TRON - wczoraj i dziś
Wpis opublikowany przez FollF
771 wyświetleń
Chociaż nie był wysoko oceniany, chociaż nie zarobił strasznie dużo, wpisał się w historię kina. Pierwszy TRON wykorzystywał komputerowe efekty. Dodajmy, że został wypuszczony na świat w 1982 roku...
Historia tego niezwykłego filmu sf sięga 1976 r. Gry nie były jeszcze wtedy dobrem międzynarodowym i kawałkiem kultury. Niektórzy dostrzegli potencjał gier wideo i wykorzystywali go na swoim poletku. Jednym z nich był Steve Lisberger. Animator zafascynowany Pongiem zamierzał stworzyć film. Tak powstała idea TRONa.
Kłopot za kłopotem
Zrealizować pomysł było bardzo trudno, przede wszystkim przez brak finansów. Projekt Lisbergera wymagał skrzydeł jakiejś wytwórni. Wielkie studia odmówiły realizacji projektu. Przecież film o komputerach nie ma powodzenia, a w dodatku wymagał sporego zasobu pieniędzy. Dopiero jeszcze mało potężna firma Disney zgodziła się na próbną scenę. Wyszła perfekcyjnie, więc dyrektorzy wytwórni zgodzili się na ten bardzo ryzykowny pomysł.
Chociaż firma Disney podpisała kontrakt z ekipą Libergera, traktowali ich po prostu jak zarazę. Ale produkcja ruszyła rozwijając coraz bardziej ideę Steve'a. Do produkcji zostali zaangażowani dosyć znani ludzie m.in. komiksiarz Jean Giraud, który zajmował się kostiumami, Syd Mead od pojazdów, czy Peter Lloyd od wnętrza komputera, w którym dzieje się akcja.
Efekt trickowych improwizacji
Wydawać, by się mogło, że jeśli był to pierwszy film z efektami to musiało być ich mnóstwo. Nie. Stanowiły one tylko około 15% całości. Resztę scen nagrano techniką animacji podświetleniowej. Sceny z aktorami kręcone były w czerni i bieli. Dopiero później klatka po klatce wszystko było kolorowane tworząc neonowy klimat. Naprawdę było to dzieło sztuki.
Będąc w komputerze
Po sześciu latach realizacji pomysłu (czyli w 1982 roku) film wyszedł do kin. Krytycy uważali go za klasykę kina science-fiction. Cenili go za pomysł, kostiumy, efekty i ogólną innowacyjność.
Fabuła opowiadała o losach Kevina Flynna (zagrał go aktor Jeff Bridges), pracownika ENCOM, który za pomocą eksperymentalnej techniki zostaje wciągnięty do komputera. Tam z tytułowym Tronem łączy siły, by zaradzić zbuntowanej sztucznej inteligencji. Miałkość fabularna? Bynajmniej. Krytycy nie rozumieli tego co doszukiwć mogli tylko nerdzi. Nie rozumieli fabuły, nie widzieli dziesiątek zapożyczeń z gier video. TRON stał się później kultem gier video.
Komiks, gra, a może kontynuacja?
Po dobrze kulturowym nastały tysiące inspiracji TRONem. Powstawały komiksy i gry. Najmilszym wspomnieniem był TRON 2.0, który najlepiej obrazował pierwowzór. Dostaliśmy też kilka gier zręcznościowych inspirujących się TRONem. Ale i tak był to tylko powód, by rozreklamować wiecznie żywy film.
W końcówce roku 2010 wyszła kontynuacja. Niewarta swoich pieniędzy, nudna, absurdalna, przegadana, efektowna i... zalatująca amatorszczyzną. Naprawdę panowie z Disney, nie oskubujcie z kasy tych co się jarali pierwszą częścią (np. mnie!). A jak chcecie zobaczyć TRONa, to nie idźcie na nową część tylko znajdźcie na Allegro wydanie z 2001 pierwszego TRONa. Hm, czy to mamy kolejny dowód na to, żeby nie niszczyć pierwowzoru?
5 komentarzy
Rekomendowane komentarze