Kacik Yody

Jak dla mnie większość jest w miarę logiczna, przynajmiej na tle poprzednich książek/artykułów.

Duże znaczenie w graniu ma trening, który prowadzi do wyuczenia i przyzwyczajenia się do wykonywania jakiejś czynności,

Niezbyt dobrze ujęte, ale chodzi o uczenie się mechaniki gry.

W wielu grach z udziałem samochodów wyścigowych wygrywają ci zawodnicy, którzy łamią wszelkie reguły uczciwej sportowej rywalizacji

No w wielu. Burnout, Motor Storm, NFS, Driver, FlatOut... Po prostu wszystko co nie jest samochodówką sportową. Wszystko w czym możesz zepchnąć przeciwnika z drogi i nie dostajesz za to kary, łamie zasady rywalizacji sportowej. inna sprawa jak bardzo logiczna jest obecność tego zdania. Chociaż przyznam szczerze, że kiedy parę miesięcy temu grałem w Colina McRee 2004, podczas prowadzenia auta zauważyłem u siebie bezwarunkowe nawyki z tej gry. I to jest fakt.

Chyba tylko Wiedźmina (i jego sex-karty) bym tu wskazał?

Mafia II? No i może delikatnie Street Racing Syndicate.

Hmm? czy to oznacza, że w TPP nie widać co postać trzyma? Tak z tego wynika? I co z widokiem z góry?

A to jest zwykłe czepialstwo. Jest napisane, ze całą sylwetkę. Nie wystarczy? To nie wiem autorka powinna osobno wymienić ręce, buty itd.

bohater rzadko sprawuje jakąkolwiek władzę

tak ale

Pragnienie sprawowania władzy

Pragnie sprawować władzę. Pominąwszy oczywiście gry strategiczne itp. bo na pewno nie o takie autorce chodziło, czasami się zdarza. To znaczy akurat tej tezy nie uważam za dobrą, ale są takie gry. Vice City. Czy Tony nie chce sprawować władzy? Bo władza to nie tylko bycie prezydentem/ królem. Overlord. Nie wiem czy np. przejmowanie wrogiego terenu nie można by podpiąć pod pragnienie władzy.

Inna sprawa, że o wiele częściej powstrzymujemy ludzi przed przejęciem władzy nad światem.

Zabiega głownie o swój interes, uważając, że działa słusznie

A to też zdarza się często.

Jak dla mnie większość jest w miarę logiczna, przynajmiej na tle poprzednich książek/artykułów.

Zgadzam się z Tobą, dlatego chcę o nim napisać także pozytywny wpis.

No w wielu. Burnout, Motor Storm, NFS, Driver, FlatOut... Po prostu wszystko co nie jest samochodówką sportową. Wszystko w czym możesz zepchnąć przeciwnika z drogi i nie dostajesz za to kary, łamie zasady rywalizacji sportowej.

Ale tam przeciwnicy też (z tego co wiem - nie gram w gry wyścigowe) stosują podobne metody. Więc w tej konkretnej rywalizacji IMO zasady nie są łamane. Jednocześnie w niektórych grach po uderzeniu uszkadza się samochód - trudno tego nie nazwać karą.

A to jest zwykłe czepialstwo. Jest napisane, ze całą sylwetkę. Nie wystarczy? To nie wiem autorka powinna osobno wymienić ręce, buty itd.

Może i czepialstwo, ale tak wynika z fragmentu. Autorka trochę niedokładnie to napisała - wystarczyłoby przebudować lekko ten fragment i byłoby ok. Ale to tylko moje "schizy" .

Pragnie sprawować władzę. (...) To znaczy akurat tej tezy nie uważam za dobrą, ale są takie gry. Vice City. Czy Tony nie chce sprawować władzy? Bo władza to nie tylko bycie prezydentem/ królem. Overlord. Nie wiem czy np. przejmowanie wrogiego terenu nie można by podpiąć pod pragnienie władzy.

Właśnie zrobiłeś to, czego mi brakowało w całej tej książce - podałeś przykłady. Z nimi cały ten tekst miałby większy sens.

Inna sprawa, że o wiele częściej powstrzymujemy ludzi przed przejęciem władzy nad światem.

O tym Autorka również zapomniała wspomnieć . Oczywiście, od razu byłoby to podpięte pod "egocentryzm" bohatera, bo miałby w tym jakiś ukryty cel (choćby tak egoistyczny jak uratowanie świata ).

Zabiega głownie o swój interes, uważając, że działa słusznie

A to też zdarza się często.

Ale nie tylko w grach, prawda ?

Ale tam przeciwnicy też (z tego co wiem - nie gram w gry wyścigowe) stosują podobne metody. Więc w tej konkretnej rywalizacji IMO zasady nie są łamane. Jednocześnie w niektórych grach po uderzeniu uszkadza się samochód - trudno tego nie nazwać karą

To jest prawda, przeciwnicy też stosują takie chwyty. Ale to, że wszyscy konkurenci łamią zasady nie oznacza, że zasady nie są łamane. Bo zasady fair-play, są jakoś odgórnie ustalone i nie ma nie nie wpływu zachowanie twoich oponentów. Tak jak z prawem, zabijesz mordercę, ale to nie znaczy, że wobec prawa jesteś czysty. Co do kary, w sportach samochodowych, za konkretne przewinienia masz konkretne kary, od przejazdu przez pit-stop, przez doliczanie sekund albo dyskwalifikacje. A ona wyraźnie odwoływała się do zasad sportu. Natomiast uszkodzenia samochodu, cóż, to jest konsekwencja czynów, nie kara.

Ale nie tylko w grach, prawda ?

A prawda, prawda.

To jest prawda, przeciwnicy też stosują takie chwyty. Ale to, że wszyscy konkurenci łamią zasady nie oznacza, że zasady nie są łamane. Bo zasady fair-play, są jakoś odgórnie ustalone i nie ma nie nie wpływu zachowanie twoich oponentów. Tak jak z prawem, zabijesz mordercę, ale to nie znaczy, że wobec prawa jesteś czysty. Co do kary, w sportach samochodowych, za konkretne przewinienia masz konkretne kary, od przejazdu przez pit-stop, przez doliczanie sekund albo dyskwalifikacje. A ona wyraźnie odwoływała się do zasad sportu. Natomiast uszkodzenia samochodu, cóż, to jest konsekwencja czynów, nie kara.

Cóż, nadal uważam, ze jeżeli w danych zawodach przyjęte są zasady takie, a nie inne (czyli np. można bezkarnie zepchnąć przeciwnika) to należy je tak traktować. Powiedzmy, jak w sportach walki - w jednych możesz walczyć w parterze, w innych - nie. Więc o ile tłuczenie leżącego przeciwnika w takim MMA jest ok, tak w np. boksie - już nie.

Jego (bohatera ? dop.) działania są egocentryczne i utylitarne, pozbawione zasad moralnych. Pragnienie sprawowania władzy {?} jest silniejsze od stosowania jakichkolwiek zasad. Zazwyczaj bohater gier komputerowych jest skoncentrowany wyłącznie na sobie, na potrzeby innych zwraca uwagę tylko wtedy, gdy ma w tym jakiś cel. Zabiega głownie o swój interes, uważając, że działa słusznie. Nie ma tu miejsca na altruizm i współczucie, gdyż nie powoduje to postępu w grze. Dominuje prawo silniejszego i brak jest takich wartości jak przyjaźń i miłość. Punktem odniesienia oraz kryterium jest skuteczność w osiąganiu celów.

Cały ten fragment niezwykle mnie rozbawił. Dlaczego? Bo gram aktualnie w Batman Arkham Origins. Tak, Bruce Wayne idealnie pasuje do tego opisu. (Może tylko to prawo silniejszego się w jakimś stopniu zgadza.)

Cały ten fragment niezwykle mnie rozbawił. Dlaczego? Bo gram aktualnie w Batman Arkham Origins. Tak, Bruce Wayne idealnie pasuje do tego opisu. (Może tylko to prawo silniejszego się w jakimś stopniu zgadza.)

Przecież Bruce Wayne walczy z przestępcami w Arkham z czystego egiozmu . Właściwie, cokolwiek bohaterowie gier by nie robili - będzie można się w tym doszukać egoizmu. Wiedźmin - egoista, szuka Ciri/pokonuje Dziki Gon (chyba, jeszcze nie skończyłem ), bo jest samolubny. Dovahkiin i Bezimienny tak samo. Nie wspominając o postaciach z Diablo .

Problem w tym, że gdyby to przenieść do rzeczywistości to wszyscy strażacy, policjanci, lekarze itd. też byliby egoistami . W końcu medale, premie, a nawet zwykłe "dziękuję" jest nagrodą.