Holy.Death

Nawiązania biblijne sobie, Warhammer 40,000 sobie. To dwie odrębne sprawy. Co do potencjału - wielu widzi w Warhammerze 40,000 tylko wojnę, walkę i zabijanie się. Nic głębszego. Owszem, to jest wojna, walka i zabijanie się, ale można na podstawie tego uniwersum stworzyć naprawdę dobrą historię na różne tematy.

Zależy co rozumiesz poprzez zainteresowanie. Bardzo lubię jego klimat i potencjał, który - niestety - jest rzadko wykorzystywany.

Tak. Co do kosztów to 200 złotych. 250 złotych to koszt sprowadzania gry z Wielkiej Brytanii.

O czym myślisz? Ja widzę jeden zamierzony.

Kolejny dowód na to, że powinna zniknąć z forum, czyż nie?

Kiedyś grałem bardzo często, ale teraz ograniczyłem aktywność do kilku gier.

Cieszę się, że dla kogoś okazało się to pomocne. Generalnie cała seria to dla mnie fabularny numer jeden w grach komputerowych.

Nie dziwi mnie to. Nie dałbym bana za coś takiego, ale zauważyłem, że następuje w naszym świecie tendencja do dawania ostrzeżeń i skarżenia się na tego typu wypowiedzi krytyczne. I jest to swego rodzaju cenzura. Popatrz choćby na antysemityzm lub rasizm - powiedz coś nie po myśli danej grupy to automatycznie jesteś rasitą i antysemitą. A wkrótce pewnie homofobem.

A na jakiej podstawie oceniasz, gdzie konieczności nie ma? I to mając świadomość, że pomyłka może cię drogo kosztować?

Myślę, że mylisz postawę wyznawców Khorne'a z postawą Imperium Człowieka. Jak na razie Imperium, bo o nim pewnie mówisz, walczy, bo tego wymaga przetrwanie i na razie nie zanosi się, żeby było jak mówisz. Walka nie jest wyborem, jest koniecznością.

Psykerów łapie się z różnych powodów - poświęcenie Imperatorowi, wysłanie do Astronomiconu, skazania na śmierć, wysyłania na szkolenie do Primaris w celu pełnego wykorzystania ich potencjału. Przykład miał tylko pokazać, dlaczego renegacki psyker nie może być tolerowany. A raka się wycina i nie ma w tym nic nieodpowiedniego.

Widocznie jakaś wada fabryczna.

Tak, z tym mógłbym się zgodzić. W końcu sam w taki właśnie sposób powiedziałem kiedyś o sobie na FoSie.

Nie wiem, jak wygląda dla ciebie moje forumowe alter ego, ale zapewniam cię, że cechuje ją takie samo postępowanie, jakie cechuje mnie. Może i jestem dumny z racji swojego pochodzenia, ale cechuje mnie także podejrzliwość względem komplementów, które otrzymuję. Zwłaszcza, że często są one niesłuszne.

Niczego ci nie zeżarło. Po prostu nie chcę zamieniać swoich komentarzy w wielki śmietnik, jak to mogą czynić niektórzy. Nie ma sensu przepuszczać wszystkiego, tak jak i nie ma sensu dopuszczać każdego do mojej listy znajomych.

Czasem się trafi na promyczek słońca w ciemnym tunelu. I nie mam dziś urodzin.

Ale to nie jest lista Kagexa, a i sam Kagex nie jest jakimś wzorem do naśladowania, so...

Nauka może już powiedzieć, czyj mózg źle działa. I kto miałby niby manipulować tym mózgiem? Owszem, mózg, jak każde narzędzie, nie jest pozbawiony wad, ale skoro tylko takie narzędzie nam pozostało, to trzeba jakoś nakreślić otaczającą nas rzeczywistość, żeby choćby móc w niej funkcjonować. Może zrobimy to źle lub w sposób ograniczony, ale jest to jedyny nam dostępny manewr.

Nie do końca. zatrzymując się na chwilę przy twoim przykładzie - albo źle cię nauczono, że kolor zielony to czerwony, albo masz problemy z odróżnianiem kolorów. W obu przypadkach różnica leży wyłącznie w naszym postrzeganiu rzeczywistości, czy to z powodu pewnych nieprawidłowości w funkcjonowaniu mózgu, czy też słabości używanej przez ludzi terminologii, a nie w rzeczywistości jako takiej.

Prawdę mówiąc powoli zaczyna mi brakować słów, żeby móc się rozsądnie wypowiadać w tej dykusji, ale spróbuję... Jeśli "rzeczywistość" jest tym, co widzimy, to "iluzja" oznacza iż nasze postrzeganie "rzeczywistości" różni się od postrzegania innych, tak? A zatem "iluzja" jest zbiorową różnicą zdań?

Czy niedoskonałość narzędzia, którym się posługujemy świadczy automatycznie o nieprawdziwości otoczenia? Bliższy jestem stwierdzeniu, że to nasze mózgi są niedoskonałe, nasze słownictwo zbyt ubogie, a nie rzeczywistość iluzoryczna.

Racjonalny, bo oparty na rozumie.

Rzeczywistość nie jest iluzją. To, że mózgi dwóch różnych ludzi mogą inaczej zinterpretować dane nie oznacza od razu, że mają do czynienia z iluzją. Rzeczywistość jest po prostu zbyt skomplikowana, żeby podobne równanie zawsze dawało ten sam wynik. To nie matematyka.

Laughable. Widocznie nadepnąłem na czułą strunę, skoro ktoś marnuje miejsce na stronie "o sobie" na temat kogoś innego.

Życzę odrobiny luzu. I z bogiem.

I know you're there...

Rzeczywistość nie jest iluzją. Iluzję tworzą ludzie.