Mamy Nowy Rok! Mam nadzieję że jako jeden z niewielu, a w najlepszym przypadku jedyny z was, spędziłem sylwestra niby sam (patrząc z perspektywy znajomych), ale jednak w doborowym towarzystwie... wbrew pozorom nie było to takie złe, jak może się wydawać. No bo kto by nie chciał, po roku nieziemskiego nawału nauki i projektów (jaki piąty semestr studiów przyniósł) oraz użerania się ze zgrają znajomych i współlokatorów, którzy w myśl zasady "mądry głupszemu ustępuje", namawiają do picia wysoko procentowych napojów dopóty, dopóki się nie zgodzisz, odpocząć od świata na przynajmniej kilka chwil? Wspaniałe uczucie... Zwłaszcza w taki dzień, jak dziś (i w sumie wczoraj, ale sylwester jak dla mnie składa się na dwa dni). I przez odpocząć nie mam tu na myśli zatopić się we wspaniałych widokach Kyratu z Far Cry'a, czy w XVIII. wiecznym Paryżu z Assasins Creed Unity. W żadnym wypadku. Mam na myśli spędzenie tego czasu z osobami, których najbardziej w swoim życiu powinniśmy cenić - rodzicami. Można się śmiać, że spędza się sylwestra z TVN czy Polsatem... Ale jeśli mógłbym spędzić ten czas ponownie, robiąc to, na co tylko miałbym ochotę, nie zamieniłbym go na nic innego... nawet siedzenie przed głupim telewizorem, z rodzicami, jest cenniejsze, niż każda chwila tej nocy, jaką mógłbym sobie wyobrazić. Gdy tylko pomyślę sobie, że jeszcze dwa lata temu te słowa nie przeszłyby mi przez gardło... W każdym bądź razie... ...wszystkim którzy to czytają życzę, aby możliwie jak najwięcej czasu poświęcali tym, których kochają, zwłaszcza rodzicom. Ponadto życzę również szczęścia w Nowym Roku, pomyślności i zdrowia oraz zniesienia abonamentu do WoWa, i wszystkiego co najlepsze w obecnym już, 2015. roku!
