Lord Nargogh's Nuclear Reactor

Widziałem kilka przypadków, że tacy bezdomni sami wybierają schroniska, gdzie mogą przenocować; wtedy mogą szukać pracy, warunek jest jeden - zero alkoholu, co niestety nie wszystkim udaje się spełnić, ale zawsze lepsze to niż nic... A to że dasz 2 zł przy kościele nic nie zmieni, dlatego nie daję. Ta, na chleb... taki 40 procentowy

Dokładnie Owcze, dokładnie. Dobrze widzieć że brak iks de nie wpłynął na Twoją zdolność postrzegania rzeczywistości!

Nie jestem pewny czy powinienem zagłosować dlaczego ? Otóż wyjaśniam.

U mnie w mieście, jest pełno żebraków ale uwaga, zamiast wydać te pieniądze na jedzenie, kupują najtańsze wino lub piwo i są happy. Nie mam nic do żebraków jeśli faktycznie potrzebują na jedzenie, ale jak widzę takich oszustów, to odechciewa mnie się im pomagać. Nie mówię że żebractwo jest złe, są ludzie co potrzebują pomocy, ale boją się o nią czasem poprosić, albo są na tyle bez szczelni by okłamywać. Co roku u mnie na winobranie, jest gość pod kinem z tabliczką. "Zbieram na wino" Przynajmniej się przyznaje.

Ja nie pomagam bo co im da moje 2 złote ? Zamiast starać się zrobić coś z własnym życiem to biegają i proszą o jałmużnę... Choć czasem zdarza mi się dać tak z 10 gr(rekord 20gr!!) jak podchodzi do mnie trzeźwy pan i prosi o drobne do wina. Taka moja słabość.

In my city, big big city, są dwa rodzaje żebraków: bezczelni wesołkowie, którzy wcale się nie kryją z faktem, że potrzebują pieniędzy na pywo marki "Łomża" czy inny gazoszczyn chmielu, i uważają to za zupełnie normalne i ludzkie. Drugi rodzaj, to spora grupa Cyganów, wytrenowanych w wyciąganiu pieniędzy z ludzi - nawet kilkuletnie dzieci, których nauka języka polskiego skończyła się na "daj pan, daj pani, daj pan... (ad infinitum)".

Nie daję i dawać nie mam zamiaru. Jest wystarczająco dużo organizacji skłonnych pomóc ubogim - powtarzam, ubogim - a nie odmóżdżonym przez wódę. Dla tych ostatnich nie mam litości za grosz, pomimo mego wysoce humanistycznego wykształcenia i wychowania.

Ja alkoholu nienawidzę, podobnie jak alkoholików.

u mnie nie ma żebraków bo mieszkam w małym mieście, są tylko żule

Na króla, Lorda, na króla go! Podzielam zdanie towarzysza. Nie daję i tyle. Mam ich w czterech literach. Co ja się będę powtarzał - poprzednicy powiedzieli, co trza było.

PS Najbardziej wk**ją mnie rumunki (pisane z małej, a co!!!) z dziećmi w tramwajach. Szlag by ich trafił. To jeden z przykładów wspomnianej przez Lorda działalności mafii. Dodam, że te dzieci nie są tych konkretnych rumunek (cyganek?), coby nie uciekły.

@ DOWN (Lord)

Ta... i grający rumuni na akordeonach, czy coś takiego. Łeb pęka, już chyba wolę pierdzące głośniczki z telefonów dresów.

Ja nie daje - nie wierzę w ich szczere intencje. No i student jestem - też biedny.

Dodam tu coś od siebie do tego cytatu.

...jestem inwalidą i nie mogę pracować...

Ja też jestem inwalidą, ale nie zniżę się do poziomu takiego, by żebrać o tanie wino czy piwo. Jak powiem że potrzebuje na jedzenie, ubranie albo coś, to dotrzymam słowa. Po prostu wiem jak to jest być bliski na krawędzi ale, tak czuje się chyba nadal. Skoro nie mogę pracować, żyję z renty i chyba co najgorsze. Z łaski matki i brata średniego. Oczywiście szkoda jest mnie żebraków, ale żuli nie. Ja żuli widuje codziennie na swoim osiedlu jak to chleją i przechwalają się jakie są pro kozakami.

A te małe Rumunki to jeszcze czasami bezczelnie grają na jakichś akordeonach, panie! Uniemożliwiają mi delektowanie się spokojem podróży w tramwaju...

Jednemu kiedyś, po tym jak kolejny raz (tak trudno zapamietać, żeby nie podchodzić codziennie rano i wieczorem do tego samego gościa?) poprosił o "grosze na coś ciepłego do zjedzenia" to mu postawiłem flaki w barze obok. "-Są flaki? - Są! - No to jeden talerz temu panu!". Czy zjadł to nie wiem (poszedłem dalej), ale się nie pojawił więcej. Ciekawe.

Ja nie daję pieniędzy, bo jakoś tak się składa, że nigdy przy sobie ich nie mam kiedy ktoś o nie prosi. Zresztą wtedy też raczej bym nie dał. Mogę założyć, że nawet jeśli te pieniądze pójdą na chleb, to taki do filtrowania bimbru... Co gorsze żebracy czasami mają psa albo inne zwierzę i zbierają niby na karmę. Nawet jak ktoś patrząc na zarośniętego, podpitego żula pozostanie niewzruszony to istnieje możliwość, że widok wychudzonego psa go przejmie. Tacy są jeszcze gorsi, bo mają na sumieniu nie tylko swoje zmarnowane życie, ale również niewinne zwierzę.

Ja na dworcu PKP w Poznaniu najczęściej spotykam takich którzy całkowicie omijają wytłumaczenie i od razu przechodzą do koncertu życzeń. Jednak do żuli i ludzi bezdomnych zdążyłem przywyknąć - cóż, są i nie usunę ich choćbym salta w bok robił, ale to co ostatnio zauważyłem i co mnie bardzo zaniepokoiło to bardzo młodzi ludzie (17 - 20 lat góra) żebrzący o pieniądze. Zazwyczaj tłumaczą się, że potrzebują na bilet - no sorry, ale ja jak gdzieś jadę to wiem, że potrzebne są też pieniądze na powrót. Najgorsze jest to, że takich młodych, bez biletu, bez pieniędzy widzę coraz więcej.

Lord Nargogh -> Przykre jest, że szufladkujesz wszystkich ludzi do jednej kategorii. Kiedyś leciał jakiś program o ludziach, którzy byli inteligentni, mieli pracę itd, ale z jakiegoś powodu wszystko stracili. Łatwo jest powiedzieć "menel = debil, żebrak, śmieć", a wcale nie znasz historii tego czy innego człowieka.

Oczywiście spotkałem wielu proszących o złotówkę na jedzenie czy na piwo. Wszystkim tym ludziom mówiłem "nie". Ale kiedyś spotkałem człowieka, który błagał o bochenek chleba i batona dla ciężko chorego syna. Miał człowiek pracę, mieszkał z babcią, ale leczenie dziecka zjadało wszystkie zarobki. I wiesz co? Kupiłem mu ten chleb oraz batona - dla mnie (choć wtedy nie pracowałem) 4-5zł to nie był majątek, a być może pomogłem temu człowiekowi przeżyć kolejny dzień.

Ja nigdy nie daje, zdrowe są, pracować mogą. A jak nie to renta! Bezdomni mogą iść do przytułku, ale tam nie można pić żadnego alkoholu, dlatego wolą spać w kanałach! I żebrać, ofc...

A rumuni... masakra... ostatnio była taka akcja, że szedłem sobie Szczecinem, na ulicy w sporych odstępach były 2 albo 3 ludzie z gatunku rumuńskiego. I otóż w tym była ciekawa sytuacja, że do rumunki jakieś 2 kolesie podszedli, zaczeli coś tam gadać, nie wiem dokładnie co było, ale wstała [o kuli chodziła ponoć!], drugi rumun nagle się zerwał i do niej podbiegł, spytał się czy mają problemy, zaczęli się kłócić, szarpać a ta rumunka wzięła kule i tych kolesi okładała . Najlepsze, że 30 metrów dalej stał samochód policji. Niestety - policjantów nie było, gdzieś obok interweniowali pewnie

Żulom - nie dam ani grosza, bo to pójdzie na wino (są wyjątki)!

A rumunkom z dziećmi stanowcze NIE!

EDIT:

wies.niak , jak ktoś naprawdę jest głodny i życie mu się wali, to też bym kupił jedzenie, dobrze zrobiłeś. Takie jest życie na tym świecie, że w każdej chwili można wszystko stracić. Kilka zł. nas nie zbawi, a można uratować komuś życie! Mama mi zawsze mówiła, jak ktoś prosi o pieniądze to się im nie daje, ale jak prosi o jedzenie, to owszem, można mu kupić, niech się naje!

wies.niak - wolę jednak pomylić się co do jednego, dwóch ludzi którzy prawdziwie mogą potrzebować pomocy niż co do dziesiątek zwykłych pijaków. To z powodu tych drugich o żebrzących panuje taka a nie inna opinia i istnieje naprawdę niewielka szansa że spotka się kiedyś kogoś, kto tej pomocy naprawdę potrzebuje. To nie ja jestem tu tym złym, tylko osoby, które sprawiają że cała grupa wygląda tak, a nie inaczej.

Zresztą, jak już napisałem we wpisie - prawdziwie potrzebujący mają od groma miejsc, do których mogą się udać po jedzenie. A ja nie widziałem jeszcze potrzebującego który by NIE MIAŁ problemu z alkoholem. Stąd takie, a nie inne poglądy.

@Lord i Vantage

Żeby jeszcze w tramwaju. Spróbujcie się kiedyś przejść latem po Trójmieście w tzw. rejonach turystycznych, a na każdym rogu zobaczycie czatujące na okazję dzieci z akordeonami lub "matki" z grupą dzieci, którzy bez problemu potrafią nawet wejść na taras jakiejś restauracji co by żebrać pieniądze od jej klientów (dopóki ochrona w dosyć stanowczy sposób ich stamtąd nie wyrzuci, czego już byłem raz świadkiem). Oprócz tego nie należy jeszcze zapominać o tzw. strażnikach parkingów, czyli jakiś 10-14 letnich dzieciakach co przybiegają do ciebie by popilnować samochód za 2zł (najczęściej przy jakiś mniejszych parkingach) lub odstawić wózek w jakimś hipermarkecie.

Lord Nargogh -> Ja jakoś nigdy nie miałem problemu z rozróżnieniem "proszę o chleb" od "proszę o 2zł". Tylko od Ciebie zależy, czy będziesz się opierał na obiegowej opinii, czy spróbujesz sam dokonać oceny.

Ja się tak nie bawię, pytania w ankiecie są sugerujące

A tak nawiasem mówiąc to czasami sam wrzucę ale pod warunkiem, że grają na jakimś fajnym instrumencie i robią to dobrze. Ostatnio wrzuciłem złocisza gościowi co bardzo ładnie grał na gitarze pod rondem Kaponiera w Poznaniu. Ale Rumunów z tymi akordeonami to nie znoszę.

Przypomina mi się sytuacja jak siedzieliśmy kilka ładnych lat temu z kumplami na podwórku i podszedł do nas taki znany osiedlowy żul (dość kulturalny). Jak już podszedł to powiedział: "macie może jakąś bułkę?". Na to wstał kumpel i odpowiedział: "a skąd ja ci bułkę wezmę?".

To było dość śmieszne w sumie bo się żul troszkę speszył

wies.niak - nigdy nie uległbym prośbie o chleb, widząc że facet jest ewidentnie z planety alko. Kiedyś siedząc sobie w bufecie w tesco widziałem jak jeden gość podszedł do śmietnika i zaczął wyjmować z niego resztki jedzenia. Nie odezwał się słowem do nikogo, nikogo o nic nie prosił, chciał sobie dać radę samemu. Zaimponował mi tym i w związku z tym odstąpiłem mu swoją porcję kopytek.

Innym razem przygotowując się do konkursu w ogrodzie jakichś sióstr zakonnych widziałem jak przyszedł do nich jakiś bezdomny z prośbą o jedzenie. Te mu odpowiedziały, że dostanie coś do jedzenia ale potem posprząta conieco na pobliskim cmentarzu. Ogólnie na drzwiach do ich siedziby było napisane że jedzneie u nich otrzymać może każdy, ale warunikiem jest że osobnik o nie proszący musi być trzeźwy. To dla większości bariera nie do pokonania.

Widać ewidentnie, że jeśli chodzi o jedzenie to nie brakuje miejsc, w których można o nie poprosić.

Owszem, każda sprawa powinna być rozpatrywana indywidualnie, co nie zmienia faktu że można na podstawie zachowania większości ludzi z danej grupy mieć wyrobionego zdania na określony temat. To ułatwia życie. Zauważ też że wymieniony w samym wpisie przykład natręta jest raczej ewidentnym potwierdzeniem tezy że nie warto dawać.

I Lord przemówił pawlakowymi myślami. Ja nie patrzę nawet w stronę żebrających i ignoruję ich tak samo jak roznosicieli ulotek. Co do rumunów (NIE mylić rumunów z Cyganami! Cyganie są BOGACI dzięki biznesie za plecami skarbówki, jeżdżą mercedesami i budują sobie pałace, więc nie mają najmniejszych powodów do żebrania pod kościołem), to szczytem bezczelności jest łażenie z akordeonem na osiedlu pomiędzy blokami. Otwierasz okno a tutaj jazgocze ci loop trzysekundowej melodii. O 'zarabianiu' na ulicy trochę wiem - sam stałem cały dzień z kumplem na długim targu w Gdańsku zbierając drobniaki do czapki - i nie muszę nawet patrzeć na 'jałmużnika' żeby zidentyfikować jego zamiary.

W ramach moich narzekań na zimę, wspomniałem o jednonogim (autentyk!), prześmiardłym wódą, pobitym łachmycie o kulach, który zbierał na flachę na PKSie w dziesięciostopniowym mrozie (!).

Jak już wiecie, pochodzę z miasta meneli i w okolicy mojego miejsca zamieszkania widziałem sporo przypadków pijaków niszczonych przez wódę. Jestem uczulony na takich człowieków.

Ostatnio jednak zostałem zbity z rytmu, kiedy pewna starsza pani (na oko 60-letnia) podeszła do mnie i poprosiła o papierosa.

O, prośby o papierosa to inna sprawa. Ja się wówczas czuję urażony samym faktem że ktoś mógł pomyśleć że jestem na tyle głupi żeby palić ;P

Ja czuję się raczej zażenowany kiedy podbiega pięcioletni dzieciak i "pse pana, a ma pan szluga?". Mam wtedy ochotę wziąć kałacha i wparować do jego meliny powiedzieć "Hasta la vista, bejbe" jego patologicznym opiekunom.

Ja bym mimo wszystko pojechał z klasyki, czyli wyrwał mu duszę i wyrzucił na śmietnik. Jak za starych, dobrych czasów...