SelEightBlog

...czyli jak zacząć myśleć o jednym i spisać cały myślotok.

Właśnie uświadomiłam sobie, że kocham mojego chłopaka, bo ma dość cierpliwości i współczucia, żeby ze mną chodzić...

Czyli istnieją beznadziejne przypadki i widocznie się do nich zaliczasz.

Jak ktoś ma chłopaka to inna rzecz xD Ja tu o nieszczęśliwej miłości prawię. Ale kochanie za cierpliwość często się zdarza...

Myślicie, że kogoś kochacie?

Macie rację. Siebie.

Nawet ręki bym sobie nie podał.

Punish tak się składa, że istnieją beznadziejne czasy.

@Sedinus

A ja stwierdziłem dzisiaj, że jestem "autogejem". Sobą bym nie pogardził , ale innymi osobnikami tej samej płci już tak. Sama myśl... bleh!

@SelEight

Nie zwalaj wszystkiego na czasy. Niektórzy nie dorośli jeszcze do odczuwania takich uczuć i widocznie jesteś wśród nich.

Cześć Sel, już się stęsknić zdążyłem

Tak naprawdę to całkiem ciekawa sprawa, bo niby wszystko można sprowadzić do najzwyklejszego i najprostszego w świecie egoizmu, jednak nie do końca i nie zawsze. Pisane pod wpływem większych emocji, co nie? -_^

Bruzdaj dobre podejście. Trzeba kochać siebie

Punish Czasy są winne przynajmniej w połowie. Inna ludzka mentalność. Zupełnie inna niż jakieś pokolenie temu. Nawet te kilka lat temu przed czasami facebooka.

Abyss otóż nie. Pisane pod wpływem długotrwałych obserwacji i przemyśleń w tych nielicznych wolnych chwilach pomiędzy zaliczeniami, egzaminami, oddawaniem pisanych do później nocy prac bez tzw "rybki" czyli pomysłu, więc nadającymi się do kosza i bieganiem po dziekanatach W tym przekonaniu utwierdzam się od dawna. Miłość jest tylko udawana, albo jestem robotem skoro nie mogę jej czuć.

Tak a jak już ją poczujesz to będzie, że udajesz?

Są udawane uczucia, ale wie się kiedy się udaje. Miłość to tak naprawdę dawanie coś z siebie za nic. I myślę, że jak ktoś zacznie to dla Ciebie robić, to Ty też i to wcale nie będziesz udawać. Więc nie ma sensu dawać takie wpisy bo pewnie z całym szacunkiem do Twojej twardości charakteru ale zmienisz zdanie i co wtedy?

A wtedy ona pewnie go oleje, albo on ją bo coś za nic to marny układ. Tak na oko to ktoś będzie miał trudno z tobą...

@Down

Może jednak nie...

Do wszystkich nieszczęśliwie zakochanych ludzi.

Bo innej miłości nie ma.

Wpis dla nikogo?

Wtedy wpis będzie pamiątką, że kiedyś myślałam inaczej. Ale czasami ludzie dają mi coś z siebie za nic. A co ja czuję? Mam wyrzuty sumienia, że ich wykorzystuję. Nie specjalnie, ale jednak.

I wy wszyscy uważacie się za ekspertów a jesteście tacy młodzi. Zauroczenie czułam owszem. Zapomniałam dopisać, że to też istnieje. Może miłość to zmieszanie doprowadzenie zauroczenia do przyzwyczajenia...

Sermaciej nieszczęśliwa miłość jest. Znaczy nieodwzajemniona, bo ona istnieje w umysłach tych, którzy za wszelką cenę chcą kogoś kochać, żeby uwierzyć w to, że ona istnieje.

Znaczy, jesteś psychologiem lub rozmawiałaś z każdym człowiekiem na Ziemi?

Oj, Sel, Sel, Sel... nie wiem skąd tak ponure myśli u Ciebie, ale naprawdę takie szufladkowanie jest zupełnie niepotrzebne. Już z Twoich pierwszych wpisów pamiętam słowa w stylu ?wszystkie kobiety są takie same, są takie i takie?, a teraz zwracasz się do ?nieszczęśliwie zakochanych? i znowu jest ?wszyscy jesteście tacy i tacy i myślicie tak i tak?... Uważam, że to trochę nie w porządku i nie fair jest wszystkich tak jednakowo oceniać, a zwłaszcza? gdy nie poznało się nawet cząstki tych ludzi Nie zrozumiałe dla mnie jest wmawianie wszystkim dookoła, że są nieczuli i kierują się jedynie chęcią posiadania. I co znaczy "nie kochacie. Wydaje wam się"? - skoro takie rzeczy prawisz, to sama musisz doskonale wiedzieć czym jest ta miłość, czy może... tak Ci się wydaje? Może też tylko Ci się wydaje, że to co piszesz jest słuszne?

Ee tam

Nie mów, że nie ma czegoś takiego jak wiara, honor? bo każdy w sobie ? w większym, mniejszym stopniu ? posiada te i tym podobne cechy. Nie jeden człowiek w dzisiejszych czasach okazał wiarę, czy odwagę, nie jeden docenił swoje życie. Ludzie nadal istnieją, a więc razem z nimi i marzenia, bo któż ich nie posiada, tak naprawdę?

A może ludzie w dawnych czasach też myśleli, tak jak Ty - że ta odwaga i wiara gdzieś się schowała?

Ee tam

Ktoś tu powiedział: "Z drogi ja mam licencje amora, wiem wszystko!"?

Nie, więc nikt się nie uważa za eksperta, tylko przestawia swoją opinię. Chodzi o to, że troszkę się chyba zagalopowałaś ze stwierdzeniem, że miłości nie ma a jak jest to tylko nieszczęśliwa.

Sermaciej Nie, wystarczy porozmawiać z tymi ludźmi, których znam. Niby szukają drugiej połówki, ale dobrze im jest "na wolności" i z tym, że mogą podrywać każdego. Po drugie patrzą tylko na wygląd. Wkurza mnie jak ktoś mnie mierzy wzrokiem i mówi "no no ty niebrzydka jesteś". Ja mam wnętrze. Chcę żeby ktoś się wysilił i je poznał, a nie myślał "aha, ta jest brzydka, poszukam innej" albo "łatwo nie będzie, po co się wysilać"

Ja mam tak, że wydaje mi się, że kogoś kocham, ale też nie znam w całości wnętrza, więc skąd mogę to wiedzieć? Tylko złudzenie.

Emilien Witaj nie pamiętam Cię Wielka z Ciebie optymistka. To dobrze. Tacy ludzie są potrzebni na świecie Szufladkuję na potrzeby wpisu... Wyolbrzymiam wiem, ale na jakiejś podstawie to robię, to nie wyssane z palca

Marcin Wiesz była, tak jak napisałam jeszcze kilka lat temu i te pary, które wtedy powstały się kochają. Ale teraz widzę wokół tylko tyle jak chłopacy zdradzają dziewczyny, jak dziewczyny bawią się chłopakami, jak pary są tylko po to, żeby nie być samemu, fałszywe związki na fejsie - dla zabawy. No właśnie. Miłość się stała zabawą.

A i jeszcze jedno zjawisko. Jak ktoś kocha to się nie przyznaje. Nie ma zaufania, wszyscy się boją odrzucenia, a nawet już nie odrzucenia, a wykorzystania. Moja przyjaciółka się zakochała i wyglądało na to, że autentycznie, ale tego nie można nikomu powiedzieć, bo jak dojdzie do tego gościa, to on stwierdza "ale mi się udało, sama mi się wpakuje do łóżka" Ja tam już nie ufam nikomu.

Macie rację. Siebie. Bo innej miłości nie ma. Chyba, że dla korzyści.

Pogadamy, jak się w kimś zakochasz. I mam tu na myśli prawdziwe zakochanie, a nie wydumane.

Rodziców się kocha, bo bez nich nas by nie było.

Kochanie rodziców z takiego powodu to bzdura. Osobiście uważam, że to raczej ich troska, dbanie o dzieci sprawia, że się ich kocha. Sam fakt narodzin o niczym sam w sobie nie świadczy, jest tylko przyczyną późniejszych działań rodzicielskich (obliczonych na przetrwanie potomstwa). Pomijam już znaczenie samej biologii...

I kocha się rodzeństwo, bo trzeba. Inaczej naskarżą rodzicom, że im dokuczacie i w domu wybuchnie awantura, potem następna, aż w końcu będzie ich coraz więcej i zrodzi się w was nienawiść i jeszcze więcej będzie hejterstwa, mniej wiary i więcej zamachów w amerykańskich szkołach.

Kolejna bzdura. Albo się rodzeństwo kocha, ponieważ się nawzajem wspiera, albo się z nim solidaryzuje, ponieważ na ogół rodzina nie wbije ci noża w plecy, co potrafią zrobić zupełnie obcy ci ludzie, ale to już nie jest miłość. Jeśli "kochasz" kogoś, ponieważ tak trzeba, to ty wcale nie kochasz.

Bo czymże jest miłość, jak nie mrzonką tylko i wymysłem romantycznych poetów? Czymże jest miłość jak nie legendą w XIX wieku? ? Tu patrzcie jaka ze mnie poetka xD

Miłość to skutek reakcji chemicznych i różnorodnych bodźców, które każą ci zachowywać się tak, a nie inaczej. Oczywiście będziesz twierdzić, że masz nad wszystkim kontrolę, ale tak nie jest.

Optymistka? W sumie każdy, kto mnie zna nazywa mnie realistką i myślę, że taka właśnie jestem. Nie możesz mnie tak ocenić na temat jednego komentarza do Twojego wpisu, który został wyolbrzymiony... można powiedzieć, że po prostu po przeczytaniu tego wpisu pobudzam swoją wiarę w ludzi. Ale sama sugerujesz, że jest to teraz tak na świecie potrzebne...

Znów szufladujesz Ale tym razem padło na mnie

A szufladkujesz na potrzeby wpisu, czy też wyolbrzymiasz, bo to często przyciąga uwagę ludzi... wiem jak to działa

Ale Twój blog - Twoja sprawa, rzecz jasna.

W sumie ciekawe. Dzisiaj śniła mi się właśnie dziewczyna z podstawówki, w której się kiedyś zakochałem. (Oczywiście) uczucie nigdy nie zostało odwzajemnione, choć się do tej miłości przyznałem. Nie dziwię się temu jednak, tyle ile głupstw narobiłem wtedy to chyba nikomu się nie przyznam. I to była moja nieszczęśliwa miłość (zauroczenie?). A właśnie dziś trafiam na taki tekst i muszę przyznać, że się z tobą zgadzam. To (lekko) egoistyczne uczucie. W moim przypadku.

Co do tekstu.

Nie kochacie. Wydaje wam się. Wy chcecie mieć.

A co jeśli na tym właśnie polega miłość? Jeśli "kochać" oznacza "chcieć posiadać"?

P.S. Zaznaczam. Jestem młody. Jestem pewnie nie dojrzały. Pisałem subiektywnie. Wszystko jest względne.

Holy.Death tylko złe strony zapisałam. Wiadomo, że rodziców się kocha i rodzeństwo, bo nie wbijają noża w plecy... I tylko im się ufa.

A inna miłość? DLACZEGO WSZYSCY MUSZĄ KOCHAĆ OCZAMI?! Żaden facet jak go pytam co lubi w dziewczynach nie wymienia cech charakteru tylko same wyglądu.

Emilien chyba nie masz mi za złe, że Cię określiłam jako optymistkę. To zaleta moim zdaniem. Sama czasami myślę optymistycznie, zazwyczaj wtedy kiedy dobrze się czuję. Nawet wtedy wierzę w miłość.