Spaczona Przestrzeń

Ostatnio gram w Divine Divinity, teksty i w ogle humor arcy przedni, przykadem moze byc np list o zagninionym piesku pisany w stylu "I lost my frog" Nie mowiac juz o zabawnych komentarzach elfow czy krasnali.

Nie zgadzam się z tym, że dwójka nie posiada dobrego mrocznego klimatu! Może miejscami rzeczywiście jest zbyt kolorowo, ale nigdy nie zapomnę wanny Hrabiny czy sali, w której znajdowała się Andariel.

Ach, jaka szkoda, że większość osób przewija te teksty :3

Problem polega na tym, że dialogi w pierwszym Diabełku były niesamowite i bardzo przypominały te ze Starcrafta, przynajmniej w moim mniemaniu. Co innego dwójka, gdzie postacie są raczej wyprane z uczuć. Jedynie Nithlakhak, czy jak on się tam zwał, coś umiał w tej kwestii, chociaż i tak przynudzał niemiłosiernie.

W wersji angielskiej było podobnie, o ile mnie pamięć nie myli.

Adria: "His prowess with the blade is awesome, and he has lived for thousands of years knowing only warfare. I am sorry... I can not see if you will defeat him".

Hah! Jestem sławny Zauważ że słowo "Blade" występuje niemal w każdej grze. Czyli wszędzie mnie pełno.

Ja lubiłem zawsze Diablo I, choć dwójka też nie zła, chociażby dlatego, że nie trzeba było tak maniakalnie i do bólu palców klikać na wrogów ;p Mroczny klimat ma, a głosy postaci (zwłaszcza Caina) to IMO mistrzostwo świata! Byłoby fajnie, jakbyś przetłumaczył przytoczone cytaty z gry, bo nie każdy forumowicz zna biegle angielski. Ja zrozumiałem 3/4...

Wypowiedzi świetne. Diablo, to jest to! Dzięki za przypomnienie mi czasu spędzonego przy Diablo!

Tylko ośmielę się dać Ci pewną małą radę/ uwagę. Fajnie by było, jakbyś przetłumaczył te kwestie, bo pewnie niektórzy nie znają angielskiego.

Te teksty są tak diablo klimatyczne, że nigdy nie miałem serca ich przewijać. Wśród dzisiejszych gier próżno szukać równie sugestywnej pozycji z tak klimatycznymi wypowiedziami.

Nie zgadzam się z tym, że dwójka nie posiada dobrego mrocznego klimatu! Może miejscami rzeczywiście jest zbyt kolorowo, ale nigdy nie zapomnę wanny Hrabiny czy sali, w której znajdowała się Andariel.

Problem polega na tym, że pierwsze Diablo było świetne od góry do dołu. Nie chodzi tu tylko o kolorystykę, choć ona kładzie większość ciężkiego klimatu dwójki, ale także o wypowiedzi NPCów - jest więcej bohaterów, więcej umiejętności, więcej potworów i to napędza grywalność, lecz zapłacono za to klimatem i tego nie da się ukryć.