Projekt klasy postaci do Diablo 3

Wpis opublikowany przez SerwusX Czerwiec 17, 2012

663 wyświetleń

Nic nie wygrałem, bo niektórzy mieli talent graficzny albo więcej chęci ode mnie. Za drugie wyróżnienie nie przewidziano żadnych nagród, ale chociaż wiem, że ktoś przeczytał i docenił moją pracę. Mówi się trudno. Jako, że na gramsajtach już prawie nikt nie bywa, wrzucę tu jeszcze moją pracę, jak ktoś chce to niech sobie poczyta.

Mroczny Inkwizytor

Nie pytajcie o nazwę, po prostu nie miałem na to jakiegoś dobrego określenie.

Hmmm, może Dante? Pomiot Diabła? Nero? Aaa, tak jest dobrze.

Byłem przekonany, że to już koniec. Demony nadchodziły z każdej strony, nasza eskorta nie dawała sobie rady, odpierając kolejne fale piekielnych zastępów ostatkami sił. Usłyszałem krzyk kolejnego dzielnego wojownika, który zginął będąc rozszarpanym przez demony.

Nagle jednak coś się zmieniło, ziemia się zatrzęsła, rozległo się głuche dudnienie. Coś większego zbliżało się od strony największego skupiska rozszalałych demonów. Jakiś kształt wyłonił się z dziczy.

-Tyraelu, dopomóż...

Nie wierzyłem własnym oczom. Wszyscy na chwilę przerwali walkę, nawet pomioty zatrzymały się osłupiałe. Na polanie pojawił się sam Diablo, Pan Grozy, jeden z Mrocznej Trójcy. A przynajmniej tak mi się na początku wydawało.

Niektórzy porzucili miecze i chcieli uciekać, lecz nie było dokąd. Inni dzielnie unieśli broń w bezsensownej próbie oporu. Demony zaryczały triumfalnie, zdając sobie sprawę, że to już koniec. Miały rację. Diablo podniósł w górę potężną dłoń.

I wtedy rozpoczęła się rzeź.

Demony zaskoczone zaczęły ginąć, wśród wrzasków cierpienia. Potężna ramię zgniatało karki bezsilnych mrocznych pomiotów, rozrzucając zastępy piekieł. Niektóre zostały wyrzucone w powietrze, by po chwili uderzyć o ziemię i zdechnąć w bólu.

Większość z nich już nie żyła, gdy sylwetka Diablo rozmyła się na naszych oczach, przyjmując postać młodego mężczyzny. Demony na ten widok zawyły z radości, widząc że przeciwko nim walczy tylko zwykły człowiek. Przedwcześnie.

Nie miał on już rozmiarów i kształtu Pana Grozy, ale jedna z rąk pozostała ręką diabła; widać przemiana nie dokonała się całkowicie. Chwycił rogatą głowę najbliższego z demonów i jednym ruchem zgniótł jego czaszkę, rozpryskując dookoła jego mózg. Po chwili na placu boju pozostał tylko ów nieznajomy i jeden z większych przeciwników, który zabił najwięcej z naszych ludzi, zdezorientowany tym, że nagle został sam. Ryknął wściekle i ruszył do ataku.

Obcy stał nieruchomo, lekko pochylony. Szarża wielkiego bydlęcia zdawał się nie robić na nim najmniejszego wrażenia. Chciałem krzyknąć, żeby uważał, jednakże głos uwiązł mi w gardle.

Diabeł dopadł obcego, chcąc staranować go swą masą, jednakże nie napotkał żadnego oporu i przeleciał do przodu, uderzając w jedno z drzew. Człowiek zmaterializował się ponownie w miejscu gdzie stał przedtem, jednakże jego kontury pozostały rozmyte, a oczy zapłonęły złowrogim blaskiem. Z niesamowitą prędkością wyskoczył z ziemi w kierunku demona, zderzając się z nim i niknąc w jego ciele. Demon ocknął się i zaczął bić się po własnej klatce, usiłując wygonić intruza. Ten wyszedł po chwili, jednakże ciągnął za sobą rozmyty kształt demona, wyrywając go z jego ciała. Tamten wydał z siebie ryk, który wydał mi się krzykiem przerażenia. Zrozumiałem, co się działo.

Człowiek pochłonął duszę diabła.

Jego ręką rozbłysła czerwonym światłem pochłaniając kontur przeciwnika, który nagle przestał się ruszać. Obrócił się łbem ku nam i wtedy zobaczyłem jego ślepia. Były puste, nie było w nich źrenic, pozostało wyłącznie białko oczne. Po chwili upadł i spłonął w płomieniu, który objął jego ciało. Nie pozostało po nim żadnego śladu.

Obejrzałem się i ujrzałem owego mężczyznę, odchodzącego w stronę gęstwiny. Zostawił nasz obóz w spokoju. Nasi ludzie jeszcze przez długi czas nie rozumieli co się stało. Ja chciałem jednak poznać prawdę. Gdy wszyscy usnęli, udałem się w kierunku, w którym odszedł nieznajomy. Po kilkunastu minutach marszu natrafiłem na dobrze schowaną pośród drzew polanę, na której samotnie leżał on przy niewielkim ognisku. Rozmawiałem z nim przez wiele godzin, pragnąc dowiedzieć się kim jest i zapisać to dla was, moi czytelnicy. Otóż za młodu całą jego wioskę zniszczyły demony, pozostawiając przy życiu tylko jego, chcąc wykonać na nim pewien plugawy rytuał przy pomocy odłamka Kamienia Duszy, który jakimś trafem znalazł się w ich rękach. Poczuł, że jakaś siła próbuje zawładnąć jego ciałem i prawie stracił kontrolę nad swoim ciałem i umysłem, gdy poczuł nienawiść do tych, którzy zabili jego rodzinę i zabrali mu wszystko to, co kochał. Ostatkiemtera woli odepchnął od sobie cząstkę Pana Grozy. Nie pamiętał co się dalej stało, jednak wiedział, że obudził się pośród zgliszcz wioski i dziesiątek ciał demonów.

Okazało się, że zdołał zdobyć kontrolę na mocami Diablo, przejmując część jego mocy i wyglądu. Każdego dnia trenował swój umysł i ciało, by przeciwstawić się wpływowi Złego i lepiej panować nad swoimi nowymi umiejętnościami. Poprzysiągł ciągłą wojnę pomiotom piekła i postanowił, że nie pozwoli, by ktokolwiek cierpiał tak jak on.

O Autorze

Abd al-Hazir jest sławnym dżentelmenem, historykiem i uczonym. Ostatnimi czasy podjął się bezprecedensowego zadania przeprowadzenia dochodzenia i badań oraz zebrania informacji o unikalnych lokacjach i mieszkańcach naszego świata. (Cytat z oryginalnej historii Diablo, dodany do historii wszystkich postaci).

Wygląd postaci: umięśniony mężczyzna (nie tak jak Barbarzyńca, ale dużo bardziej niż Łowca Demonów). Ma dość dużo blizn, także oparzeniowych ? pamiątki po spotkaniu z demonami z dzieciństwa, później już nie udało im się już go bardziej okaleczyć. Jego lewa ręka uległa swoistej przemianie. Wygląda teraz dokładnie tak jak ręka Pana Grozy ? Diablo.

Mroczny Inkwizytor (sam siebie tak nazwał, na znak przyrzeczenia, że będzie walczył z demonami i nie pozwoli innym cierpieć tak jak on musiał) jest człowiekiem, który posiada w sobie cząstkę mocy i osobowości Diablo, Pana Grozy, nad którą zdołał jednak zapanować i posiąść niektóre z jego zdolności. Ludzie na ogół się go boją i nazywają go pomiotem Diablo, on jednak nie reaguje na zaczepki i nigdy nie daje się sprowokować, wychodzi bowiem z założenia, że żaden człowiek nie jest tak zły jak demon.

Używa normalnych broni jednoręcznych, tj. mieczy, toporów, młotów.

Postać co poziom będzie otrzymywać statystyki:

+3 punkty siły

+1 punkt zręczności

+2 punkty żywotności

+3 punkty woli

Posiada dwie rodzaje energii:

Punkty Ducha - coś na kształt siły duchowej mnicha, tutaj jednak nie ma możliwości aktywnego odnowienia tych punktów, odnawiają się z czasem. Potrzebna do umiejętności z drzewka mocy ducha.
Demoniczna Posoka ? zbierana poprzez atakowanie wrogów i pochłanianie ich energii przy pomocy ręki diabła. Konieczna do wszystkich umiejętności poza podstawowymi i tymi z drzewka mocy ducha.

Umiejętności

Podstawowe

Ręka Diablo ? jeśli zastąpimy zwykły atak tą umiejętnością, postać nie będzie mogła trzymać w lewej ręce broni. Zamiast tego zadaje ciosy bez broni, z racji tego, że zamienia się ona w rękę demona, zadaje dodatkowe obrażenia od ognia i wzmocnione fizyczne.
Rozszarpanie ? ataki ręką demona powodują przywołanie duchowych szponów (wyglądałoby to tak: postać uderza zwykłym atakiem cel przed nim, w powietrzu pojawiają się czerwone smugi jak po uderzeniu szponami) zadających obrażenia kilku celom przed bohaterem.
Wgniecenie ? ataki zadające zwykłe obrażenia mają 35% szansy na to, że w powietrzu pojawi się duchowa, zwiększona wersja ręki Diablo, zadająca dodatkowe obrażenia, rozpychająca wrogów i wyrzucająca tych słabszych w powietrze.

Używanie powyższych umiejętności jest darmowe i generuje punkty Demonicznej Posoki ? substancji, która jest wchłaniana przez rękę Diablo i pozwala ma używanie umiejętności z innych drzewek.

Dodatkowe

Pochwycenie ? umożliwia pochwycenie duchową ręką Diablo przeciwnika i rzucenie go w innych oponentów.
Bestialskie rozerwanie ? bohater chwyta za łeb przeciwnika. Jeżeli wróg jest dość słaby, miażdży jego głowę, raniąc cele dookoła niego. Jeżeli przeciwnik jest bardzo duży lub zbyt silny, by zadziałało to w ten sposób, zadaje mu spore obrażenia i ogłusza na kilka sekund.
Uszkodzenie ? powoduje wybuch zgromadzonej demonicznej posoki dookoła bohatera, podpalając na pewien czas ziemię i zadając ciągłe obrażenia wrogom na nim się znajdującym.

Obronne

Blok ? przez pewien czas ręką diabła można blokować obrażenia niczym tarczą. Bohater ma 30% szans na pochwycenie i wyrwanie przeciwnikowi używanej przez niego broni. Blokowanie czarów przyspiesza zbieranie Posoki.
Wzmocnienie ? znacznie zwiększa wartości pancerza i odporności. Obrażenia, które zostają powstrzymane przez dodatkową obronę zostają odbite we wrogów (bijący zwykłymi atakami ranią sami siebie, czary użyte bezpośrednio na bohaterze częściowa powracają do rzucającego, a ataki obszarowe tylko są osłabione, takich obrażeń bohater nie odbija).
Wyssanie Posoki ? przez chwilę bohater staje się niewrażliwy na ataki, a obrażenia zadane atakami podstawowymi nie zbierają w tym czasie oraz chwilę później Demonicznej Posoki, zamiast tego leczą postać.

Moce ducha

Forma fantoma ? bohater częściowo przechodzi w stan niematerialny. W tym czasie ignoruje 50% wszelkich obrażeń, ma szansę 35% na zignorowanie 100% obrażeń i może przenikać przez wrogów. Powoduje ciągłą utratę Punktów Ducha. Jeśli ich braknie, postać wraca do materialnej formy. Nie można w formie ducha używać mocy Diablo.
Opętanie ? wchodzi w ciało przeciwnika i usiłuje go opętać. Jeśli mu się to uda, przejmuje kontrolę nad przeciwnikiem aż do czasu jego śmierci lub gdy sam opuści jego ciało. Opuszczając ciało po opętaniu, bohater automatycznie zabija przeciwnika i przejmuje część jego pozostałych punktów życia. Jeśli przeciwnik był zbyt silny, postać przez pewien czas pozostaje w jego wnętrzu, a oponent atakuje sam siebie, zadając sobie obrażenia, nie czyniąc szkody bohaterowi. Potem postać opuszcza ciało wroga i staje się na powrót materialna.
Potępienie ? przenika przez ciało przeciwnika i od razu wyskakuje z drugiej strony. Jeśli przeciwnik jest dość słaby, bohater pochłania jego duszę i przywraca sobie określoną ilość Punktów Ducha (jedyny sposób na ich odnowienie poza czekaniem). Przeciwnik bez duszy ginie, po czym staje w płomieniach raniąc pobliskich wrogów. Jeśli jednak jest on zbyt silny, dusza wróci do niego, a on dostanie duże kary do statystyk.
Wypędzenie ? bohater przejmuje kontrolę nad duszami przeciwników, a co za tym idzie, nad nimi samymi. Słabsi po prostu są całkowicie posłuszni bohaterowi, silniejsi muszą walczyć z jego wpływem i ulegają spowolnieniu na kilka sekund.

By używać reszty umiejętności z tego drzewka bohater musi mieć aktywną Formę fantoma.

Moce Diablo

Forma Diablo ? bohater na pewien czas zamienia się w Pana Grozy, przejmując część jego mocy. W tym czasie wszystkie umiejętności wymagające Demonicznej Posoki zostają wzmocnione, są w stanie zadziałać na silniejszych przeciwników. Ataki podstawowe zadają dodatkowo ogromne obrażenia. Bohater dostaje premię do życia. Nie można w tej formie używać umiejętności z drzewka mocy ducha, ale Demoniczna Posoka zbierana jest szybciej.
Pan Grozy ? bohater zdaje się przeciwnikom jeszcze groźniejszy. Oto ukazał im się Pan Grozy, siejąc strach w sercach śmietelników i nieśmiertelnych. Oprzeć temu może się jedynie oryginalna Mroczna Trójca i inni bossowie. Po użyciu przez kilka sekund przeciwnicy uciekają w popłochu.
Przywołanie Demonów ? bohater jest w stanie przywołać do pomocy pomioty z samego dna piekła. Walczą one po jego stronie, aż do śmierci. Zbierają przy ataku demoniczną posokę.
Braterska przysługa ? użycie tej umiejętnośc powoduje losowo jeden z efektów: przeciwnicy dookoła zaczynają atakować siebie nawzajem (Mephisto), zadaje olbrzymie obrażenia obszarowe na znacznym obszarze (Baal), powoduje przedłużenie działanie formy Diablo i wzmacnia obrażenie (Diablo).

By używać reszty umiejętności z tego drzewka bohater musi mieć aktywną Formę Diablo.

Parę linków: