Zboczeniec i jego puszka, czyli Akikan!
Wpis opublikowany przez piotrekn
304 wyświetleń
Przyznam, że nie podchodziłem do tego tytuły zbyt poważnie. Zresztą, kto by próbował wiedząc, o czym opowiada?
A opowiada o licealiście (a jakże!) o imieniu Daichi Kakeru. Pewnego razu wracając ze szkoły kupuje puszkę napoju o nazwie Melon Soda (a teraz niech ktoś to spróbuje przetłumaczyć, żeby oddać cały sens i żeby było krótko...) i zabiera ją do domu celem konsumpcji. Jakież było jego zdziwienie, gdy podczas picia zauważył, że... całuje się z dziewczyną trzymając ją w objęciach. Dziewczę zaczęło tłumaczyć, że jest Akikanem ("pusta puszka"), że jest ich więcej i jako stalowa puszka musi walczyć z aluminiowymi. Tak, walczyć. Miotając melony. OWOCE melony. Źródłem jej mocy jest sam napój, który tak naprawdę stanowi niejako jej główne pożywienie. W międzyczasie pojawia się również pewien pan o innej preferencji, który próbuje namówić Daichiego do współudziału w projekcie mającym na celu rozstrzygnięcie czy wygrają puszki stalowe czy aluminiowe. Kakeru się nie zgadza, ma zresztą ku temu powody. Dla dopełnienia fabuły Melon pokazuje objawy tsunderyzmu, z Kakeru związana jest Tenkuuji Najimi (tak, zgadliście, osana najimi - przyjaciółka z dzieciństwa), za nią ciągnie się Kochikaze Yurika (podkreślenie powinno wiele wytłumaczyć), plus kilka dodatkowych osób.
Jak już wspomniałem, nie należy zbyt ambitnie podchodzić do tego tytułu. Przy całkiem luźnym potraktowaniu ogląda się to niezgorzej, bo protagonista jest jaki jest. Kreskę ta seria też ma dość charakterystyczną, ale nie jakoś specjalnie dziwną. Po prostu troszkę inną. Dobór seiyu jest dobry, wliczając w to Fukuyamę Juna jako Daichiego. Ogólnie rzecz biorąc, za przeciętność, ale też i specyficzną fabułę, niniejszym przyznaję w dziesięciopunktowej skali ocenę 8, zaś dla OVA - 6.
4 komentarze
Rekomendowane komentarze