"Kłamca" - recenzja
Wpis opublikowany przez crouschynca
429 wyświetleń
Wykrywacz kłamstw (wariograf) największą karierę zrobił w kryminalistyce. Niestety tak jak w przypadku innych ludzkich wynalazków, niezawodność tego urządzenia należy co najwyżej do sfery marzeń jego twórcy. Osiągane przez nie rezultaty nie zawsze bywają satysfakcjonujące i potrafią czasami wprawić w stan konsternacji. Podobna sytuacja dotyczy ?Kłamcy? w reżyserii braci Jonasa i Josha Pate. W założeniach twórców miał powstać film z olbrzymimi szansami na bycie dziełem wybitnym. Mimo dużych ambicji co nieco się po drodze popsuło i w efekcie nakręcono obraz, który nie do końca zadowoli wszystkich widzów.
Fabuła ?Kłamcy? opiera się na wykorzystaniu wariografu w śledztwie dotyczącym zabójstwa niejakiej Elizabeth Loftus. Przy ciele młodej kobiety zostaje znaleziony numer telefonu Jamesa Waltera Waylanda, syna magnata branży tekstylnej. Jako, że to jedyny trop w tej sprawie, policja decyduje się na wykorzystanie wykrywacza kłamstw w trakcie przesłuchiwania podejrzanego. Chociaż Wayland posiada wysoki iloraz inteligencji i ukończył z wyróżnieniem studia na wydziale psychologii, woli spędzać większość czasu na korzystaniu z uroków życia i trwonieniu fortuny ojca. Będąc jednocześnie znawcą ludzkiej psychiki podejmuje swoistą grę z detektywami Edwardem Kennesawem i Phillipem Braxtonem. W tym celu manipuluje wynikami wariografu oraz przesłuchującymi go mężczyznami, którzy zresztą nie pozostają mu dłużni.
Największą siłę filmu braci Pate stanowią odtwarzający w nim główne role panowie: Tim Roth (młody Wayland), Michael Rooker (Kennesaw) oraz Chris Penn (Braxton). Wszyscy trzej zaserwowali widzom pokaz wyśmienitej gry aktorskiej, a sceny, w których prowadzą psychologiczny pojedynek i usiłują wykorzystać słabości przeciwnika, niejeden raz potrafią dosłownie wbić w fotel. Niestety reszta obsady wypada raczej blado na ich tle, po części dlatego, że ich obecność na ekranie jest śladowa w porównaniu ze wspomnianymi wyżej Rothem, Rookerem i Pennem. Wielkim rozczarowaniem okazała się natomiast Elizabeth Loftus w interpretacji Renée Zellweger. Wprawdzie ofiara przestępstwa pojawia się jedynie w retrospekcjach, występują one jednak bardzo często i sama postać stanowi niezwykle istotny element całej intrygi więc w tym przypadku jak najbardziej miałam prawo mieć duże oczekiwania. Co mi się tu nie podobało? Po pierwsze, Zellweger według mnie zupełnie nie pasuje do roli wampa. Po drugie, w ?Kłamcy? zagrała najzwyczajniej w świecie słabo i nieprzekonująco.
W całym filmie zdecydowanie najciekawszej wypadły kameralne sceny, które rozgrywają się w pokoju przesłuchań. Ich sukces tkwi przede wszystkim w dialogach stanowiących inteligentną zabawę w kotka i myszkę, a także niejeden raz przynoszących niespodziewane zwroty akcji. Ponadto twórcom udało się w trakcie realizacji owych scen odtworzyć duszny klimat osaczenia. Całość urozmaicona jest różnego rodzaju licznymi retrospekcjami, które moim zdaniem więcej psują niż pomagają. Większość z nich przybiera formę wizji jakby z pogranicza snu i jawy, które przytłaczają ciężkim nastrojem, lecz w negatywnym znaczeniu tych słów. Natomiast z pozoru bardziej zwyczajnym flashbackom brakowało szczególnego polotu i nie wywołały one we mnie jakichkolwiek emocji. W rezultacie oglądanie ?Kłamcy? wiąże się z ryzykiem znużenia i zmęczenia ze strony widzów. Owszem, retrospekcje te w przeważającej liczbie są niezbędne dla fabuły i razem z samymi przesłuchaniami układają się w miarę spójną całość wraz z rozwojem wydarzeń. Niemniej jednak uważam, iż twórcy powinni inaczej je zrealizować albo zmniejszyć częstotliwość ich występowania, a w zamian za to rozbudować bardziej interesującą część filmu, koncentrującą się na pojedynku psychologicznym pomiędzy podejrzanym a detektywami.
Przyznam szczerze, iż miałam niemały kłopot z oceną ?Kłamcy?. Z jednej strony niewiele brakowało, aby było to dzieło genialne, z drugiej tyle samo wystarczyło do pogrzebania dużych aspiracji, jakie mieli twórcy owego obrazu. Na pewno nie żałuję, że go obejrzałam, gdyż nie można mu odmówić ciekawej intrygi i bardzo dobrej gry aktorskiej na pierwszym planie. Niestety jego zalety nie były dla mnie na tyle wystarczające, aby w finalnym rozrachunku film ten nie okazał się w pewnym sensie rozczarowaniem.
Ocena: 6/10
Tytuł polski: Kłamca (AKA Prawda górą - pod takim tytułem można było jakiś czas temu nabyć ten film w kioskach)
Tytuł oryginalny: Deceiver (AKA Liar)
Reżyseria: Jonas Pate, Josh Pate
Scenariusz: Jonas Pate, Josh Pate
Obsada: Tim Roth, Michael Rooker, Chris Penn, Renée Zellweger
Gatunek: kryminał
Produkcja: USA
Rok produkcji: 1997
Czas trwania: 102 min
6 komentarzy
Rekomendowane komentarze