Przepraszam, że odciągam Was od śledzenia (być może) epokowego odkrycia, które wywróci świat nauki do góry nogami. Sam biegam cały dzień jak kot z pęcherzem, chłonąc informacje na temat rzekomych nadświetlnych neutrin. Zanim jednak coś na ten temat naskrobię, poczekam aż sytuacja się uspokoi i wypowiedzą się największe autorytety w dziedzinie fizyki. Tymczasem mam w zamian coś z innej beczki. Otóż moja luba miała okazję zaciągnąć się na krótki czas do pracy w żydowskiej restauracji. Wierzcie mi, nie była to pierwsza lepsza knajpa, jaką może odwiedzić każdy Polak. Bagaż doświadczeń i informacji o kulturze żydowskiej, jakie zebrała przez te kilka dni jest doprawdy imponujący, toteż namówiłem ją aby się nim podzieliła. Oddaję więc głos Luthien.
![20100124-o-jews.jpg](http://www.crownheights.info/media/2/20100124-o-jews.jpg)
Nie wiem jakie są obowiązujące mity na temat narodu żydowskiego, więc pewnie nie uda mi się ich obalić. Domyślam się jednak, z czego wynika antysemityzm ? z najbardziej pierwotnego uczucia, na jakie stać współczesnych ludzi, czyli lęku przed nieznanym.
Jak co roku w sezonie grzybowym, wyjechałam na przymusowe wakacje na wieś. Podczas odwiedzin u rodziny co chwila słyszałam, że kuzynka pracuje ?u Żydków?: jak się później okazało, w żydowskiej restauracji. Nie jest to typowa restauracja, bowiem otwiera się ją tylko na rezerwację, gdy przyjeżdża grupa i zamawia sobie posiłek. Kuzynce (której w tym miejscu z całego serca dziękuję) udało się wprowadzić mnie w szeregi pracowników i tak - na dwa dni - zostałam kelnerką w prawdziwej żydowskiej restauracji.
W piątek wieczorem, już na dwie godziny przed planowaną kolacją, rozpoczęliśmy przygotowania. Ustawienie stołów, rozłożenie obrusów i zastawy należały do tych standardowych. Ponadto należało wykonać kilka specyficznych czynności, uwarunkowanych przez trwający szabas. (Szabas, czy szabat to w Judaizmie pamiątka ostatniego dnia aktu stworzenia, kiedy Bóg odpoczywał. Trwa od zachodu słońca w piątek do zachodu słońca w sobotę - przyp. A.) Żydzi nie mogą w tym czasie używać elektryczności, zapalaliśmy więc światła w toaletach i zostawialiśmy drzwi otwarte. Nie mogą narażać się na wysiłek, w związku z czym darliśmy papier toaletowy na kawałki i odkręcaliśmy butelki z zimnymi napojami (nie mogły być fabrycznie zamknięte). Ze szczególną starannością zajmowaliśmy się stołem przeznaczonym dla nauczycieli (najstarszych Żydów, obdarzonych wielkim autorytetem - przyp. A.), których najłatwiej urazić niedbalstwem. Z ?niewielkim?, półgodzinnym spóźnieniem, pojawiła się pierwsza grupa uczniów ze szkoły w Izraelu. Spodziewałam się pokornie pochylonych, zamyślonych i uduchowionych w modlitwie chłopców. Tymczasem uczniowie ?wlali się? do sali niczym klasa gimnazjalistów wychodzących z klasy na przerwę ? głośno, szybko, chaotycznie, szturchając się i śmiejąc. Zanim jeszcze usiedli przy stole, rozpoczęły się tradycyjne śpiewy i tańce, którym towarzyszyło klaskanie. Te naprawdę głośne przyśpiewki, mocno przypominające występy kibiców na stadionach, nie opuściły nas do końca kolacji. Żywe reakcje Izraelitów utrudniały nam noszenie im pełnych talerzy i spowodowały, że jeden z nich został przeze mnie oblany zupą. Na szczęście zachował się kulturalniej niż zrobiłby to niejeden Polak. Gdy zjedli przystawkę, na którą składał się łosoś z warzywami, musieliśmy bardzo dokładnie pozbierać talerze i resztki potrawy, ponieważ na jednym stole nie mogła jednocześnie znaleźć się ryba i mięsne danie główne. Deseru prawie nikt nie tknął.
![star-d1.gif](http://worldhistoryatyhs.wikispaces.com/file/view/star-d1.gif/32310657/star-d1.gif)
Pomiędzy kolejnymi daniami, uczniowie słuchali nauk kolejnych wychowawców, klaskali i śpiewali dla niego. Dobry humor nie opuszczał ich ani na chwilę. Młodzi Żydzi zachowują się wobec siebie dość? poufale, tj. w sposób, jaki w naszej kulturze byłby manifestacją odmiennej orientacji seksualnej. Jednym słowem nie potrzebowali kobiet ani alkoholu, aby dobrze się bawić. Prawie wszyscy nosili starannie wyprasowane koszule w pastelowych kolorach i jarmułki. Otwartość okazywali również wobec kelnerek, jedną z koleżanek prosząc o rękę. Odetchnęliśmy z ulgą na około 15 minut, gdy zapadła kompletna cisza, w związku z przemówieniem najstarszego nauczyciela. Co do koszerności potraw - warto wiedzieć, że Coca-Cola i Coca-Cola Light są koszerne, ale Coca-Cola Zero już nie. (Podobno wysoko postawiony przedstawiciel Judaizmu wydał taki werdykt, po odwiedzinach w fabryce Coca-Coli - przyp. A.) Koszerna chałka sprowadzana była specjalnie z Wiednia, a jedyny koszerny ketchup to Heinz. Po zjedzeniu mięsa Żydzi nie mogą zjeść produktu mlecznego przez cztery godziny, a po zjedzeniu produktu mlecznego nie mogą zjeść mięsa przez dwie. Interesujące są specjalne urządzenia, produkowane z myślą o egzotycznych potrzebach płynących z Judaizmu. Ponieważ wierzący nie mogą posługiwać się elektrycznością w szabas, wyposażają się w specjalnie piece lub płyty grzewcze, które włączają w piątek przed zachodem słońca, aby trzymały jednakową temperaturę aż do soboty wieczorem! Nie mogą również jeździć samochodem ani rozmawiać przez telefon, za to w piątki małżeństwa muszą uprawiać seks. Haczyk tkwi w tym, że nie wolno stosować antykoncepcji, a co bardziej religijne pary robią "to" przez prześcieradło ze specjalnym otworem.
Wśród pracowników restauracji był tylko jeden Żyd. Cała jego praca polega na otwarciu i zamknięciu restauracji (gdyby zrobił to nie-Żyd, lokal przestałby być koszerny!) oraz... wybijaniu jajek. Kucharze musieli przejść blisko roczny kurs gotowania w Wiedniu, aby zdobyć licencję na przygotowywanie koszernych potraw. Właściciel ma przyjaciół Żydów i doskonale zna ich zwyczaje, co jest mu niezbędne aby uniknąć obrażenia swoich gości.
Tak, Żydzi są specyficzni. Pewnie nie potrafimy sobie wyobrazić przestrzegania reguł, które im udaje się zachować - dlatego też potrzebują własnego państwa, dostosowanego organizacyjnie do swoich tradycji. Jednak obserwacja i poznawanie ich kultury jest tak fascynującym doświadczeniem, że warto przestać zaspokajać się mitami, jakoby wyrabiali macę z krwi małych dzieci. Są radośni, kulturalni i życzliwi. Należy o tym mówić tym bardziej, że nietolerancja wciąż jest popularna wśród młodych ludzi (vide sprofanowanie pomnika w Jedwabnem), a w Izraelu pokutuje obraz Polaka-antysemity.
![JewishCat.jpg](http://2.bp.blogspot.com/_Sa-NAXwzFm8/Sh3N__hzv5I/AAAAAAAAAcY/cbTmCmJL3ow/s400/JewishCat.jpg)
23 komentarzy
Rekomendowane komentarze