"Air Force One" (1997), Wolfgang Petersen

[Spooky Albert]

Reżyseria: Wolfgang Petersen
Scenariusz: Andrew W. Marlowe
Muzyka: J. Goldsmith, J. McNeely
Zdjęcia: Michael Ballhaus
Występują: Harrison Ford, Gary Oldman, Gleen Close, Wendy Crewson, Liesley Matthews, Xander Berkeley, William H. Macy, Donna Bulock i inni
Czas: 124 min.
Produkcja: USA
Gatunek: sensacyjny

Na pokład prezydenckiego samolotu dostaje się grupa terrorystów. Ich celem jest odbudowania Związku Radzieckiego za wszelką cenę. Chcą, by rząd amerykański wypuścił z więzienia generała Radka - ich przywódcę. W zamian uwolnią zakładników. Nie wiedzą jednak, że prezydent nie ewakuował się z samolotu. James Marshall został na pokładzie i postanawia walczyć...

Film od paru ładnych lat pokazywany jest w polskiej telewizji (TVP, Polsat). Wczoraj udało mi się go obejrzeć po raz kolejny. Zdanie o nim mam ciągle takie same: jest to jeden z najlepszych filmów jaki kiedykolwiek miałem okazję obejrzeć.
Mimo iż widać, że film jest amerykański w 100% (patriotyzm, nie będziemy negocjować z terrorystami, poświęcenie i takie tam ) bardzo dobrze się go ogląda. Trzyma w wielkim napięciu. Cały czas coś się dzieje - nie sposób się nudzić. "Air Force One" dysponuje wieloma scenami, które zostają w pamięci bardzo długo. Ciężko jest mi wybrać ulubioną scenę. Do tego zaszczytnego tytułu mam ich kilka: próbę wylądowania na lotnisku w Niemczech, zabicie zakładniczki przy włączonych głośnikach i dialog z nią, "rozmowa" przez telefon, wszelkie akcje dywersyjne Forda, walki myśliwców, czy otwierające film pojmanie Radka - szybkie i dynamiczne. Jest tego bardzo dużo. Nie ma ani chwili spokoju podczas oglądania filmu. Ujęcia w Białym Domu tylko dodają napięcia.
Film nie funkcjonował, by w ogóle bez aktorów. Ci spisali się świetnie. Pasażerowie samolotu zagrali bardzo przekonująco. Poza wyśmienimtym Fordem, czy Oldmanem (ciężko stwierdzić, który spisał się lepiej), w szczególności spodobała mi się gra jednego z pasażerów - tego, który pokazywał jak otworzyć spadochron (nie pamiętam imienia )
Co jeszcze? Muzyka - znakomita. Co prawda jest to właściwie tylko jeden zmieniany motyw, ale i tak dodaje klimatu. Nawet ta (duża) nutka filmowego patriotyzmu amerykańskiego nie przeszkadza. Prawdę mówiąc dzięki niej można jeszcze bardziej współczuć bohaterom.
Polecam.

[Gość luq92]

A dla mnie to tylko kolejny filmik, który chce być na siłę filmem z (przepraszam za wyrażenie) jajami. Nie wiem jak Wy ale ja od początku do końca potrafiłem odgadnąć co się stanie. Nie wiem czemu on tyle razy jest emitowany w kółko. Dla mnie 4/10.

[Spooky Albert]

Ale co z tego, że jest przewidujący? Wiem, że od początku mniej więcej wiadomo co i jak lecz ani trochę nie przeszkadza to w oglądaniu. Mimo iż widziałem tę produkcję wiele razy za każdym razem mam nadzieję np. na to, że Air Force One jednak wyląduje na lotnisku w Niemczech albo, że niektórzy pasażerowie jednak przeżyją To chyba o czymś świadczy

[Tomoslav]

Obejrzałem ostatnio na TVP i dla mnie takie typowe stany średnie. Przewidywalny do bólu, trochę zbyt napompowany tym jakim to super bohaterem jest prezydent USA. Lecz rola głównego zbója zagrana przez Garego Oldmana na wysokim poziomie, solidnie spisał się Ford. Jedynie gra Glenn Close jakoś mnie nie przekonała. Ale bądż co bądż- finał efektowny. W ogólnym rozrachunku takie 6+/10.

[FreeSoldier]

Oglądałem to nawet chyba ze dwa razy. Lekki, nie wywołujący zbytnich emocji filmik przy którym można odpocząć i jednocześnie trochę się rozerwać. Ford odegrał dobrą rolę, pomysł, niby nie jakiś super ale wystarczający, co najważniejsze film się nie nudzi i śmiało można dojść do końca, tak więc 7 dostanie.