Globtroter

ok, cieszę się

ok, cieszę się

Wyczuwam niepotrzebną ironię. Ja tu się jaram, a ty umniejszasz moje zasługi! Jak możesz?!

Tylko nie poprzestań na Smashing Magazine. Sam dwa lata temu myślałem, że codzienne czytanie anglojęzycznych newsów to będzie mordęga, ale wręcz po paru dniach dodałem już pierwszy stały kanał niepolskojęzyczny do mojego czytnika RSS i od tamtej pory nie ma dnia, żebym nie przeczytał przynajmniej paru newsów po angielsku [13 subskrybowanych stron i jakieś 200 nowych artykułów dziennie]. Inna sprawa, że zauważalnych efektów to mi nie dało Więcej zdziałałem filmami, serialami etc.

Tak nawiasem. Nie dokonuj zbyt wielu zmian w swoich nawykach naraz, bo jak widzę, to są przynajmniej dwie. Jeden artykuł dziennie i blog. Niepotrzebnie. Człowiekowi o wiele łatwiej jest się do czegoś przyzwyczaić jeśli jest to jedna rzecz naraz.

Czytaj codziennie nie jeden artykuł, ale najwięcej po angielsku jak tylko się da, nawet teksty, które pozornie wydają się być kompletnie nie do zrozumienia, oglądaj filmy z napisami etc. Tak się nauczysz najwięcej.

@Kiicek - Tłumaczę każde słowo, którego nie rozumiem w stu procentach - to musi coś dać. Na SM na pewno nie poprzestanę, jednak myślę, że to dobry serwis na początek.

Dzięki za feedback i pozdrawiam.

lol, przecież żeby cokolwiek wiedzieć, trzeba czytać te zagraniczne newsy . Wchodzisz na takie polskie CD-Action, a tam nic - mało rozbudowane informacje, spóźnione o parę dni. Nic nowego.

@Abyss - oglądam dużo filmów i seriali po angielsku, zawsze z napisami. Czytać mam zamiar jak najwięcej, ale, jak już mówiłem, zacznę od Smashing.

@Aroniusz - that's the point.

@jokerq

To zacznij bez napisów. Albo przynajmniej z angielskimi.

A z takich okołotechnologicznych/geekowskich stron to polecam Ci Engadget, Gizmodo, Lifehacker, The Verge, The Next Web. Gaming śledzę tylko poprzez Rock Paper Shotgun, ale i tak często jest tam dużo ciekawych wyrażonek

@Kiicek - co do tego "nawiasu". Nie mam w planach prowadzić bloga regularnie. Ot, jeśli mnie najdzie, coś napiszę. Tak jak teraz.

@Kiicek - propo napisów: często zapominam, że w ogóle są. Po prostu słucham tego co mówią i tłumaczę sobie sam. Ale te angielskie napisy to dobry pomysł - miałem zacząć tak oglądać, ale jakoś o tym zapomniałem. Zaczynam od dzisiaj.

Same słówka to jedno, co zrobisz jednak z phrasalami i wyrażeniami bezpośrednio nieprzetłumaczalnymi? Ich translator gugla nie przetłumaczy tak ładnie.

Z punktu widzenia człowieka, który niejedno już w życiu przetłumaczył radziłbym ci też zacząć od czegoś łatwiejszego. Znajdź jakiś serial, w którym używają dużo mowy potocznej i tłumacz. Na początek da to najlepszy efekt.

Sądząc po screenie: tak nie nauczysz się tak języka korzystając z barbarzyńskiego google tłumacza pełnego byków, sorry, po prostu się nie da. Co zyskasz ucząc się gołych słówek bez kolokacji? Polecam po pierwsze porządny słownik, który uwzględnia też kontekst użycia, zaimki no i przede wszystkim z angielskimi definicjami (też forma ćwiczenia).

Seriali oglądam naprawdę dużo od naprawdę dawna: HIMYM, Przyjaciele, Dwóch i pół, Californication, czy Big Band Theory to tylko wierzchołek góry lodowej.

Czytając mój wpis mogłeś odnieś wrażenie, że, jeśli chodzi o język angielski, jestem totalnym laikiem - a tak nie jest. Znam, wydaje mi się, dużo wyrażeń, o których mówisz, a jeśli chodzi np. o wspomniane przeze mnie we wpisy artykuły ze Smashing Magazine - rozumiem z nich dużo. Jeśli nie znam jakiegoś słowa, tłumaczę - i potem staram się zrozumieć zdanie w całości. Nie przechodzę dalej, jeśli mi się nie uda.

Otton - to nie jest tak, że angielskiego uczę się w ten sposób. Myślę, jednak, że w połączeniu z innymi sposobami, dużo się z tego nauczę.

@edit: ptf, tak wiem, masło maślane.

Ogólnie, dzięki wszystkim za rady. Postaram się wyciągnąć z nich wnioski.

Znam, wydaje mi się, dużo wyrażeń, o których mówisz

Mi też kiedyś tak się wydawało, ale w miarę tłumaczenia kolejnych rzeczy zauważałem jak błędne jest myślenie w taki sposób.

J. angielski jest z zewnątrz prosty, ale im bardziej go znasz tym paradoksalnie bardziej się gubisz. Nie jest to oczywiście poziom niszczenia umysłu jak w przypadku j. Japońskiego, gdzie zapisanie tego samego zdania przy użyciu innych znaków Kanji może całkowicie zmienić jego znaczenie, ale wciąż, pułapek jest naprawdę dużo.

Nie raz oglądając film w kinie zauważyłem jak autor napisów (który powinien być profesjonalistą) źle przetłumaczył, wydawało by się prostego phrasala.

@EDIT

I tak jak powiedział Otton - zapomnij o guglu. Tu masz jedyny słownik, jaki powinieneś znać - http://dictionary.cambridge.org/dictionary/british/

Such a smart guy u are.

Yay, zawsze chciałem, żeby ktoś mnie shejtował.

Xerber, dzięki za słowa i link.

Tak się garną do angielskiego, a polskiego nie mają opanowanego.

Haha, tak przy okazji to ciekawe jaki nasz domorosły tłumacz używający googletranslatora poradzi sobie z idiomami. Chciałem zwrócić uwagę na fakt, że idiomów nie tłumaczy się słowo w słowo. I co wtedy zrobisz? :P

Skoczę z klifu, bo przecież z tej sytuacji wybrnąć się nie da.

That's the spirit!

@SilentBob - właśnie w takich chwilach powinien pomóc zalinkowany przeze mnie słownik Cambridge. Ma on opcję wyszukiwania idiomów związanych z danym słowem, co powinno być bardzo pomocne.

Do tego zostaje Google, strony takie jak ta: http://www.ang.pl/nauka/slownictwo/1, czy po prostu fora internetowe.

Ja to tam miałem najlepiej jeśli chodzi o angielski w klasie, gdyż miałem dobrego, zawodowego nauczyciela w domu w postaci ojca i nie wypadało mi na przykład nie być z tego dobrym czy też co roku nie brać udziału w konkursie przedmiotowym.

Z drugiej strony sam z siebie dużo oglądam seriali anglojęzycznych i czytam parę anglojęzycznych stron, m.in. cracked.com i tvtropes.org (choć ta druga jest współtworzona na zasadzie wiki i zdarzają się błędy). Staram się też czytać książki anglojęzyczne, szczególnie zbiory felietonów Clarksona.

Na koniec, celem znalezienia naprawdę wymagających tytułów polecam pewną stronę ze strasznymi historiami, SCP Foundation. Jej członkowie dbają o wysoki poziom artykułów poprzez usuwanie najgorszych oraz poważny proces selekcji nowych, potencjalnych autorów. Powstające w ten sposób opowieści cechuje spory zasób słownictwa (w tym naukowego żargonu), ciekawe fabuły i przerażające pomysły. Jak dotąd te teksty są najbardziej dla mnie wymagające. Polecam.