Gamingowy top of the top 2012
Wpis opublikowany przez Enigmato
772 wyświetleń
Zeszły rok obfitował w ogrom zarówno wysoko, jak i niskobudżetowych produkcji. I trzeba przyznać że ich jakość była z reguły zadowalająca, a czasami oszałamiająca. Niewiele w tym czasie wyszło gier, które same sobą reprezentowały niski poziom, były jednak takie które zawiodły serca graczy. Spowodowane jest to faktem iż w tym roku uraczeni byliśmy mnóstwem sequeli i po prostu bezpośrednich kontynuacji serii, których poprzednia odsłona odległa była niekiedy o naprawdę spory szmat czasu. Jak wiadomo, z biegiem lat oczekiwania rosną i spodziewamy się mocarnego produktu, takiej wisienki na torcie stworzonym z poprzednich odsłon. Można by nad tym spekulować bez końca, prawdą jednak jest, że mimo świetnej jakości niektórych gier, czuć niedosyt spowodowany zbyt wielką przestrzenią czasu, a co za tym idzie zmianą w game designie i w samym odbiorze gier.
Puśćmy ten temat jednak luzem i skupmy się nad najlepszymi grami, chwilami i bohaterami tego roku.
Subiektywna top lista gier (PC) 2012:
1. Najlepszy FPS: Far Cry 3
Dzieło studia Ubisoft jest efektownym i przede wszystkim klimatycznym FPS'em z bardzo dopracowanymi elementami RPG. Wzorowe połączenie ciekawego, w pełni interaktywnego świata otwartego z wciągającą i momentami intrygującą fabułą, oraz świetną grywalnością. Dokładają się do tego jeszcze profesjonalnie wyreżyserowane postacie i szaleńczo-brutalny klimat. Finalnie otrzymujemy produkt, który nie ulega w żadnym aspekcie, wręcz przeciwnie. Zaskakuje treścią, gameplay'em i stroną techniczną, przez co można by go nazwać grą idealną, której nie może przeoczyć żaden gracz!
2. Najlepsza gra akcji: Max Payne 3
Trzecia odsłona tragicznych przygód Maxa Payne'a ma swoich zagorzałych wielbicieli, ale również ostrych krytyków. Uważam jednak iż jest to produkcja o bardzo wysokiej jakości, w której widowiskowość i filmowość nokautują dotychczasowe gry akcji. Studio Rockstar zrobiło wszystko by gracz uległ całkowitej imersji i wsiąknął w grę jak woda w ziemię. Nie ma tu ekranów loadingu i jako takich przerw między misjami. W ich miejsce wstawione są klimatyczne cutscenki podkreślające stan psychiczny Maxa, dzięki czemu ciężko jest oderwać się od monitora. Sam gameplay poza kilkoma efektownymi i ciekawymi zarazem opcjami, niewiele zmienił się w stosunku do rozwiązań z odległej o 10 lat poprzedniej odsłony. Jesteśmy więc uraczeni bardzo widowiskowymi oldschoolowymi strzelaninami z zabójczo dopracowaną fizyką ruchów postaci. Nie zabrakło również kwintesencji, charakterystycznego bullet-time'u, który w połączeniu z akrobacjami bohatera niezmiernie cieszy oczy.
W przeciwieństwie do poprzednich części, akcja Maxa Payne'a 3 dzieje się w gorącym Sao Paulo, i ta zmiana wyszła grze na dobre. Wprowadziła świeżość do serii, a dzięki świetnie przedstawionej sytuacji głównego bohatera nie ma mowy utracie klimatu.
3. Najlepsza bijatyka: Street Fighter X Tekken
Wydana pod koniec wiosny produkcja Capcomu stała się w rzeczywistości jedyną wartą zakupu i trzymającą wysoki poziom bijatyką wydaną na PC. W stosunku do wydanego rok wcześniej Street Fighter'a IV oferuje znacznie więcej. Umożliwia grę bohaterami z dwóch najpopularniejszych serii, co w połączeniu z dobrą fizyką ruchów i efektami wizualnymi tworzy naprawdę bardzo dobrą bijatykę. W stosunku do SF IV, ten tytuł jest znacznie bardziej efektowny w gameplay'u. Możliwe jest tworzenie dłuższych combosów, które z graficznym dopieszczeniem każdego ciosu tworzy naprawdę efektowne widowisko. To, na co warto zwrócić uwagę, to fakt iż SFxT ma rozwiniętą jak na ten gatunek fabułę w krótkiej co prawda kampanii fabularnej. Niemniej jednak najnowsze dzieło Capcomu jest najlepszą bijatyką na komputery stacjonarne, która świetnie sprawdza się na domowe imprezy.
4. Najlepszy mmo-survival: WarZ
Szczerze mówiąc wymyśliłem tą kategorię dla dwóch tytułów. DayZ i WarZ. Są to gry massive-multiplayer skupiające swoją uwagę na survivalu i zombie. Skupię się jednak na drugim bo wydaje mi się on bardziej klimatyczny i łatwiej przyswajalny dla początkującego w tej specyficznej rozgrywce. To naprawdę świetna produkcja zarówno dla samotnych graczy, jak i zabawy z przyjaciółmi, z ukłonem w tą drugą stronę. Imponuje przede wszystkim system udoskonalania naszej postaci w inwentarz. Zaczynamy grę z podstawowym zaopatrzeniem pozwalającym w rzeczywistości zaciukać kilka zombiaków (które to występują tylko w zabudowanych okolicach), natomiast finalnie możemy się wyposażyć w sprzęt godny porządnego fps'a, co zależy oczywiście od sposobu prowadzenia rozgrywki, a tych jest wiele. Teoretycznie potencjalnym zagrożeniem jest tutaj zombie, w praktyce jednak najniebezpieczniejsi są inni użytkownicy-gracze pragnący twojego ekwipunku, na czym według mnie skupia się EndGame tej produkcji. WarZ to gra wciągająca, ale przede wszystkim serwująca ogrom emocji, o czym świadczy fakt iż śmierć wiąże się z całkowitym wypróżnieniem wyposażenia postaci. Gra zachwyca warstwą dźwiękową. Niesamowicie realnie brzmią odgłosy natury, zmieniające się w stosunku do pory dnia(i nocy), poza tym charakterystyczny ryk zombie, dźwięk wydawany przez bronie brzmią doprawdy rewelacyjnie. To, co WarZ oferuje w obecnym stanie wygląda obiecująco( DayZ dzięki Armie II jest już bardzo rozbudowany), a dzięki ciągłym ulepszaniem tej produkcji i silnymi planami na przyszłość studia Hammerpoint Interactive, zapowiada się długa i wciągająca rozgrywka.
6. Najlepsza gra wyścigowa: Need for Speed: Most Wanted
Trzeba przyznać, ilość ścigałek na PC'ty w ubiegłym roku można policzyć na palcach jednej dłoni, a biorąc pod uwagę ich jakość, można śmiało stwierdzić iż nowej odsłonie Need for Speed'a brakowało jako takiej konkurencji. Remake najlepszej moim zdaniem odsłony serii nie jest idealny, jest natomiast świeży, co ma swoich fanów jak i hater'ów. Dzięki współpracy ze studiem Citerion Games, rozgrywka przybrała Burnout'owy charakter. Wyścigi są wiec otwarte, niezobowiązujące i przede wszystkim na swój sposób hardkorowe(Takedowny obecne!), co wychodzi grze na dobre i czyni ją bardziej luźną i satysfakcjonującą. Sterowanie samochodami nie jest najlepsze, funkcjonalność jest również ograniczona, zabawa jest jednak przednia i satysfakcjonująca. Wizualnie gra prezentuje naprawdę świetny poziom, jednak wiąże się to z wysokimi zapotrzebowaniami obliczeniowymi, przez co gra potrzebuje dość mocnego piecyka. No, ale jak już do niego dorzucimy trochę koksu, to istny ogień!
7. Najlepsza gra sportowa: Fifa 13
Cóż, kolejny rok, kolejna Fifa i kolejny sukces, nie bez powodu. Fifa 13 nie jest rewolucją w stosunku do poprzedniczki, mało tego, zmiany w gameplay'u są naprawdę niewielkie, jednak grając w nią mamy wrażenie że dostajemy "więcej i lepiej", mimo iż na pierwszy rzut oka ciężko to wyargumentować. Przede wszystkim rozgrywka jest bardziej efektowna, głównie za sprawą nowego systemu przyjmowania piłki i poprawkach w fizyce, ale przede wszystkim zupełnie nieprzewidywalna. Przebieg meczu może gwałtownie się zmienić dosłownie w ostatnich sekundach, co nadaje autentycznych, niezapomnianych wrażeń. Dużą rolę odgrywa tutaj jeszcze bardziej dopracowany i rozbudowany tryb kariery, który poza standardową strukturą, oferuje wiele ciekawej treści na temat zawodników, ich uwag, transferów i wielu innych tekstów które są zdecydowaną gratką dla Football'owych maniaków. Bardzo dobrym i świetnie sprawdzającym się pomysłem jest zastąpienie okna ładowania ciekawymi wyzwaniami, które są tak przyjemne, że czasami ich masterowanie zajmuje spory kawał czasu. Pragnę jeszcze wspomnąć iż Fifa 13 dzięki swoim różnorakim opcją konfiguracji kontrolerów została okrzyknięta najlepszą grą dla niepełnosprawnych.Brawo
8 Najlepsza gra skradankowa: Dishonored
Dishonored według mnie dominuje jeszcze w dwóch kategoriach. Jest największym zaskoczeniem tego roku i grą z najlepszą wizją artystyczną. Produkcja studia Arkane jest jedną z najbardziej charakterystycznych dzisiejszych gier wideo. Przedstawiony w niej świat jest niezwykle ciekawy zarówno pod względem strukturalnym, graficznym, jak i funkcjonalnym. Każdy przedmiot,postać, budynek, czy cokolwiek innego napotkanego na drodze to pokaz niesamowitej wizji game designerów której po prostu jeszcze nie było! Rozgrywka cechuje się dowolnością w jej przechodzeniu oraz szeregiem funkcji to umożliwiających, co nie czyni Dishonored gry pełnoprawnie skradankową. Przechodzenie kolejnych etapów jak i sam charakter produkcji mobilizuje nas jednak do grania w ten sposób. Mroku nadaje również rewelacyjna ścieżka dźwiękowa skomponowana przez Daniela Lichta, gwałtownie reagująca akustycznymi brzmieniami na nasze poczynania. Dishonored oferuje nam otwarty świat wypełniony misjami pobocznymi i wieloma znajdźkami, w którym można się doszczętnie zatracić i spędzić mnóstwo na jego eksploracji, odkładając na ten moment główną linie fabularną. Natomiast strona contentowa ma się jeszcze lepiej, co brzmi nieco pradoksalnie, biorąc pod uwagę sytuację Corvo (głównego bohatera). Fabuła jak i klimat tej gry są bardzo uczuciowe, dorosłe i mroczne, dzięki czemu przez kilka godzin przeżyjemy niezwykłą przygodę.
9. Najlepszy hack'n'slash: Diablo 3
Czekając 12 lat na tą produkcję rzeczywiście można by oczekiwać czegoś więcej, to zjawisko naturalne. Otrzymujemy jednak produkcję w której wszystko stoi na wręcz wzorowym poziomie, a mimo tego czuć niedosyt. Dzieło Blizzarda charakteryzuje się niesamowitą grywalnością i epickością. Otoczka fabularna i ciekawy scenariusz w połączeniu z tym co w tej serii najistotniejsze - miodną eksterminacją diabelskich bestii, potwierdza świetną jakość tego tytułu i fakt, iż jest to flagowy przedstawiciel gatunku hack'n'slash. Każde uderzenie czy skorzystanie z umiejętności, to prawdziwa uczta dla oczu, gdyż ukazujące się w tym momencie efekty wizualne i dźwiękowe dostarczają nam masę radości i satysfakcji. Klimat mocno budują przerywniki filmowe, których co prawda nie ma wiele, lecz każdy z nich jest graficznym majstersztykiem i serwuje mocne uczucia.
Jedyną rzeczywiście istotną wadą Diablo 3 jest dość słaby endgame, a raczej brak pomysłu Blizzarda na nieśmiertelność rozgrywki. Mimo że gra bardzo wciąga i kilkukrotne jej przechodzenie to norma, na dłuższą metę, nie ma czegokolwiek (oprócz sentymentu) do przytrzymania mnie-gracza na dłużej,a zamiary były nieco inne, btw: Ileż czasu można czekać na areny PvP.
10. Najlepszy dodatek: Close Quarters (Battlefield 3)
Drugi dodatek do Battlefield'a 3 bardzo dużo wnosi do rozgrywki. Mamy do dyspozycji dodatkowe 10 broni i nowy tryb. Jednak najwięcej wnoszą nowe mapy, które dzięki swojej strukturze diametralnie zmieniają charakter gry. Są z reguły małe i bardzo zabudowane, co przekłada się na bardziej dynamiczną, szybką i efektowną akcję. Małe przestrzenie w "Walce w Zwarciu" umożliwiają docenienie jeszcze bardziej podrasowanego i częściej stosowanego systemu zniszczeń, co w finale robi piorunujące wrażenie.
Największe rozczarowanie: Medal of Honor: Warfighter
Nie potrafię zrozumieć jak można było tak spartolić potencjał świetnie zapowiadającej się gry. Po udanym restarcie serii, który cechował się realnym odwzorowaniem zarówno misji jak i uczuć uczestników jednostek specjalnych, oczekiwania były duże. Wzrosły one drastycznie, gdy Electronic Arts dosłownie zasypał nas kampanią reklamową. Promocja tej gry to nie tylko banery, reklamy telewizyjne czy internetowe, gdyż były również prowadzone wywiady z żołnierzami prawie wszystkich jednostek specjalnych. Wydawałoby się że nowy MoH już jest spisany na sukces.
Tak się jednak nie stało. Produkt, który otrzymujemy nie jest adekwatny do promujących go materiałów. Kampania dla jednego gracza jest niespójna. Brakuje mocnej fabuły, scenariusza i przede wszystkim uczuć. Mimo, iż możemy zagrać naszym rodowym GROM'em, co w głębi duży może być satysfakcjonujące, nie czuje się tego tak jak powinno. Wydawać by się mogło, że cutscenki pomogą nam się oswoić i wejść w trans. Nic bardziej mylnego, niektóre z nich sprawiały nawet wrażenie jakby były wmontowane na siłę. Tryb Multiplayer jest również rozczarowujący. Można było spodziewać się realnego konkurenta Battlefielda i Call of Duty, wyszło jak zwykle. Brakuje przede wszystkim intuicyjnego i klarownego menu rozwoju postaci i sam feeling strzelania(podobnie jak w singlu) jest po prostu kiepski. Ostatnią deską ratunku był fakt iż znajdzie się w owej produkcji silnik frostbite 2.0, jednak okazał się totalną klapą, gdyż twórcy nie przyłożyli się do dopieszczenia Warfightera i grafiką dorównuje on Call of Duty.
Bohaterka roku: Citra (Far Cry 3)
Piękna, zaskakująca, dzika, czarująca. Wydaje mi się że wypisane przymiotniki wystarczą do potwierdzenia iż Citra jest najlepszą przedstawicielką płci pięknej ubiegłego roku. Niesamowicie wykreowana, bardzo charakterystyczna i unikalna postać zaskakująca na każdym kroku. Obok niej po prostu nie da się przejść obojętnie, biorąc pod uwagę bardzo odważne cutscenki.
Bohater roku: Max Payne
Max Payne jest niesamowitym herosem. Zasypany masą kłopotów, nieszczęść i niepowodzeń, walczy do końca i to w jakim stylu. Powstaje niczym Łapa Jaguara z błota i walczy prawie jak Jason Statham. Jest efektowny, wygimnastykowany, napakowany, a jednocześnie naturalny za sprawą jest stanu psychicznego i wspomnianych problemów. Max jest przedstawicielem typowego twardziela. Chleje whisky, jest zimny, jednak ma wewnątrz kryją się jego uczucia, które przekłada w wersy w swoich monologach. Dokłada się do tego jeszcze charyzmatyczny, gruby głos potęgujący epickość każdego wypowiedzianego słowa.
Zdaje sobie sprawę iż wiele tytułów zabrakło, wynika to z faktu iż w niektóre gry nie miałem okazji grać, lub zwyczajnie brakowało pieniędzy na zaopatrzenie się w co ciekawszą premierę, a było ich ponad normę.
Rozumiem również iż wspomniana lista może być nieco kontrowersyjna. Jeśli będzie taka potrzeba, postaram się dodatkowo wytłumaczyć wybór konkretnej gry w komentarzu.
12 komentarzy
Rekomendowane komentarze