Nihilizm, cynizm, sarkazm, orgazm

Zawsze bałem się śmierci. Ciężko jest zdefiniować to, co się stanie po niej. Koniec egzystencji? Tak, chyba najlepiej tak to nazwać. Ludzie wierzą w reinkarnację, niebo, cokolwiek po śmierci, bo tak naprawdę podświadomie się jej boją.

Ja w nic takiego nie wierzę, bo myślę logicznie.

Periados - Ja również. Choć... chciałbym wierzyć, że istnieje coś dalej. To wszystko by ułatwiło. A śmierć, przyjęłoby się z uśmiechem.

Mimo że jestem katolikiem, to sądzę że po śmierci, dusza żyje dalej, w przyszłości I tak w kółko, bo w końcu Szef by tyle ludzi nie nawymyślał.

Gumi5 - Twoje podejście jest kompletnie nieracjonalne i, co ważniejsze, kompletnie sprzeczne z poglądami kościoła.

Co to jest skrajny ateizm? Czym jest jego przeciwieństwo?

ZdeniO - Chodziło Mi o antyklerykalizm.

Gdzieś czytałem, że dwie godziny po zgonie, z ciała ulatnia się coś, co nazwę tu "duszą". Otóż, według tamtego artykułu, owo "coś" jest niematerialne, waży 21(lub 27) gramów(nie wiem, jak coś niematerialnego może cokolwiek ważyć; mnie nie pytajcie) i... jest. W oczywisty sposób nie można było sprawdzić, czy świadomość pozostaje, więc to jest niewiadoma. No i co? Jest to jedyne wyjście potwierdzone jakimikolwiek badaniami, z jakim się spotkałem. Mi się to wydaje całkiem sensowne, ale samym tym, co ze mną będzie po zejściu staram się raczej zbytnio nie przejmować. Ot, przez jakiś czas jeszcze będę swoją skromną osobą irytować ludzi na tym świecie, po czym odwalę kitę, a potem... zobaczymy.xD

Jeśli sądzisz, że wiara w Boga upraszcza życie to się mylisz.

Fay - 21 gram, również o tym czytałem . Nie zobaczymy, jeśli nie ma nic. Bo po prostu znikniemy.

argomaxer - Nie? Jak to? Macie nakazy i zakazy, których musicie przestrzegać, a za wszystko po śmierci czeka na Was nagroda, lub kara.

Ja bym powiedział, że niestety w swoim egoizmie(?) bardziej obawiam się śmierci bliskich, niż mojej samej...

Z punktu widzenia katolika wszystko, co po śmierci jest nieporównywalnie lepsze od tego, co było za życia (jeśli mówimy o Niebie:). Z punktu widzenia ateisty nie ma co martwić się stratą życia, , bo skoro po śmierci nic nie ma, nie będzie kiedy tej straty odczuć. Chyba, że jest odwrotny przypadek i ateista będzie się zamartwiał, że żona/dzieci nie będą mogli bez niego żyć.

IMO wiara upraszcza życie w taki sposób, że masz po prostu jakiś kodeks moralny, którego musisz się trzymać i jeśli się wierzy, łatwiej jest dochowywać w życiu dobrych wartości. Znam ateistów, którzy są naprawdę dobrymi ludźmi, ale niestety niewierzący łatwiej może ulec różnym pokusom, którym nie ulegnie np. katolik nawet z tak prozaicznego powodu jak bojaźń boża.

Sarcastic - Pisząc "zobaczymy" chodziło mi o to, że za życia na pewno się tego nie dowiemy, więc jeśli już, to dopiero po kopnięciu w kalendarz.

A co do nakazów i zakazów katolików - to już raczej zależy od tego, czy ktoś ich przestrzega, czy też nie.

Pawcio120 - Tu nie chodzi o to, co i czy Ja będę myślał potem. Mnie interesuje co myślę teraz - I przeraża Mnie to, że dalej może nic nie być. Mnie nie być.

Nie chodzi Mi tutaj o żadne "pokusy", czy "ułatwienia". Katolicy mają z góry podane odpowiedzi, na nurtujące ich pytania. Wystarczy wierzyć. Ale jeśli to komuś nie wystarcza, ma problem...

Fay - Dlaczego nie? Może kiedyś się nam uda. Albo będzie jakiś przełom.

No tak, ale według religii katolickiej, za uczynki dobre, idziemy do Nieba, a za złe - Do Piekła.

@Sarcastic

Może w moim przypadku nie użyłbym słowa "przeraża", właśnie z powodu wiary katolickiej, ale już samo zastanowienie się nie tyle nad przyszłością, ale inną wersją wydarzeń wywołuje dziwne uczucia. Mianowicie, często myślę: "co by było, jakby mnie nie było". I rzeczywiście nie potrafię sobie tego wyobrazić.

I jakie konkretnie pytania masz na myśli, oprócz tego, co się dzieje z nami po śmierci?

Sarcastic - Jakie są na to szanse? I jakie sposoby? Wierzysz w kontakt z zaświatami, czy czymś takim? Pytam szczerze, to nie sarkazm.

Z koleji inni uważają, że nie ma piekła, ani nieba - że piekło i niebo są tutaj i to od nas zależy, w czym żyjemy.

Pawcio120 - Kiedy Ja myślę o śmierci i o tym, że po prostu zniknę, czuję strach. Chciałbym to jak najdłużej odwlekać.

A co do pytań... Choćby to, czy Nasze życie ma jakikolwiek sens.

fay - Cóż, bardzo nikłe, ale zawsze są. Nie, nie wierzę - Jestem racjonalny.

A co do drugiej części zdania... to co, według nich, jest potem?

Sarcastic - wiesz, jedynym, o którym słyszałem, a który prezentował te poglądy był Ronnie James Dio, więc nie za bardzo mogę go spytać... Ale gdy spotkam kogoś takiego, to spytam.

Fay - Rozumiem .

Uważasz, że życie ma sens?

Sarcastic - O nie... Nie lubię takich pytań.xD

Szczerze? Myslę, że jeśli już jakiś ma, będzie to współżycie z innymi ludźmi.

Fay - a dlaczego w ogóle życie miałoby mieć sens? Przecież równie dobrze to może być tylko losowość i przypadek (Mój pogląd).

Pawcio120 - Kiedy Ja myślę o śmierci i o tym, że po prostu zniknę, czuję strach. Chciałbym to jak najdłużej odwlekać.

Myślę, że każdy nie mający jakichś gigantycznych problemów by chciał. Ale pomyśl, jeśli miałbyś umrzeć nagle, w ciągu 1s, to i tak nie zdążyłbyś odczuć straty, więc po co się martwić na zapas. Co innego powolne umieranie, ale takie gdy jest jeszcze nadzieja na wyleczenie(żebyś nie mówił o eutanazji:P)

A co do pytań... Choćby to, czy Nasze życie ma jakikolwiek sens.

Widzę, że chodzi Ci o bardziej filozoficzne pytania. W takim razie powinieneś sprawdzić, co mówi na ten temat filozofia:) Chyba, że już to zrobiłeś i żadna opowieść Cię nie satysfakcjonuje.

Sarcastic - stąd też mówię, że jeśli w ogóle ma sens, jest nim to, o czym pisałem. Dlaczego miałoby mieć sens? Bo, według mnie, nie istnieje coś takiego, jak przypadek. Nic nie dzieje się bez wyraźnej przyczyny.

Wydaje mi się, że źle rozumiecie to pojęcie. Sensem życia może być wszystko. Nawet osiąganie chwilowej przyjemności nie przejmując się przyszłością, jak w hedonizmie, który chyba staje się popularny wśród naszych rówieśników:/

Każdy może mieć swój sens życia. No i zauważcie, że tak na oko 80% ludzi w ogóle o tym na co dzień nie myśli i nie wyglądają na nieszczęśliwych z tego powodu...Czym innym jest nie znalezienie sensu życia, a czym innym brak potrzeby szukania go.

Fay - A jednak trzeba brać taką możliwość pod uwagę .

Pawcio120 - To może być cel, nie sens. Choć, zależy jak definiować sens.

Poza tym, nie każdy zalicza się do tych 80%. I należy pamiętać, że społeczeńśtwo robi się coraz głupsze i przejmuje się jedynie tym, co jest tu i teraz.

Śmierć, ciekawy temat wybrałeś, podobno kilka razy się o nią otarłem, żadnego białego światła nie było, wydaje mi się, że bym pamiętał ...

Pawcio120 - To może być cel, nie sens. Choć, zależy jak definiować sens.

Chyba, że: Sensem życia jest jego cel:)

?życie jest jedno i trzeba z niego jak najlepiej korzystać, bo można w nim być szczęśliwym i że wystarczy się postarać, by rzeczywiście do czegoś dojść?

I nie wydaje Ci się, że dla Ciebie sensem życia jest po prostu "dojście do czegoś" i jednak "bycie szczęśliwym"? Co Cię w tej odpowiedzi nie satysfakcjonuje?

A co do ogłupienia społeczeństwa, to właśnie to co napisałeś jest hedonistycznym stylem życia. Tylko nie wiem, czy jest się z czego cieszyć, że my akurat nie należymy do tych 80%. Chociaż z drugiej strony chyba jednak wolę, i myślę, że ty też, być bardziej świadomy otaczającego mnie świata i mniej szczęśliwy, niż głupi i radosny o każdej porze dnia i nocy...