A idź pan w pyry

I są i nie są krzywdzące. Na pewno znajdzie się ktoś, kto jest bucem. Ot wypalenie zawodowe. Co lepsi lekarze siedzą w klinikach, a w szpitalach publicznych zostają ci, co "nie zasługują" na prywatną praktykę.

Co do zdrowia psychicznego - rozmowa z pacjentem - na ogół leży. To jest sprawa oczywista. Nie przykładano kiedyś do tego wielkiej wagi.

Jak już kiedyś wspominałem, uśmiech to zdrowie.

Przeprowadzono badania, okazało się, że osoby, które marszczyły brwi ciągle i chodziły niezadowolone częściej chorowały/bolała ich głowa etc. Ludzie uśmiechający się rzadziej chorują.

Jak do tej pory, nauka medycyny dla mnie jest trudna. To dopiero pierwszy rok. Ale wracając do tematu - na socjologii i psychologii (medycznej) rozmawiamy o tym jak ważny jest kontakt z pacjentem. Myślę, że wszystko idzie ku dobremu. Niestety, jak wspomniałem - wypalenie zawodowe - powoduje to, że nie zawsze lekarz jest dobrym partnerem.

Mało składny ten komentarz mi wyszedł.

W szpitalach zwraca się do ludzi w charakterystyczny sposób:

'Śniadanie zjadł/a? Jak się czuje? Temperaturę zmierzył? Leki połknął?'

@up: ,,wypnie, nie kuli jak piesek przy kupie''

Ja naprawdę nie lubię szpitali po tym jak mi zapomnieli dać znieczulenia (tylko zamrożenie) przy wycinaniu migdała... Ale lekarza 1. kontaktu mam spoko więc ogólnie sama osoba doktóra źle mi się nie kojarzy

Nie cała służba zdrowia jest paskudna be i bez serca. Trzeba wziąć pod uwagę, że duża część lekarzy to rutyniarze, którzy chcieli ludziom pomagać a skończyli w Typowych Polskich Warunkach Roboczych.

A personel medyczny i technicy to fajni ludzie, pomijając stereotypowe pielęgniarki ^__^

Underworld - Ciekawe, czy obecni wypaleni też nie myśleli 20 lat temu, że idzie ku lepszemu... Nieważne. Mam szczerą nadzieję, że obecni studenci i świeży absolwenci zachowają dość motywacji, by chciało im się pamiętać o tych prawidłach i ich przestrzegać.

Lord Nargogh - Z tym akurat się nie spotkałem, ale to pewnie dlatego, że bywam w szpitalach raczej jako gość/petent w czyimś imieniu. Nigdy nie byłem jako pacjent.

TornadoDJ - Tu autentyczny cytat? :-P

Ostrowiak - Tylko czy coś usprawiedliwia tych rutyniarzy?

P.C.S - I cóż tu mówić. Rzeczywiście możesz mieć mieszane uczucia.

Qbusiu, realia. Spójrz na świat z perspektywy lekarza-rutyniarza, przez pryzmat jego problemów i życiowych rozczarowań, następnie odrzuć stereotypy oraz wyolbrzymienia i zauważ w lekarzu-rutyniarzu osobę.

Banał, ale jakże prawdziwy

Szczerze? Mam dla niego tylko samo współczucia, co dla wrednego babsztyla w przysłowiowym Społemie. Jego problemy i życiowe problemy to JEGO problemy i rozczarowania. Nie poruszam tu drażliwej kwestii zarobków - nieważne jaką pracę się wykonuje, powinno się ją wykonywać porządnie. Nie wymagam tu padania do nóg i nie wiadomo czego, ale wystarczy odrobina uprzejmości i podejścia. Jestem w stanie wybaczyć każdemu pojedyncze wpadki, ale osoby z takim stałym podejściem wywaliłbym na zbity pysk. Niech swoje rozczarowanie leczą gdzie indziej, a nie na pacjentach.

Osobiście rodziców mam obu lekarzy - matkę dentystkę, ojca lekarza rodzinnego w małym ośrodku zdrowia. Do lekarzy chodzę rzadko, przy poważniejszych sprawach, bo na jakąś grypę, spokojnie mogą mi coś przypisać rodzice

Qbuś- cytat z ,,Dnia Świra" Na szczęście...

Qbusiu, a kto prosi o łaskę oraz wybaczenie? Lekarz nie powinien pozować na Jedyną Słuszną Osobę, od ktorej Zależy Twoje Życie, a jak fikniesz, to mu się Recepta Popląta.

Zwyczajnie może mieć gorszy dzień, byle nie co dzień

Problem jest w tym, że z byłej epoki szpitale wyszły z bagażem możliwości, który nijak nie pasuje do demokratycznego państwa.

Niestety, pacjent to pies (dla co poniektórych "lekarzów"), bo i tak nic nie zrobi, co najwyżej powarczy, a jak spróbuje coś więcej, to łańcuch biurokracji go utrzyma.

Bo i lekarzowi nic nie zrobisz, bo ma obowiązki i do sądu/aresztu nie pójdzie albo wyrzuci Cię z gabinetu. To po prostu takie ich małe socjalistyczne państwo, w których są królami... A raczej katami...

No i jeszcze są tzw. "sądy lekarskie vel koleżeńskie"...

Czemu komuniści musieli tak nas zmasakrować...

behemort -> poczekaj aż tradycje lekarskie z Ameryki tam dotrą. Tam ludzie aż czyhają na lekarzy, na małe potknięcie, i pyk! Pozew gotowy. Czytałem, że na meczu baseballa kibica, który zasłabł, czy tam zadławił się, reanimował lekarz, który tam był. Uratował mu życie, przez przypadek podłamując lekko strukturę jednego żebra. I co za to dostał? Pozew, a kibic wygrał

Prócz mojego dentysty nie znam właściwie żadnych sympatycznych lekarzy, ale faktem jest, że jako pacjent nigdy w szpitalu nie byłem (nigdy nic sobie nie złamałem i nie zwichnąłem; szczęściarz ze mnie, ot co). Jednakże, kiedy mój dziadek umierał na raka trzustki, najgorszym mięchem mogłem rzucać na szpitalny personel. Moja matka musiała siedzieć cały czas przy dziadku (a, trzeba dodać, jest jedyną osobą utrzymującą rodzinę), by upilnować, by podawana była mu morfina i środki przeciwbólowe. Ba, czasami musiała 10 razy się dopraszać, by pielęgniarka (siedząca z innymi przed telewizorem...) podała łaskawie dziadkowi środki, a stosunek personelu był zwyczajnie lekceważący. Tylko dwóch lekarzy naprawdę interesowało się i zajmowało dziadkiem. Szczerze mówiąc, jeśli taki ma być poziom szpitali, to jestem za prywatyzacją.

sv3n - U mnie w rodzinie tylko diagnostka i dietetyczka, czyli zawody raczej około-medyczne. A co do prawa i USA - akurat przypadek wybrałeś średni, bo u nas też wykwalifikowani przedstawiciele zawodów medycznych odpowiadają za nieprawidłowe udzielenie pomocy medycznej. Wiem, że może z tym różnie bywa, ale na pewno ratownicy medyczni muszą uważać.

TornadoDJ - Ach. Wypadałoby sobie przypomnieć - zbyt dawno nie oglądałem.

Ostrowiak - Czy spojrzenie na świat przez czyjeś oczy nie jest czasem zachętą do przychylniejszego spojrzenia na tą osobę? Ale nie ważne - zgadzamy się co do tego, że "Zwyczajnie może mieć gorszy dzień, byle nie co dzień". Niestety, sporo ma właśnie co dzień.

behemort - Co do sądów lekarskich... Mnie do dziś przypomina się przypadek okulistki (bodajże, nie mogę odnaleźć ani sobie przypomnieć szczegółów), która wytknęła swoim kolegom nieprawidłowe prowadzenia badań i została potem za to usunięta ze stanowiska i w zasadzie wyklęta przez środowisko. A udowodniła, że miała rację.

Blitz - Ano właśnie. Dlaczego jest tak właśnie w szpitalach? Dlaczego w przychodniach rzadziej lekarz czy też personel się wywyższa?

Qbuś -> wiesz co, rzeczywiście masz rację, jeśli chodzi o to, że ratownicy powinni uważać. Ale w USA jest prawdziwa plaga pozwów od pacjentów. Nauczyli się, że wygrywają dzięki byle błahostce i już. To kwestia mentalności tamtych ludzi. Może i nie jestem obiektywny przez wzgląd na moich rodziców, ale uważam za niesprawiedliwe takie pozywanie lekarzy. A przykład może i średni, ale spójrzmy z tej strony - lekarz nie był w pracy. Mógł go zignorować, gość mógłby spokojnie umrzeć. Pomógł mu, uratował mu życie, i co za to dostał?

Nie mógł. To podpada pod paragraf, każda osoba ma obowiązek udzielić 1. pomocy. Ale żeby pozwać kogoś kto uratował mu życie? Niezłym sukinsynem trzeba być.

Ja tam to problemów z lekarzami nie mam, ale jedynie co mi się nie podoba to długie stanie w kolejce w drodze do Alergologa na odczulanie

@Qbuś: Czyżby ludzie w szpitalach zapominali, po co tam są? Że ich obowiązkiem jest pomoc, a nie "robienie łachy" pacjentom? Szczerze mówiąc nie rozumiem tych ludzi. Szkoda, że tak rzadko spotyka się lekarzy "z powołania", którzy chcą pomagać sami z siebie, a nie "bo ci przeklęci pacjenci mi głowę zawracają".