Filmowość w grach
Tytuł wpisu może sugerować, że mam zamiar doszukiwać się w grach chwytów znanych z kina, aby ukazać wyższość któregoś z mediów. Nic bardziej mylnego. Film to film, a gra to gra i nie widzę sensu w ich wartościowaniu. Niemniej wielokrotnie spotkałam się z określeniem, że dana gra jest ?filmowa? i dlatego postanowiłam zastanowić się nad tym, jakie cechy powinna taka pozycja posiadać i co tak naprawdę dla gracza oznacza, że dany tytuł jest ?filmowy?.
Pierwszym skojarzeniem z filmowością gier są przerywniki fabularne obecne w znacznej większości produkcji. Ich zadanie jest oczywiste ? mają wprowadzić gracza w rozgrywkę i przedstawić zarys historii, która zostanie pogłębiona w miarę przechodzenia kolejnych etapów. Jednak oprócz tej funkcji filmiki tworzą lub podkreślają specyficzny klimat produkcji. Nierzadko to właśnie dzięki nim możemy próbować kategoryzować gry według gatunków filmowych. Na przykład popularna seria GTA bywa nazywana serią gier gangsterskich. O takim postrzeganiu decydują nie tylko zadania, jakie gracz musi wykonać czy też osoba głównego bohatera, ale pełne zabawnych dialogów i nawiązań do mafijnego świata, fabularne przerywniki. Sama obecność cut ?scenes nie świadczy o filmowości tytułu, ale ich charakter i odniesienie do historii może stać się dobrym początkiem do podjęcia takich rozważań.
Skoro mowa już o fabularnych przerywnikach to czas zastanowić się także nad sposobem prowadzenia narracji w grach, gdyż nacisk na narracyjność w takich przypadkach jest bardzo duży. Gra filmowa niesamowicie wiele traci jeśli gracz omija przerywniki i nie jest zainteresowany fabularnymi rozwiązaniami danego tytułu. Ostatnio modne są pozycje, zapewniające nieliniowość i wielość zakończeń, zależnych od decyzji gracza. Niestety amatorzy takich rozwiązań poczują się zawiedzeni sięgając po grę filmową, bowiem takie tytułu są zdecydowanie liniowe. Fabuła poprowadzona zostaje tak, jak w dziele kinowym. Musi być linearna i posiadać jedno zakończenie. Wszelkie odstępstwa od tej normy skutkują już innymi rozwiązaniami, będącymi tematem na odrębny wpis. Gry tego typu posiadają również wiele questów, których wykonanie jest niezbędne do dalszego postępu. Bez przejście przez dany punkt (triger), porozmawiania z konkretną osobą lub zdobycia jakiegoś artefaktu ukończenie rozgrywki staje się niemożliwe. W grach filmowych występuje również bohater, którym nie tylko sterujemy, ale także dzięki niemu możemy zagłębić się w historię, będącą bardzo istotnym i rozbudowanym elementem filmowych gier. Postać ta jest najważniejsza i rzecz jasna nie można jej zastąpić żadnym innym bohaterem. Najprościej wyróżnić cechy filmowości w grach akcji, ponieważ są one dynamiczne, efektowne pod względem wizualnym oraz koncentrują uwagę gracza na liniowej fabule.
Wyróżnikiem gier filmowych jest także perfekcyjnie dobrany dźwięk , mam na myśli nie tylko dobrze skomponowaną muzykę, ale wszelkie inne odgłosy, które można usłyszeć podczas rozgrywki. Pasują one do klimatu gry, podkreślają immersyjność tytułu, sprawiając, że gracz nie wyobraża sobie bez nich rozgrywki. To samo dotyczy inteligentnych dialogów i świetnego dubbingu. Nic tak nie psuje frajdy z grania jak koszmarny, nijak nie pasujący do całości dubbing. Oczywiście analogiczną sytuację można spotkać w przypadku filmów. Dubbing toleruję jedynie w produkcjach dla dzieci, a irytujący głos lektora z powodzeniem jest w stanie zniechęcić mnie do dalszego seansu. Gry filmowe są wzorem jeśli chodzi o perfekcyjne udźwiękowienie.
Pisząc o filmowości, nie sposób nie wspomnieć o zabiegach znanych z produkcji filmowych, które z powodzeniem zostały przeniesione do cyberrozrywki. Myślę przede wszystkim o popularnym chwycie ukazywania stanu bohatera, wybudzającego się ze śpiączki, dochodzącego do siebie po wypadku lub walce. Gracz na ekranie dostrzega rozmazany i wirujący obraz, będący wizualizacją tego, co aktualnie odczuwa główny bohater. W tego typu produkcjach wykorzystuje się także charakterystyczne dla kina kadrowanie i stosowanie podobnych planów ? np. planu amerykańskiego lub ogólnego. Również w grach FPP mamy do czynienia z nieustannym point of view głównego bohatera. Można też dostrzec wysmakowane mise-en-scene, czyli dbałość autorów o dopasowanie szczegółów świata gry oraz dopracowany wizerunek bohaterów czy przedmiotów.
Cechy filmowości można dostrzec w wielu produkcjach, m.in. w Maxie Payne, Manhuncie, Hitmanie czy wspomnianym już wcześniej GTA. A jakie są wasze typy gier filmowych?
20 komentarzy
Rekomendowane komentarze