Ranking najbardziej niekonwencjonalnych gier.
Wpis opublikowany przez Montinek
368 wyświetleń
Prezentuję oto ranking najbardziej niekonwencjonalnych gier w historii elektronicznej rozrywki. Gier, które zmuszają gracza do wyprawiania ze swoim sprzętem naprawdę dziwnych rzeczy? Nie spodziewajcie się jednak w tym zestawieniu zalewu tytułów z Nintendo Wii ? pomijając jedną produkcję, o wiele więcej inwencji twórcy gier wykazywali w poprzednich latach.
Zatem, zaczynajmy!
Dzieło japońskiego studia Konami było? Dziwną grą. Twórcy z typową dla swego narodu ?oryginalnością? przekształcili zwykłą skradankę w coś naprawdę niezwykłego. Pomijając pokłady grywalności i doskonałą fabułę, MGS wyróżnia się dziwnymi, acz genialnymi pomysłami na rozgrywkę.
Przykłady? W pewnym momencie gracz ma za zadanie odnaleźć tajemniczy kompakt, na którym zapisany jest klucz (potrzebny do przejścia dalej, a co myśleliście?). Jego lokalizacja nie była podana. Wielu błąkało się godzinami po lokacjach, szukając przysłowiowego wiatru w polu, by w końcu odkryć, że? Rzeczony kod znajduje się na ich własnym pudełku od gry. Innym znowu razem, by pokonać bossa, wymagane było podłączenie pada do drugiego portu. Oczywiście, gra nie informowała o tym bezpośrednio?
Znacie Nintendo Wii, prawda? Kontroler ruchowy jest jego (jej?) niewątpliwą zaletą, niemniej może się wydawać, że ludziom zabrakło pomysłów na jego ciekawe wykorzystanie. Ileż razy można przypisywać mu rolę miecza, czy też pistoletu? To samo pytanie gnębiło pana Yuji?ego Nakę ? twórcę Let?s Tap.
Sama gra złożonością nie powala. Ot, zbiór pięciu minigierek, w sam raz, by pograć z kumplami i rzucić w kąt. Biegi na czas w oprawie przypominającej kultowego Trona; komputerowa wersja Jengi; prosta, scroll?owana strzelanka; gra rytmiczna?
Intrygujący jest za to sposób, w jaki gracze kontrolują wydarzenia na ekranie. Otóż Wiilot kładzie się na jakiejkolwiek płaskiej powierzchni, w miarę dobrze przenoszącej drgania (np. tekturowe pudło). Od tego momentu kontroler będzie wykrywał każde uderzenie w daną powierzchnię ? czy to będzie cios otwartą dłonią, czy też stuknięcie palcem. W ten sposób obsługuje się grę.
I powiedzcie teraz, czy idea kontrolowania tempa biegu bohatera poprzez wystukiwanie odpowiedniego rytmu o blat stołu nie wydaje się oryginalna?
Przygody sympatycznego małpiszona trafiły do naszego rankingu ze względu na nietypowe wykorzystanie i tak już dziwnego urządzenia. Otóż do rozgrywki używa się śmiesznych bębenków (Bongos), pierwotnie stworzonych na potrzeby muzycznej gry Donkey Konga. I nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby Jungle Beat nie było grą platformową!
Całość utrzymana jest w miłej dla oka, bajkowej stylistyce. Mimo grafiki 3D bohater porusza się w dwóch wymiarach. A sterowanie? Cóż, właśnie sterowanie jest dziwne. Kierunek ruchu wskazujemy poprzez uderzanie w lewy, bądź też prawy bębenek, jednoczesne uderzenie w oba powoduje skok, zaś przeciwników atakujemy, klaszcząc w dłonie. Co prawda grający wygląda, jakby trenował do roli jednoosobowej orkiestry, ale radocha płynąca z gry całkowicie to rekompensuje.
Oto dwuwymiarowa platformówka, w której ilość poziomów zależy tylko i wyłącznie od? Ilości płyt kompaktowych w twojej kolekcji.
Wszystko zaczyna się od włożenia gry do napędu. Konsola szybko ?pakuje? program do pamięci RAM i prosi o włożenie kompaktu. Wybieramy coś z eleganckiej szafeczki i cieszymy się levelem tworzącym się na naszych oczach, w rytm ulubionej piosenki. Fajne? A jeszcze jak! Co najlepsze ? różnice pomiędzy użyciem muzyki klasycznej, a hard rock?a są naprawdę widoczne.
Bohaterką tej gry jest Vibri (proszę, bez skojarzeń), dziwna istotka, której wygląd zależy od tego, jak sobie radzimy. Każdy poziom jest tak naprawdę długą linią, zmieniającą się stopniowo w tor przeszkód. Vibri biegnie cały czas przed siebie, a naszym zadaniem jest reagowanie na zagrożenia, odpowiednio operując przyciskami? Całości dopełnia wektorowa, czarno - biała oprawa. Nadaje ona ciekawy styl i sprawia, że można bez bólu zaznajomić się z tą grą nawet dziś.
Można powiedzieć, że twór Tecmo jest dzieckiem wyżej opisanego Vib Ribbon i Pokemonów.
Każdą z części tej dziwnej serii gier można określić mianem jRPG. Jako początkujący trener potworów znajdujemy sobie podopiecznego, uczymy go walczyć i wystawiamy do walk z innymi. Klasyka. Jednak to nie uzależniający model rozgrywki przyniósł tym grom wierną grupkę fanów i pierwsze miejsce w tym zestawieniu, tylko świetny sposób tworzenia własnego monstrum. By wyhodować stwora, do paszczy konsoli należy włożyć CD z muzyką (w niektórych częściach również filmy DVD). Gra analizuje zapis na płycie i na jego podstawie generuje jedną z setek dostępnych paskud, o unikatowych statystykach! W takich układach wielu graczy pożyczało płyty od znajomych i sąsiadów, by skompletować jak najlepszy skład. Catch ?em all na całego!
Bardzo bawiły też umieszczone przez autorów Easter Egg?i. Przykładowo, po użyciu w Monster Rancher 4 DVD z Harry?m Potter?em otrzymywaliśmy potwora ? sowę?
Poniżej, dla zainteresowanych, prezentuję listę pojawiających się w zestawieniu gier, wraz z rokiem ich wydania i platformami, na które się ukazały.
Metal Gear Solid - 1998 (Playstation ; działa też na Playstation 3 ; PC)
Let's Tap - 2008 (Wii)
Donkey Kong: Jungle Beat - 2004 (Gamecube ; działa też na Wii)
Vib Ribbon - 1999 (Playstation ; działa też na Playstation 3)
Monster Rancher - 1997 (Playstation ; działa też na Playstation 3)
[Od autora]
Zauważyłem, że wszelakie zestawienia cieszą się wśród blogów dużą popularnością, dlatego też postanowiłem wyskoczyć z czymś od siebie 
. Zapraszam wszystkich do komentowania, a także do prezentowania własnych kandydatów.
3 komentarze
Rekomendowane komentarze