Powariowali ci... Grecy
Wpis opublikowany przez Soutys
217 wyświetleń
Na dobry początek
Gdyby przedwczoraj rano ktoś zapytał mnie czy wytrzymałbym dwie i pół godziny oglądania czarno-białego filmu, bez popcornu ani coli, odparłbym, że musieliby mnie przywiązać do fotela i trzymać oczy otwarte, bo inaczej uciekłbym, lub zasnął. Myliłbym się.
Zacznijmy jednak od początku. Moja szkoła bierze udział w Krakowskiej Akademii Filmowej, w ramach której uczniowie mają okazję poszerzyć swoje filmowe horyzonty podczas projekcji klasyków w, znanym skądinąd, Kinie pod Baranami. Dzieła te są potem omawiane w czasie lekcji polskiego, żeby nie był to czas całkiem stracony.
W czwartek wybraliśmy się więc na 'Greka Zorbę', tym bardziej ochoczo, że dzięki temu straciliśmy geografię i chemię. Warto zauważyć, że projekcja odbywała się w jednej z trzech sal Kina pod Baranami - sali niebieskiej. Ci którzy kiedykolwiek tam byli wiedzą doskonale, że nie jest to największa sala w Krakowie - zmieściły się tam trzy klasy, czyli prawie setka ludzi.
Na sali
Przed filmem mowę wygłosił pewien, wyraźnie zdenerwowany, jegomość. Pomimo tego, że wiało nudą dowiedziałem się kilku ciekawych rzeczy. Z filmem tym wiążą się trzy ważne nazwiska (dwa z nich trudne do wymówienia) - pierwszym z nich jest Nikos Kazantsakis, który napisał oryginalną nowelę, zekranizowaną później przez Mihalisa Kokoquiannisa. Główną rolę w filmię - tytułowego Alexisa Zorbę - zagrał znany, w swoim czasie (a moim zdaniem jedna z legend srebrnego ekranu) meksykanin Anthony Quinn. Poza nimi pojawiło się jeszcze jedno, mniej znane, nazwisko, którego posiadacz miał jednak znaczną rolę w tworzeniu dzieła - Mikis Theodorakis.
Do rzeczy
Film opowiada historię Anglika o imieniu Basil (Alan Bates), pisarza, który przyjechał do Grecji, by na ziemi, którą odziedziczył po ojcu uruchomić kopalnię. Zaraz po przybyciu spotyka wesołego staruszka, który pragnie zabrać się z nim na Kretę. Niechętny na początku Basil w końcu ulega namowom nieznajomego, który przedstawia się jako Alexis Zorba. Grek i Anglik stanowią absolutne przeciwieństwa - jakąkolwiek cechę jednego by wskazać - u drugiego byłaby jej odwrotność. Zorba - starszy, doświadczony, kochający kobiety, wino i radość, optymistyczny. Basil - smętny, niedoświadczony młodzik, nieśmiały w stosunku do kobiet i niepijący. Stanowią oni niezwykłą parę, a zarazem nie sposób nie lubić obu.
Galeria ciekawych postaci rośnie z każdą chwilą. Gdy obaj docierają na Kretę poznajemy mieszkańców wioski, w której się zatrzymali. Przede wszystkim spotykają Madame Hortense - podstarzałą, byłą aktorkę kabaretową, pochodzącą z Francji, która prowadzi hotel. Niezwykłe jest to, że pomimo starego wyglądu zachowuje się jak młoda, głupiutka dziewczyna. Bohaterowie wprowadzają się do jej hotelu i mieszkają tam jakiś czas.
Drugą kobietą, która pojawia się w filmie jest Wdowa. Piękna, tajemnicza dama, w której zakochuje się Basil (z wzajemnością, jak się później okazuje), nie tak piękna jak na mój gust, jednak według pewnych standardów z pewnością bardzo atrakcyjna.
W tle rozwija się wątek kopalni i genialnego wynalazku Zorby, który ma na celu wspomożenie wycinki drzew na strop owej kopalni. Ostatecznie, po wielu nieudanych próbach udało mu się ją ukończyć, co zaowocowało najzabawniejszą i najbardziej pozytywną sceną w filmie.
Niech gra muzyka!
Na szczególne uznanie zasługuje soundrack z filmu, autorstwa wspomnianego wcześniej Mikisa Theodorakisa. Bardzo kojarzy się z samym Zorbą, jest wesoła i lekko zwariowana, doskonale buduje klimat filmu. Co będę się rozpisywał - oto główny motyw.
http://www.youtube.com/watch?v=G50MBS0bgg0
Wszystkich, którzy nie widzieli filmu zachęcam do obejrzenia, a wszystkich, którzy widzieli zachęcam do obejrzenia ponownego, bo z pewnością warto 
Sam proponuję wam obejrzeć go patrząc przez pryzmat głównego bohatera, bo w ten sposób czarno biały film naprawdę nabiera kolorów.
2 komentarze
Rekomendowane komentarze