[Pif-paf szkic]

Wchodząc tu mniej więcej co dwa miesiace uroczyście stwierdzam, że [beeep]iaszczo się rozwijasz. ;p

*Sprawdza jak rysował 2, 4 i 6 miesięcy temu*

[Zakapturzony]

Więc, zazczynając lekkie wybrzydu-wybrzydzu - tęczówka jest za szeroka. Nie widać za bardzo górnej i dolnej powieki, przez co oko wydaje się bardzo sztuczne. Ale bardzo podobają mi się różnice walorowe na całej przestrzeni pracy. Są dobrze dopracowane i przyciągają wzrok.

[Smoczyca]

Długo mnie tu nie było. Dzwoneczek mistrzowski. A to oczywiście abstrakcyjnie, nowocześnie i artystycznie przedstawiona smoczyca, a nie jakaś owca. Wystarczy trochę interpretacji. *za dużo historii sztuki*

[Nocniki]

Nocna koparka mi się podobuje. Inne też się podobają. Szum bardzo lekki. Też chcę aparat. >.<

A tymczasem wracam do portretowania, uczenia się do kartkówki z historii sztuki, i nędznych prób zrozumienia fizyki.

[Wpis września 2011 - Wyniki!]

Zgadzam się, zgadzam - wpis bez kota to wpis stracony! *_*

Raczej nie śledziłam na bieżąco wpisów we wrześniu, co spowodowane było kompletnym brakiem czasu (wiadomo, wrzesień mówi sam za siebie -.-"), niemniej jednak - gratuluję zwycięzcom. ;D

[Duże ilości naraz betonu i stali]

Ależ to doprawdy wspaniały przykład zastosowania perspektywy! A most... mostowaty. ;D

[Błyskawiczne perełki #3]

Accelerator... Świetny, odmóżdżający, wciągający coś. Diabeł mnie podkusił, żeby tu wleźć właśnie wtedy, kiedy nie mam czasu. -.-

[Ania czyta]

Łaaaa. Rozwija się pan.

Cudne cieniowanie - zazdroszczę.

Proporcje ciut przekombinowane - ramiona, szyja. Łapki nie wyszły. Ale przyjdzie z praktyką. ;D

[,,Więc to tak wyglądam? Zaraza" #2 (rysunek)]

Ostatni? Na pewno? ;>

Całkiem dobrze wyszedł nos, zmarchy wszelakie też nieźle odwzorowane. Razi jedno oko wyżej od drugiego, i brak odbijanego światła przy źrenicach. Podkładaj sobie przy rysowaniu kartkę pod rękę - mniej się brudzi rysunek grafitem, a gumką nie wszystko da się wytrzeć. ;D

[Naya]

Łaaaaa.

O pani o wielkim talencie, pobłogosław mnie swym majestatem, by chociaż ochłapy marne jego spłynęły na mnie blaskiem.

Świetna praca, naprawdę. Na krytykę nie ma miejsca. ;x

[Wpis miesiąca - głosowanie!]

1. Mamo, mamo kup mi węża!, autorstwa pani Malvy.

2. Scenariusze końca wszechświata, ...AAA...

3. Opowiedz mi o swojej matce..., Quetza

[Powroty i spiski]

Na mnie nad morzem też się komary uwzięły, dopóki nie zakupiłam Rozpylanej Tarczy Obronnej w psik-psiku, którą wypsikałam się od stóp do głow. Pomogła. ;D

[Opowiedz mi o swojej matce...]

Tak, jest to mechanizm obronny. A ponieważ u dziecka występuje lęk, owy mechanizm zostaje zastosowany. To, że wyparcie nie jest całkowitym rozwiązaniem, nie oznacza, że nie występuje.

I broń Boże nie biorę tego dosłownie. Kompleks kastracyjny jest symboliczny - absurdalny byłby strach dziecka o utratę narządów płciowych. Freud uważał, że ludzka nieświadomość jest ogromna i to na niej się skupił w swoich badaniach, bo w sferze świadomości nie ma podstawowych motywów ludzkiego zachowania, których poszukiwał.

Symbolika odgrywa tu główną rolę w zrozumieniu nieświadomości. Trudno inaczej niż obrazowo wyjaśnić, skąd konkretnie wyparcie kompleksu Edypa się bierze, nie posługując się odpowiednimi pojęciami i sugestią. Wyparcie jednak to również ważny proces, bo umożliwia on kolejny - identyfikację z rodzicem tej samej płci.

Też miałam nabazgrać o tym jakiś wpis, ale zebrać się nie mogłam.

[Opowiedz mi o swojej matce...]

To, że dziecko identyfikuje się z rodzicem tej samej płci nie do końca wystarczy. Dziecko kompleks Edypa musi także wyprzeć, i to ma decydującą rolę w zakończeniu tego procesu.

Opisałeś to ogólnie trochę delikatnie. I dobrze. W "Teoriach Osobowości" było to napisane dosyć dosadnie, na tyle, że postronny człowiek mógłby zrobić z Freuda wariata i zboczeńca. Przedstawię to może krótko:

Otóż Freud stwierdził, że dziecko obawia się ojca - widzi w nim dominującego rywala, zazdrosnego o miłość matki. Co gorsza obawy jego koncentrują się na pozbawieniu narządów płciowych, ponieważ są one poniekąd źródłem tych uczuć (tak, w kompleksie Edypa główną rolę pełni przede wszystkim popęd seksualny, jest to tzw. faza falliczna rozwoju u dziecka). Zatem dziecko boi się, że ojciec pozbawi go jego narządów - nosi to nazwę lęku kastracyjnego. Dzieki temu lękowi wyparte zostaje seksualne pożądanie matki oraz identyfikacja z ojcem. Dzięki tej identyfikacji zaś dziecko zaspokaja częściowo swój popęd, a uczucie do matki zmienia się w nieszkodliwe.

Według Freuda stanowi to kluczową i ostateczną rolę w wykształtowaniu superego. Ogólnie, jego teorii osobowości nie lubię chyba najbardziej. -.-"

[,,Wiec to tak wygladam? Zaraza." Czyli kolejny rysunek]

Może dla odmiany ktoś narysowałby postać, którą lubię? xD

Rysunek miliony trylionów kwadrylionów razy lepiej prezentowałby się bez krateczek. Światłocień jest dobry, ale ząbki.. ząbki są zmorą każdego rysującego twarz.

[Run, Fat Boy, Run! cz.2]

Mam motywację, mam siłę woli, nie mam dyscypliny. Potrzebuję kogoś, kto mi powie "wynocha mi stąd, biegać!", kiedy sobie myślę, że przecież "jeden dzień różnicy nie zrobi..." xD

But musi być pół numera większy? Ja biegam w za ciasnych. >.<

[The Pogawędcast: The Czytelnia #1: Duże Piersi, Dragi i Wąpierze.]

Czuję się wyjątkowo oburzona tak jawnym zhańbieniem rudych włosów i zielonych oczu!

Pogawędcastujcie więcej.

[Blogowy Przegląd Rysowników]

Czemu ja? xD

[The Symphony of Science]

Muzyka jest wbrew pozorom świetnym sposobem na rozprzestrzenianie wiedzy, a trzeba przyznać, że ludziom z projektu to wyszło na prawdę dobrze, zarówno pod względem muzycznym, jak i zainteresowania tematem przeciętnego człowieka.

[Blogowy Przegląd Rysowników]

Ło boż.. *szczęka z łoskotem uderza o podłogę*

Dzięki. Tablet tak łatwo się do mnie nie przekona (częstowałam go cukierkami, krówkami, pizzą - nic, zero litości), ale zmotywowałeś mnie. o.O

No i wpis trafiony - mam co przeglądać. xD

[Run, Fat Boy, RUN! cz.1]

Biegam, żeby schudnąć. I nie okryłam jak dotąd uroków tej dyscypliny, podobnie jak nie zauroczyło mnie kompletne odtlenienie, bezdech, wypluwanie obolałych płuc na chodniku, i inne przyjemności z tym związane.

Aczkolwiek podziwiam ludzi, którzy robią to dla frajdy, i całkowicie rozumiem, że może być to forma czegoś naprawdę dobrego - chociażby samej, wspomnianej euforii.

[Patriotyzm sięgnął dna]

Nie wiem już za bardzo, jak na takie sytuacje reagować. Zgadzam się, że powstańcom jak najbardziej należy się szacunek, a na samej uroczystości (teoretycznie) spory polityczne w żadnym wypadku nie powinny mieć miejsca. Opozycja ma wyborców fanatycznie wręcz im oddanych, reprezentujących swój żenujący "patriotyzm", co jest dość niepokojące, bo skąd konkretnie ten fanatyzm się wziął?

[Żądłówki światem rządzą]

@Quetz

Nie ma sprawy, od mojego kapcia polegli juz najwięksi pszczeli skrytobójcy.

[Mamo, mamo kup mi węża!]

Niesamowite gadziny. Przepiękne.

Sama chciałam mieć węża, ale pomysł umarł śmiercią naturalną, bo to droga inwestycja, a mam już rybki. Nie wiem, jak z cenami terrariów, ale u mnie w domu za samo pięciosetlitrowe akwarium poszło pół tysiąca złotych.

W każdym razie, gratuluję hodowli.

[Żądłówki światem rządzą]

A ja mam nawet urocze gniazdo pszczołoos pod balkonem. I jako aktywny uczestnik ruchu oporu przeciw nim, zabiłam dziś całe 4 sztuki. Drżyjcie, pszczołoosy.