Od wtorku do piątku koszaliński festiwal debiutów filmowych rozkręcił się na dobre. O ile pierwszy dzień imprezy przyniósł tylko jeden pełnometrażowy film (opisywana TUTAJ ?Moja Australia?), o tyle później można było zobaczyć nawet pięć debiutów dziennie.

We wtorek obejrzałem dwa filmy z oficjalnej selekcji i jeden film pozakonkursowy, któremu poświęcę osobny blok. Skupmy się więc na tym, czym uraczyli nas polscy filmowcy.

Po pierwsze szumnie zapowiadany polski thriller, z trzyletnim czasem produkcji

i hollywoodzkim rozmachem. Tyle oficjalnego opisu. Co zostaje z niego po projekcji? ?Bida panie, bida i rozczarowanie?, jakby rzekł Adaś Miauczyński. Film słaby, pełen dziur i niedorzeczności fabularnych, z miernym aktorstwem. Jak na historię z dreszczykiem, nijak nie trzyma w napięciu. Tajemnica Tajemniczego Domu w Tajemniczej Miejscowości Leśne Doły, pełnej Tajemniczych Mieszkańców dobrze się zapowiada. I na tym koniec. Im dalej w las, tym więcej bzdur i dziur. Jedynie muzyka wyróżnia się in plus, lecz w pewnym momencie i ona staje się nachalna. Omijać szerokim łukiem.

Drugi film to zrealizowana, jak zapewniali twórcy, ?za 3 tys. zł plus kawę? produkcja pt. ?Heniek?. To znakomity dowód na to, że w pierwszej kolejności liczy się pomysł, dopiero potem budżet. Kosztujące 100 tys. zł ?Leśne Doły? są tego smutnym przykładem. A ?Heniek?? To komedia kryminalna, w której nic nie jest takie, jakim się zdaje na początku. Film zaskakuje i bawi, a przy tym wytyka najpodlejsze ludzkie cechy: zawiść, chciwość i nieufność, w dodatku w lekki, prześmiewczy sposób. Duża w tym zasługa powszechnie nieznanych krakowskich aktorów, którzy stworzyli bardzo ciekawe kreacje. Z miejsca obraz duetu Earl Grey (Eliza Kowalewska i Grzegorz Madej) stał się moim festiwalowym faworytem.

Środa to wysyp potencjalnych hitów.

Na pierwszy ogień tematyka imigrantów radzących sobie (lub nie) na obczyźnie, czyli film Agnieszki Łukasiak pt. ?Dwa Ognie". W tym przypadku mamy do czynienia z uciekinierkami ? matce i córce ? z białoruskiej wioski do Szwecji. Bardzo przejmujący dramat z rewelacyjnymi kreacjami aktorskimi (zwłaszcza Magdalena Popławska). W rodzinnej miejscowości kobiecie grozi śmierć, a jej córce ? sprzedaż do burdelu. Po udanym przerzucie na szwedzkie zadupie (miejscowość sprawia wrażenie wyludnionej a przy tym upiornej) bohaterki muszą stawić czoła nowej rzeczywistości. Kolejny festiwalowy faworyt, nawet mimo niepotrzebnego i momentami wręcz kiczowato przedstawionego wątku miłosnego.

Kolejny konkursowy film środy to osławiony ?Kret?, który zdobywał już nagrody na festiwalu w Gdyni i Montrealu. To opowieść o grzechach z przeszłości, o tym, kto współpracował z bezpieką a kto nie, i czy uprawnione jest rozliczanie z tego po latach. Reżyser nie daje jasnej odpowiedzi. Film z jednej strony ciekawy, a z drugiej po prostu nudny. Niby główni bohaterowie muszą żyć w ciągłym napięciu i niepewności, niby urządzana jest nagonka medialna na ich rodzinę, lecz w ogóle nie czuć napięcia. Ot, mamy do czynienia z kolejnymi sekwencjami prowadzącymi do przewidywalnego finału i? koniec. To, co jest momentem kulminacyjnym filmu, mogło być świetnym punktem wyjścia do dalszych wydarzeń. Zmarnowany potencjał.

Według wielu czwartek miał przynieść filmy, wśród których ma znaleźć się zwycięzca festiwalu za najlepszy debiut filmowy. Moim zdaniem żaden z prezentowanych obrazów na to nie zasłużył, ale o tym zdecyduje kapituła jury.

Dzień zacząłem się od projekcji filmu Adriana Panka pt. ?Daas?. W założeniach to film kostiumowy z kryminalnym wątkiem w tle. Akcja dzieje się w XVIII wieku. Pewien Żyd ogłasza się bogiem, tworzy sektę złożoną z wielu zwolenników zgromadzonych wokół swego ?dzieła?. Ponadto werbuje i szkoli regularną armię szykowaną do podboju Europy. Pracujący na cesarskim dworze radca Henryk Klein rozpoczyna śledztwo, w które uwikłane są najważniejsze osoby w państwie. Debiut Adriana Panka to na pewno film dobrze zrealizowany ? klimatyczne zdjęcia, udana gra aktorska, i wreszcie zajmująca spiskowa historia, przynajmniej do pewnego momentu. Bowiem nagle widz się gubi. Opowieść zmierza na zupełnie niezrozumiałe tory, początkowy czar nieodwracalnie pryska. Dlaczego reżyser zrezygnował z niektórych pomysłów i w efekcie zrobił film poetycki, metaforyczny, z pogranicza mistyki? Wielka szkoda niewykorzystanej szansy na pierwszy od lat udany polski film kostiumowy.

Kadr z filmu "Daas"

Historię boksera vel Przemysława Salety wszyscy znają. Kosztem kariery (pytanie tylko, jak ona wyglądała w momencie najważniejszej życiowej decyzji), zdecydował się on oddać nerkę córce, cierpiącej na niewydolność nerek. Zrealizowany z rozmachem film jest historią ciekawą, wzruszającą i, mimo wszystko, optymistyczną. Na tegorocznym ?Młodzi i Film? to rzecz wyjątkowa. I choćby z tego względu obraz Tomasza Blachnickiego wart jest swej uwagi.

Kadr z filmu "Bokser"

Kolejna oparta na faktach fabuła to historia Jasia Meli. ?Mój Biegun? w reżyserii Marcina Głowackiego opowiada o najmłodszym, w dodatku niepełnosprawnym, zdobywcy bieguna południowego. To rzecz o pokonywaniu własnych ograniczeń i spełnianiu marzeń. Brzmi banalnie, wręcz cukierkowo? Postawcie się na miejscu głównego bohatera i wspierającej go rodziny, wtedy pogadamy. Takie filmy, niosące ładunek pozytywnych emocji, też są potrzebne. Zwłaszcza w zalewie obrazów pesymistycznych, mrocznych i przesiąkniętych złem, czego na tym festiwalu nie brakowało.

I to tyle, jeśli chodzi o główne projekcje festiwalu prezentowane od wtorku do czwartku. Ostatni dzień "Młodzi Film" plus podsumowania, wkrótce. Do przeczytania.