Filary Dungeons and Dragons: Poul Anderson
Wpis opublikowany przez muszonik
842 wyświetleń
Dungeons and Dragons jest systemem wokół którego narosło wiele mitów. Jednym z tych mitów jest opinia gry bazującej na twórczości Tolkiena. Oczywiście każdy kto grał lub choćby miał w rękach podręczniki do tego systemu RPG musi zauważyć, że jest to przekonanie wyssane z palca. Dungeons and Dragons posiada własną atmosferę i jest oryginalne, na dobre i na złe. Czerpie oczywiście inspiracje z setek pozycji, do czego twórcy we wczesnych edycjach przyznawali się bardzo jawnie, jednak Tolkien nie jest ich jedynym źródłem.
Słowa te potwierdza zresztą Gary Gygax, jeden z autorów gry w wywiadzie z roku 1985:
Oczywiście po procesie z rodziną Tolkiena nie wypadało twierdzić inaczej jednak uważam, że słowa te oddają prawdę. Nazewnictwo tolkienowskie jest tylko jednym z aspektów tego systemu, a jego znaczenie faktycznie jest tylko powierzchowne. Hobbit, Silmarilion i Władca Pierścieni stanowią natomiast tylko trzy z setek innych źródeł inspiracji. I to bynajmniej nie najważniejsze. Jeśli miałbym wskazać źródła, które moim zdaniem znacznie bardziej wpłynęły na kształt tej gry to byłyby to następujących autorów: Howarda, Moorcocka, Andersona i Vance.
Wpływu części autorów nie potrafię ocenić, bowiem ich prac nie znam. Zajmiemy się twórczością tylko tych drugich. Dziź na warsztat weźmiemy Poula Andersona.
Początkowo planowałem omówić wszystkich czterech pisarzy jednocześnie, tekst wyszedł jednak bardzo długi, tak więc uznałem, że dla wygody własnej jak i czytelników podzielę go na dwie części. Tak więc dzisiejszym bohaterem będzie pisarz bardzo wpływowy
Poul Anderson ?Trzy Serca i Trzy Lwy?, "Dzieci Wodnika" oraz ?Zaklęty Miecz?
Poul Anderson należy do jednych z najbardziej wpływowych, amerykańskich pisarzy science fiction i fantasy XX wieku. Amerykanin duńskiego pochodzenia, autor blisko setki utworów, siedmiokrotny laureat nagrody Hugo i trzykrotny Nebuli. Stworzył kilka kluczowych dla fantasy książek.
Wśród tych wyliczyć należy Trzy Serca i Trzy Lwy, na stronach których członek duńskiego ruchu oporu zostaje przeniesiony do świata elfów i smoków, w którym okazuje się być reinkarnacją Olgiera Duńczyka, jednego z paladynów Karola Wielkiego. Staje tam przed zadaniem odnalezienia magicznego miecza, niezbędnego by pokonać zagrażające obu wymiarom (naszemu i krainie magii) siły Chaosu.
?Zaklęty Miecz? to natomiast bardzo fatalistyczna opowieść i jednocześnie jedyna w tym gronie książka, która mi się podobała. Skaflok, syn wikinga zostaje porwany i wychowany na dworze elfów. Te nie kradną go jednak bez celu: królestwo elfów uwikłane jest w wiekowy konflikt z trollami, a posiadanie ludzkiego sprzymierzeńca daje w krainie magii znaczące przewagi. Główne tematy Zaklętego Miecza to zakazana miłość, zazdrość, nienawiść i fatum.
Natomiast ?Dzieci Wodnika? opowiadają o perypetiach grupy pół krwi wodników, wygnanych za pomocą magii kapłańskiej z ich ojczyzny.
Od Andersona autorzy Dungeons and Dragons zaczerpnęli:
- Pseudo-Tolkienowski bestiariusz
- Człowiekocentryzm wczesnych edycji
- Opozycję Chaos - Prawo
- Koncepcje dobrych kapłanów, paladynów i retardynów
- Strukturę fabilarną przygód
Arguemny przeczytać można natomiast na Fanboj i Życie
1 komentarz
Rekomendowane komentarze