Wpis opublikowany przez Artius
480 wyświetleń
?Życie pod palącymi promieniami słońca w dzień płynie leniwie, ożywia się wieczorem, wybuchając feerią rozrywek. Świat wokół jest kuszący, barwny i tak wyrazisty, że czasem trzeba przymknąć oczy, by nie oślepnąć? - tym krótkim cytatem z okładki można zrecenzować całą książkę w dobitny sposób. Czy jednak nie jest tak, że wypoczynek i dostępne uciechy przyćmiewają nasz umysł, oraz percepcję? Czy w przyjemności można zatracić się jak w najgorszej używce i stracić przy tym życie? Jeżeli jesteście ciekawi odpowiedzi, to zapraszam wszystkich do przeczytania dzieła Arkadija i Borysa Strugackich pt. ?Drapieżność naszego świata?.
Głównym bohaterem książki jest Iwan Żylin, dawny astronauta, uczestnik wypraw na Marsa Plutona, oraz Almateę. Nie dowiadujemy się o nim zbyt wiele, gdyż jego opowieści nie są potwierdzone w żaden wiarygodny sposób. W każdym bądź razie bohater w moim przekonaniu jest osobą zaradną, co potwierdza się podczas lektury dzieła. Wraz z Iwanem staramy się analizować to, co widzi, świat jest przedstawiony wyłącznie z jego perspektywy, jest on narratorem. Wraz z nim staramy się rozwikłać pewną tajemnicę, której koncepcja w dzisiejszych czasach jest strasznie oklepana i zużyta. Fani książek detektywistycznych bez problemu rozwiążą tą zagadkę po przeczytaniu kilkunastu stron.
Fabuła książki jest bardziej złożona niż mogłoby się wydawać na samym początku. Nie chodzi mi tutaj o jej wielowątkowość, niepozorne powiązania, szybkość akcji, tylko o jej prawdziwe przesłanie, uniwersalność, oraz filozoficzny aspekt. Muszę szczerze przyznać, że tytuł ten strasznie ?ciężko? się czyta, właśnie przez owy specyficzny charakter jaki posiada. Nie jest to tytuł łatwy dla odbiorcy, pytania odnoszące się naszej przyszłości są naprawdę doskonale dobrane i perfekcyjnie łączą się w fabularną całość. W ciągle rozwijającym się świecie ludziom żyje się coraz łatwiej, a nieograniczone formy relaksu tylko rozleniwiają ludzi, którzy nie potrafią poradzić sobie z nudą. Autorzy w mistrzowski wręcz sposób udzielają odpowiedzi na każde zadane pytanie przez usta naszego bohatera, jego pesymistyczny ton wypowiedzi jest świetnym kontrastem dla raju, w którym przebywa.
Oryginalne postacie napotkane na naszej drodze, poruszane problemy, stawiane pytania i udzielane odpowiedzi komponują się w bardzo dobre dzieło, które za pomocą autorów staje się strasznie trudne do ogarnięcia. Niestety nie wszystko jest do końca perfekcyjne w tej książce. Według mnie niektóre kwestie są zbyt niejasne dla czytelnika, przez co może się on łatwo zgubić w tym filozoficznym labiryncie. Pomimo wyświechtanego jak na dzisiejsze czasy motywu, autorzy ratują się kamuflażem, oraz zgraniem w pełni przemyślanych dialogów.
Dalsza część recenzji dostępna na blogu zewnętrznym.
1 komentarz
Rekomendowane komentarze