Zgodnie z obietnicą ? kolejna porcja głupot z książek naukowych. Tym razem wybór padł na nówkę-sztukę (jako pierwszy dorwałem się w bibliotece do tej książki): Hilarie Cash i Kim McDaniel (tłum. Bolesław Ludwiczak): ?Dzieci konsoli. Uzależnienie od gier?, 2014 (!).
Gotowi?
Zacznę od tego, że książka jest strasznie nudna (jak na standardy książek naukowych) ? większość treści to takie ple ple, nic nie wnoszące do tematu.
Skupmy się więc na? końcu książki, czyli słowniczku ?tajemnej mowy graczy?. Opisane zostały tam:
1. Gatunki gier:
Gry arcade ? gry przypominające ?jednorękich bandytów?: Pacman, Space Invaders itp.
Że co? Że jak? Z której strony Pacman przypomina jednorękiego bandytę? Chyba Autorkom chodziło o to, że są to automaty do gier. Ale kto teraz gra na automatach w Pacmana?? Chodziło pewnie o ?gry zręcznościowe?, ale kto to wie?
Gry przygodowe ? na przykład MYST; gracz odkrywa fantastyczny świat, rozwiązuje zagadki i szuka odpowiedzi na pojawiające się w scenariuszu pytania.
Niby jest ok, ale to nie zawsze jest świat fantasy, nie? Taki The Raven to też przecież przygodówka. (choć może chodziło o wygląd świata, że fantastyczny?)
Gry RPG (fabularne, role-playing game) ? tu gracz wciela się w rolę fikcyjnego bohatera {a w innych nie? Czyli Ezio jest prawdziwy?}. Do najbardziej znanych pierwszych gier tego typu należą Dungeons and Dragons, natomiast obecnie pojawiły się znacznie bardziej skomplikowane: Everquest, World of Warcraft.
Tu praktycznie nie ma się czego czepić? No, może poza faktem, że obie wymienione gry to MMORPG-i (które dostały osobną kategorię). Nie było innego pomysłu (Skyrim?)?
Gry RTS ? gracz podejmuje decyzje w czasie rzeczywistym, natychmiast widzi ich następstwa (?). Gry tego typu można rozgrywać przeciwko komputerowi lub przeciwko innemu graczowi (innym graczom) online. Przykłady to: Age of Empires i Dune. (?)
Znowuż, trudno się czepiać opisu. Więc przyczepię się wyboru gier . Nie było jakiś nowszych? Kto teraz pamięta o Dune?
Gry sportowe ? tego typu gry mimo upływu lat nie tracą na popularności. Najbardziej lubiane pozwalają grać w trybie jednego gracza lub online {a przy jednym kompie/konsoli to już nie?}. Można tu wymienić takie tytuły jak Madden Football czy Tiger Woods? Golf. Do tej grupy należy także długa lista wyścigów samochodowych oraz innych gier, symulujących niemal każdą dyscyplinę sportu.
Ponownie ? poza wstawką nie ma błędów (choć kogo obchodzi golf? ).
Strzelanki FPS {strzelanki strzelanina(y) z pierwszej osoby?} ? gry, w których gracz wciela się w żołnierza / wojownika, cieszą się niezmiennie ogromną popularnością od mniej więcej piętnastu lat. (?) Miejsce akcji bywa bardzo zróżnicowane, może to być kosmos (Halo), druga wojna światowa (Call of Duty, Medal of Honour {?}, Battlefied 1942) bądź świat fantastyczny (Doom, Duke Nukem {?}, Quake}.
Cóż, te tytuły zapisuje się inaczej, ale czepiam się.
2. Terminologia - tu padłem przy pierwszym:
Aggro ? agresja, ilość agresji skierowanej na gracza. Czasami używa się również terminu hate.
Jako (były) gracz WoWa postrzegam termin jako odwrotność ? czyli ilość agresji skierowanej ?od gracza?. Ale może się mylę?
?Newbie (newb, noob, noob {?}) ? nowicjusz, osoba, która dopiero zaczyna udział w danej grze, lub gra tak, jakby była to dla niej nowość. Jest to raczej określenie obraźliwe.?
Ponownie ? z moje wiedzy wynika, że jednak jest spora różnica między newbie a noobem. Trochę jak między koniem i koniakiem .
Na zakończenie ? ?ocena własna?. Jest to sposób na przebadanie swojego poziomu uzależnienia od komputera. Należy zaznaczyć prawdziwe (dla nas) twierdzenie, za każde zaznaczenie jest +1 do oceny. Pod spodem, w spoilerze, znajdują się kryteria oceny. Gotowi na test?
[] Nie potrafię przewidzieć, ile czasu będę grał.[] Przez dłuższy czas nie udaje mi się zapanować nad swoim stosunkiem do gier.
[] Grając odczuwam euforię.
[] Chciałbym grać coraz więcej.
[] Zaniedbuję rodzinę i znajomych.
[] Odczuwam niepokój, łatwo mnie zdenerwować, gdy nie gram, czuję się źle.
[] Okłamuję członków rodziny w kwestii swojego grania.
[] Wskutek spędzania nadmiaru czasu przed komputerem mam niższe wyniki w szkole lub gorzej pracuję.
[] Wskutek spędzania nadmiaru czasu przed komputerem odczuwam winę, wstyd, podenerwowanie lub przygnębienie.
[] Śpię w innych godzinach niż dawniej.
[] Pojawiły się u mnie takie zaburzenia jak zespół cieśni nadgarstka, przemęczenie wzroku, zmiana wagi ciała, bóle pleców.
[] Zaprzeczam niekorzystnym następstwom grania, próbuję je racjonalizować i minimalizować.
[] Wycofuję się z hobby, które mam w świecie realnym, wycofuję się z życia towarzyskiego.
[] Nachodzą mnie nawracające fantazje o romantycznych/seksualnych doznaniach w wirtualu.
[] Buduję sztuczną osobowość, która poszukuje miłości wirtualnej i seksu wirtualnego.
Czas na ocenę:
0-2: W tej chwili granie nie stanowi dla ciebie problemu, potrafisz rozgraniczyć rzeczywistość od świata wirtualnego, zachowujesz dystans w stosunku do gier. Nie angażujesz się nadmiernie. Wolny czas spędzasz w sposób zrównoważony, raczej nie jesteś zagrożony uzależnieniem od gier.3-4: Granie powoli przybiera formę problemu. Być może ktoś z bliskich już coś zauważył, może usłyszałeś na ten temat jakieś uwagi. Jeżeli szybko nie zmienisz swoich przyzwyczajeń, wkrótce możesz wpaść w uzależnienie. Jeżeli masz 4 punkty, problem staje się naprawdę poważny. To już nie jest ?tylko gra?.
5 i więcej: Jesteś uzależniony od grania. Czas poprosić rodzinę i znajomych o pomoc. Na tym etapie gracze zauważają, ze istotna część życia w świecie realnym staje się dla nich nieosiągalna ? cierpi związek, pojawiają się poważne problemy w szkole lub na uczelni czy w pracy. Znajdujesz się na równi pochyłej. W miarę, jak rzeczywistość będzie się stawała coraz mniej przyjemna i im więcej trudności będzie się pojawiało, tym bardziej będzie rosła w twoich oczach atrakcyjność świata wirtualnego. Czas działać, zanim będzie za późno.
A teraz przyznać się ? kto trafił do pierwszej grupy? Mi się nie udało?
19 komentarzy
Rekomendowane komentarze