Ponoć najbardziej lubimy to, co dobrze znamy. Sądzę, że dotyczy to również częściowo ?Po słowiczej podłodze? autorstwa Lian Hearn. Fabuła tej powieści opiera się bowiem na uniwersalnym szkielecie złożonym z motywów popularnych zarówno w świecie literatury, jak i kina bądź gier video. Wielu twórców ucieka się do tego sposobu chętnie sięgając po wdzięczne tematy, ale niestety z różnymi efektami. Na szczęście Hearn należy do grupy, która wyszła z tego obronną ręką i stworzyła naprawdę wciągającą historię.

?Po słowiczej podłodze? stanowi pierwszą część cyklu ?Opowieści rodu Otori?. Jej głównym bohaterem jest młody chłopak Takeo, który stracił swoich bliskich. Jeśli chodzi o inne ograne motywy, w przypadku tej książki, mamy ponadto silnego protektora, jeszcze potężniejszy czarny charakter, ukryte talenty, dworskie intrygi, pragnienie zemsty i zakazaną miłość. Jednakże uczucie deja vu nie psuje tu przyjemności czerpanej z lektury, gdyż wszystkie te elementy razem połączone tworzą udaną i przyjemną całość. Nie ukrywam, że lubię utrzymane w podobnym stylu historie więc tym bardziej cieszy mnie fakt, że ta, na temat której się teraz wypowiadam, wyszła spod pióra pisarki zręcznie ubierającej swoje myśli w słowa.

Moim zdaniem dużą siłą ?Po słowiczej podłodze? są opisy, napisane w sposób prosty, a jednocześnie niezwykle plastyczny, dzięki czemu od razu widać je oczyma wyobraźni. Ja osobiście nie mam problemów z wyobrażaniem sobie powieściowych postaci i wydarzeń, ale malowniczość języka zawsze traktuję jako wielką zaletę i jeden z dowodów potwierdzających talent danego autora. W przypadku książki Lian Hearn urzekła mnie dodatkowo znakomita relacja między elementami otoczenia a uczuciami poszczególnych bohaterów oraz przedstawianymi na kartach powieści wydarzeniami. Ziemie podległe bądź tylko sprzyjające rodowi Otori, którego jeden z członków przejął opiekę nad Takeo, są przeważnie pogodniejsze i pełniejsze życia niż tereny należące do Tohan, skąd wywodzi się główny czarny charakter - Iida. Tam, jak łatwo się domyślić, dominują natomiast smutek, cierpienie i poczucie beznadziei.

?Opowieści rodu Otori? są zazwyczaj zaliczane w poczet literatury z gatunku fantasy. A dlaczego? Otóż, autorka sama już we wstępie do pierwszej części cyklu otwarcie przyznaje, że ich akcja rozgrywa się w fikcyjnym kraju. Jest on jednak owocem silnej inspiracji dawną, feudalną Japonią. Można więc go potraktować jako pewnego rodzaju alternatywną wersję tego egzotycznego kraju. Lian Hearn nie omieszkała również okrasić swojej książki różnymi autentycznymi smaczkami, takimi jak choćby tytułowa słowicza podłoga służąca do ochrony japońskich władców przed nieproszonymi gośćmi czy twórczość malarza Sesshu. A co do charakterystycznych dla fantasy elementów nadnaturalnych, są one tu zarysowane w bardzo delikatnym stopniu, co nadaje powieści na wpół baśniowy charakter. Na pewno nie mamy więc do czynienia z tak wyrazistą dalekowschodnią fantastyką, jak np. w kultowym anime ?Ninja Scroll? lub w jednej z moich ulubionych gier - ?Jade Empire?, gdzie z kolei zaserwowano nam kraj wzorowany na starożytnych Chinach, ale w wydaniu wprost przepełnionym magią, duchami i innymi stworzeniami nie z tego świata.

Jeżeli szukacie lekkiej i przyjemnej lektury podlanej azjatyckim sosem, ?Po słowiczej podłodze? powinno trafić do Waszych serc. Książka ta na pewno nie należy do takich, o których będziecie pamiętać latami, ani takich, które skłonią Was do głębokich przemyśleń na temat spraw ogólnoludzkich czy też problemów pogarszających kondycję świata. Jej zadaniem jest po prostu dostarczyć solidnej rozrywki i według mnie plan ten został zrealizowany z naprawdę zadowalającym skutkiem.

Ocena: 8/10

Tytuł polski: Po słowiczej podłodze

Tytuł oryginału: Across the Nightingale Floor

Autor: Lian Hearn

Wydawnictwo: W.A.B.