Turambar Napisano Wrzesień 29, 2009 Zgłoś Share Napisano Wrzesień 29, 2009 Wody głębokie jak niebo - Anna Brzezińska Dość dziwna opowieść, jeśli mam być szczery. Na powieść toto za mało spójne, na zbiór opowiadań jakby zbyt spójne. Nie pies, ni wydra. Coś na kształt zbioru mitów. W każdym razie wsiąkłem bez reszty w te opowieści o magach i demonach. Nie mogłem się oderwać aż do dość zaskakującego zakończenia. Przede wszystkim fajnie ukazany jest kontrast - rzeczywiste wydarzenia, a to jak są postrzegane w kolejnej części/opowiadaniu. Zwykle wyolbrzymione. Dziwna książka, bo na pewno nie obejmuje całości tamtego świata, a skupia się raczej na kluczowych dlań wydarzeniach. Dziwna, bo mimo pozornej niespójności wciąga jak diabli. Dziwna, po trzecie z powodu dziwnego zakończenia i dziwnego początku. Suma tych dziwności składa się na miłą lekturę o magach, demonach i... czymś więcej. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Dracia Napisano Wrzesień 30, 2009 Zgłoś Share Napisano Wrzesień 30, 2009 Czytałam dawno, jedno z opowiadań nawet przed wydaniem tego zbioru w antologii dziełek nominowanych do Zajdla. I..Nie wiem czemu,ale strasznie mi się spodobały. Wzruszały, w taki czy inny sposób zapadły w pamięć (choć poszczególne historie zamazują się). Są takie...inne. Tak, i widać mitologizację tego wszystkiego, jak to jest potem odbierane zupełnie inaczej... I kolejna książka do przeczytania raz jeszcze, może tym razem odkryję kolejną warstwę... Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Turambar Napisano Październik 1, 2009 Autor Zgłoś Share Napisano Październik 1, 2009 @ Dracia - zdziwiony właśnie jestem, że ta niby niepozorna książka ma w sobie jakąś nieuchwytną magię. To pewnie głównie przez to, że jej bohaterami są magowie, ale nie tylko... A splatanie człowieka z demonem to dość ciekawy pomysł. I dość znamienny, w kontekście zakończenia. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
