[Ciemne strony kochania ojczyzny]

Otton, zauważ fakt, że bycie patriotą nie implikuje nienawiści do innych. Zależy to w dużej mierze od osoby i jej nastawienia, tudzież wychowania. Zauważ też, że w wielu przypadkach to mniejszość wyrabia opinię o większości (widzi się tych nienawidzących, bo po prostu robią to ostentacyjnie, a ciężko zauważyć neutralnych, bo ciężko w jakiś sposób okazywać neutralne nastawienie wobec innych).

Uważam się za patriotę, ale w związku z tym nie postrzegam siebie przez to jako osobę lepszą od pierwszego lepszego Niemca, Francuza, Amerykanina, Chińczyka, czy Egipcjanina. Zauważam wady swojego kraju, ludzi, widzę to, jak nasza historia jest ładnie podkolorowywana, ale to wszystko nie przeszkadza mi kochać ojczyzny. Fakt, wyboru co do tej ojczyzny nie miałem, ale podejrzewam, że gdybym był jakiejkolwiek innej narodowości, to bym wciąż był patriotą (z tym, że 'wielbiłbym' dany kraj).

Swoją drogą warto dodać, że duży wpływ na takie prawdziwe ubóstwianie swojej ojczyzny ma historia. Zauważ, że historiografia każdego kraju najmocniej podkreśla sukcesy (nawet niewielkie), a marginalizuje, albo przemilcza porażki, lub podkreśla przy tym jaki to przeciwnik był zły/niedobry/brutalny (a'propos tego, to 'mój' sztandarowy przykład - tzw 'Rzeź Gdańska w 1308 roku', polecam porównać sobie to, czego uczy się na lekcjach historii z tym, jak w rzeczywistości wyglądała sytuacja)

Zastanawia mnie tylko czemu ostatnio taki wysyp wpisów o patriotyzmie...

sry, za to, że troszkę mgliście napisałem, ale godzina późna jest, człowiekowi spać się chce

pozdr