przez pankamilek