Kącik nie-do-końca-artystyczny

Szczerze mówiąc też pomyślałem o Gothicu, konkretnie o pierwszej części. Żadna kolejna nie była w stanie mnie przyciągnąć do monitora tak jak 1.

Ja w sumie grając w serię Gothic odbiłem się od niej. Bezddenny ekwipunek, walka do kiczu i brak tego czegoś. Dla mnie jedną z najlepszych serii jest TES. A i wszystkie cechy jakie chcesz ma Wiedźmin;)

Połączenie: Wielkości Daggerfalla (ten kto czytał/grał, wie że obejmował on CAŁE TAMRIEL), Grafikę Morroblivionową (znaczy się, żeby to był nowy silnik, ale nie cukierkowy, dla mnie RPG MUSI BYĆ MROCZNE), Nieskazitelne Dialogi Wiedźmin(Pamiętam jak wyczytałem że w PL wersji Divinity 2 występuje Szalony Pustelnik, który krzyczy "Jestem Hardcorem!", Chociaż mistrzostwem Dialogów i tak pozostaje Wiedźmin) Fabułę Morrowinda (Bo wg. mnie była de best), Ciekawy Bohater a'la Wiedźmin, mnogość czynności Gothica (jeszcze jakbyś mógł za takie sprzątanie robótkę znaleźć... ), mnogość oręża z TES (bo i w MW i w OBL było od groma zbroi i mieczy). I to chyba wszystko, czyli potrzeba by było niezłego studia by zbudować TAKĄ Grę, ale ufam, że TES V będzie się dział w Morrowind (i wtedy rozniesie się na całe państwo krzyk: "YYYYYYYYYYYYEEEEEESSSSSSSSSSSSSSSSSSS!!!"

Osobiście nie pokładałbym zbyt dużych nadziei w Tesa 5. Lepiej się miło rozczarować niż niemiło, prawda?

No cóż, ja mam w profilu napisane, która gra (nie z RPG, ale ze wszystkich) jest moim zdaniem najlepsza... I nie jest nią Gothic III. Zainteresowanych odsyłam na profil.

Chociaż taki Morrowind mnie wciągnął, a i ostatnio mam chętkę na Obliviona...

Risen'a, niestety, nie mogę uznać za chociażby kandydata do tytułu "wspaniałego RPG'a", gdyż (jadąc po kolei po twoich punktach, MarkosBoss'ie):

- świat jest raczej niewielki (trochę większy od Gothic'a 1, o ile się nie mylę, jednakże tamtejsze klimaty bardziej mi odpowiadają. Patrząc na Mendozę myślałem, że ma padaczkę, a jego walka, jako przedostatniego bossa była wręcz komiczna);

- co do ilości pobocznych questów, to się zgodzą, jednakże niezbyt mnie zainteresował styl wątku\wątków gry. O ile w Gothic'u wątek potrafił autentycznie zaciekawić i dopiero tu były zwroty akcji, to w Risenie, czyli - zamknięty na wyspie, bez początkowych szans na przeżycie i walka z "potężnym" tytanem (chyba słabszym jeszcze od Mendozy), która jest łatwiejsza od szermierki z bawołami, to nie dla mnie. Było wiadomo, już od intra, z kim będziemy walczyć, kogo szukać i co robić... Gildie w Risenie też, moim zdaniem, są raczej kiepsko dobrane;

- bohaterowie to OLBRZYMIA wada Risen'a - w moim przkonaniu, podłożone głosy, styl bycia, wymowa, używane słownictwo (grzeczne i miłe aż chce się pociachać najbliższego cywila) i "humor", a raczej jego CAŁKOWITY brak, powodują, że wszystkie postacie sprawiają wrażenie, że są już zmęczone i chcą skończyć tę sesję;

- wybór jest raczej skąpy;

- czary jakością, wykonaniem, ilością i możliwościami również nie zadziwiają;

- fakt, wszystkiego się w Risenie nie nauczymy, ale bez wielu z nich da się skończyć wszystkie wątki gry...

- całkiem nieźle, powtórzenie Gothic'a III (jeżeli chodzi o wiele możliwości tzw. codziennego życia i kreacji);

- kontynuację, w której bohater nie traci pamięci? Planescape, Wrota Baldura, Icewind Dale, Gothic, TES'y i multum innych - wszędzie praktycznie zaczynaliśmy z wyczyszczoną pamięcią, nową przygodą i\lub z "Tabul'ą Rasą" (nie, nie umiem odmieniać łaciny) i co? Wszystkie one były świetnymi grami;

- ba, w zasadzie wszędzie to jest, jednakże osobiście wolałem, dajmy na to, Fallout'a 2 BEZ POJAZDU;

- Klimat Gothic'a, czyli średniowieczny, mroczny, "gotycki" i tajemniczy jest dla mnie o niebo lepszy niż przykładowe "straszne groźby pirata" z Risena... Byle przedszkolak wulgarniejszym językiem się obecnie posługuje...

- dialogi - patrz "bohaterowie";

- to coś, czyli miks klimatu, grywalności i power'a;

- no fakt, księżycowy skok wymiata + niewidzialne kładki;

- ja dla większego wyzwania zamykałem oczy... autentycznie, to nie żart... Po prostu, siekanie cieniostworów na niskim levelu nie należy do przyjemności... Tak samo jak wybijanie miasta orków jedną ręką, podczas gdy dwa wilki bardziej mnie poszarpią... Także do problemów dodałbym jeszcze balans przeciwników i przeszkód;

Co jest najbliżej dla mnie w tytule cRPG'a idealnego (idealnego dla wszystkich nigdy nie będzie... jest tylko stwierdzenie: "idealny dla jednostki bądź większej grupy osób")? Jest to... seria Fallout, z jedynką na czele, chociaż Wrota Baldura niewiele odstają... A co uważam za najgorszego? Chyba Świątynię Złych Żywiołów...

W Risena nie grałem i prędko nie zagram (mój komputer sobie z nim nie poradzi), w Fallouty i Planescape'a też (za późno zostałem graczem), więc o nich nie pisałem. A co do Gothica 3 to napisałem tylko, że najbardziej pasuje (ale ekwipunku mało, gotyckiego, mrocznego klimatu też itd.), choć osobiście bardziej podoba mi się "jedynka".

Pewnie ideałem byłoby połączenie wszystkich najlepszych cech każdej wymienionej przez Ciebie gry w jedną, ale to pewnie prędko się nie stanie. A jeśli już, to pewnie nie będę mógł w niego zagrać na moim komputerze...

Świątynia Złych Żywiołów również jest mi obca, ale - jak widzę - nie muszę się tym przejmować...