W poprzednim wpisie napisałem o najszybszym pojeździe świata. Teraz zajmę się także szybkim i godnym poświęcenia uwagi samochodzie.

Drag racing to po przetłumaczeniu na polski wyścigi równoległe. Odbywają się na dystansie 1/4 mili czyli 402 metrów. Biorą w nich udział przeróżne pojazdy, które zostały podzielona na klasy. Ja za zajmę się tylko jedną, lecz wydaje mi się, że najciekawszą. A mowa o klasie top fuel.

Samochody te rozwijają niesamowite prędkości i wydaje mi się, że na każdym wywołują piorunujące wrażenie. Wystarczy spojrzeć na obrazek powyżej, który przedstawia ten pojazd.

Top fuel buduję się z rur, na których umieszczane są elementy poszycia. Zawody na przyśpieszenie odbywają się na całym świecie. Największą popularnością cieszy się to oczywiście w USA, gdzie te zawody powstały. Znanym europejskim torem jest Santa Pod bądź prosta startowa na torze Hockenheim. Top fuel dragster w 0,9 sekundy po starcie potrafi już pędzić 160 km/h! Po 200 metrach, czyli w połowie dystansu, osiąga nawet 480 km/h. Silnik jest ograniczony regulaminowo do 8,5 litra i potrafi osiągnąć nawet 8000 koni mechanicznych! Nie napędza się ich zwykłym paliwem lecz mieszanką alkoholu z nitrometanem. Światowym rekordem na 1/4 mili jest przejechanie tego dystansu w 4,484 s i rozpędzenie się przy tym do 527,97 km/h. Licznik czasu musi być bardzo dokładny, ponieważ w tych wyścigach o zwycięstwie decydują tysiączne części sekundy. Top fuel hałasują aż 150 decybeli (to więcej niż samolot Boeing 747 na stracie), czyli na krawędzi fizycznego bólu. To tłumaczy dlaczego wszyscy mechanicy i członkowie zespołu, stojący blisko startu, mają słuchawki na uszach. Dragstery nie hamują zwykłymi hamulcami (ponieważ nie dałyby rady). Dlatego by wyhamować rozpędzoną do ponad 500 km/h bestię, stosuje się spadochrony.

W Ameryce na wyścigi te przychodzą dziesiątki tysięcy widzów. Nie dziwię im się. Sam chciałbym się znaleźć chociażby na jednym takim pokazie. Wiele ludzi mówi, że to jest bez sensu, że to tylko szczęście decyduje o wygranej. Lecz ja nie zgadzam się z nimi w żadnej części. Nie mam pojęcia jak jest na prawdę ale wydaje mi się, że idzie za to gruba kasa. Bo komu chciałoby się wydawać miliony na zbudowanie tego, czy też ryzykowanie życia na prowadzeniu tej bestii. Też wiele ludzi myśli, że to bardzo niebezpieczny sport. Lecz ja wam zaprzeczę. Można by pomyśleć, że co by się stało gdyby przy prędkości 500 km/h uderzył w barierę? Oczywista śmierć, lecz taka sytuacja nie ma prawa zajść. A jest tak, bo przy starcie, te dragstery mają automatyczne blokowanie przednich kół (oczywiście tylko one potrafią skręcać) i kierowca choćby chciał, podczas przejazdu nie skręci. Jedynym zagrożeniem dla kierowcy jest wybuch silnika, co zdarza się rzadko.

Ze świata ciekawostek mogę jeszcze powiedzieć parę rzeczy. Jeden krótki przejazd jest dla kierowcy męczący. Dzieje się tak dlatego, że przy stracie siła przeciążenia wynosi 4G (3,5 wystarczy by człowiek zemdlał), a przy końcu przejazdu aż 6G (5G wystarczy by wyrwać człowiekowi gałki oczne z oczodołów).

Zawsze przed startem dragstery wykonują tzw. burnout (można zauważyć przed startem jak zawodnicy rozgrzewają opony). Robią to z trzech powodów. Po pierwsze, ogrzewa opony robiąc lepkie warstwy wierzchniej gumy na oponach. Po drugie usuwa zanieczyszczenia z opon. A po trzecie, chroni powierzchnię toru z gumy co poprawia przyczepność.

To wszystko to wiedza praktyczna. Teraz czas zobaczyć to w realu.

Inny ciekawy link: http://www.youtube.com/watch?v=z3IYkzyM6gA&NR=1

Zapraszam do komentowania.