Życie I Śmierć.

A może Ci to powiedziała z powodu narkotyków właśnie?

Niewielu wie, że ćpałem. Mowie ćpałem, bo rzuciłem to. A ona miała pretensje już wcześniej.

Nie spodziewałem się, że ktoś, kto korzystał z narkotyków może być czytelnikiem CD-Action, widać mam wąski pogląd. Powiem ci prawdę, jeżeli zależy komuś na innej osobie, potrafi zrobić wszsystko, ja niestety (ale dziś EMOwato mamy) nigdy nie spotkałem dziewczyny która by odwzajemniałaby moją miłość do niej (a podejrzewam że to kwestia mojej nadwagi ([ironia]5KG!!![/ironia]), czy stylu bycia (chcę pójść do dobrego liceum), być może to zachowanie (jestem bardzo emocjonalny, obraź kogokolwiek z mojej rodziny lub mnie a ja mając nawet 15 lat się popłaczę) ale czuje to głęboko, że jeżeli moja miłość powiedziała mi prosto w oczy zmień się, dla niej uczniłbym to i nawet więcej. Więc jako młodzieniaszek który raczej o niczym nie wie, mówie: Nie poddawaj się!

Jak z nią gadałem w wakacje, to miała mnie za spoko gościa. Ale doszedłem do jej klasy i zobaczyła jak się zachowuje(mówiąc szczerze czasami mi odbija). Niedawno jeszcze było w miarę dobrze, ale jak jej złożyłem życzenia na nowy rok to się obraziła na dobre.

ale jak jej złożyłem życzenia na nowy rok to się obraziła na dobre.

Obawiam się, że te życzenie były "nienormalne", że Cię rzuciła.

(mówiąc szczerze czasami mi odbija)

Np. W czasie pisania tego bloga Taki żart.

Życzyłem jej wszystkiego najlepszego i żaby po jej pięknej twarzy nie gościły łzy. A I życzyłem jej też by odnalazła swój kwiat życia.

Musi ci mocno odbijać... A tak na poważnie przypatrz się sobie i jak reprezentujesz się publicznie lub prywatnie. Muszą być powody dla których to powiedziała.

Po drugie nie pisz tego posta, jak narkotoyki wpłynęły na twoje życie, bo wiadomo co każdy czuje po tym syfie.

Może i była to dla ciebie pomoc w nauce(przykład), lecz uwierz mi czekolada ci też pomoże.

Wstrząsało mnie to dlaczego nie wiem.

Bo Ci na niej zależy.

Jak Ci "trochę odbija" to się nie dziw.... Widziałem w akcji wielokrotnie takich, którym "trochę odbijało" - robili z siebie idiotów, bełkotali, śmiali się jak osły, a wszystko to "dla szpanu".

Wniosek? Jeżeli ktoś robi z siebie idiotę w towarzystkie, żeby go inni zapamietali, to oznacza to, że tak naprawdę nie ma sobą nic do zaprezentowania. I zdaje sobie z tego sprawę, starając się rozpaczliwie czym tą pustkę zapełnić. Nie jest "sobą", jak większość uważa, tylko prezentuje maskę - naklejone przebranie, puste w środku.

Nawet jeżeli w Twoim przypadku tak nie jest (pomijając te narkotyki - najwyższy przejaw odchyłu i głupoty - nie obraź się, ale tak to właśnie wygląda), to zapewne dała Ci w ten sposób do zrozumienia, do czego to prowadzi. Może nie jesteś pusty, ale możesz się nim stać, do tego stopnia, że nie będzie co ratować.

To duży dar, czegoś takiego nie przekazuje się pierwszej z brzegu osobie. Zależy wam na sobie, w większym lub mniejszym stopniu. Nie schrzań tego.

Ja właśnie robię z siebie takiego idiotę w towarzystwie. I wierz mi wiele razy starałem się nad tym panować, lecz nie umiem.

Mam pytanie skąd wierz że jej na mnie zależy ? Może po prostu na serio ma mnie gdzieś ?

Jakby Cię miała gdzieś, to by machnęła ręką i powiedziała sobie "a cholera z nim, niech dalej robi z siebie strzęp człowieka, pies go ganiał". Ale nie, ona mówi Ci to prosto w twarz. W podtekście "Nie chcę, żebyś był pusty, żebyś marnował samego siebie. Zmień to, pracuj, dopóki jeszcze możesz". Uznała Cię za wartego poświęcenia tych paru chwil. A myślisz, że tak łatwo coś takiego powiedzieć? To gest jej dobrej woli, nie chęć "gnojenia". Widzi, że z Tobą jest źle i uznała, że to da się naprawić. Że jest w Tobie coś, co warto jeszcze ratować.

Gdy jedziemy autobusem, tramwajem, idziemy ulicą, wokoło nas pełno jest ludzi, którzy na własne życzenie dają się przerabiać na szmaty. Ale do żadnego z nich nie wychodzimy z prośbą o zawrócenie z tej ścieżki, jak idziemy do przyjaciela, członka rodziny, osoby nam znanej. Do kogoś, na kimś nam zależy, kogo życie coś nas jednak obchodzi.

Dopomóc, jak sobie radzić z "wygłupami", nie mogę - nie jestem specialistą, te przeczytane kilka kwartalników "Psychologii w szkole" nie wystarczy. Ale zapewne sam masz w szkole psychologa. Jaki by on nie był - zapytać warto. Albo rodziców. Da się zrobić, nie z takimi problemami sobie ludzie radzili.

Sabi wiesz jest jeden problem, ona mi nie powiedziała tego w twarz, ona zrobiła to poprzez gg.

Ja tam tej dzisiejszej młodzieży nie do końca rozumiem, ale tyle chociaż wiem, że internet pozwala łatwiej się przełamywać. Są osoby, który tylko w ten sposób potrafią coś przekazać...

W każdym razie powinieneś z nią porozmawiać na ten temat. Rozmowy z reguły pozwalają rozwiązać wiele konfliktów - taka czysta, pierwotna potrzeba kontaktu bezpośredniego. Nie zaszkodzi spróbować.

Wiesz, jedynym argumentem który potwierdzał by twoja teorie jest to, że ona jako jedyna zwracała mi uwagę, gdy zaczynało mi odbijać.