,,Człowiek w białych trzewikach"
Człowiek.
Składany.
W białych trzewikach.
Uczucia porcelanowe.
Ręka drżąca.
Serce konające,
kochające.
Pierwsza
ręka....niepewna
druga ręka pewna
pociągnęła
Za spust i przestrzeliła
mi głowę
plamiąc osoby
buciory
na czerwono
Puzzle jaźni
rozsypane
z głowy
na podłogę.
Bez większych
wytłumaczeń...
Koniec.
------------------------------------------------------------------------------------------------
,,Haiku"
To
krótki
wiersz, zespala
uczucia w całość
krótką,
Zamykając
kajdany
cierpień
wysyłanych
na zewnątrz.
Swoje wrażenia proszę opisywać w komentarzach(jak ktoś chce, oczywiście).
10 komentarzy
Rekomendowane komentarze