Co by nie mówić piractwo w Polsce ciągle jest dużym problemem w branży rozrywkowej i producentów oprogramowania. Ja jednak chciałem się skupić głównie na piractwie komputerowym, a jeszcze dokładniej na piractwie gier komputerowych.

Piracenie gier dla wydawców w Polsce ciągle jest bolesnym tematem do rozmowy, ale z tego co obserwuję dookoła, sytuacja w ciągu paru ostatnich lat i tak uległa poprawie. Główną tego przyczyną było genialne IMHO posunięcie CD Projektu (bo to chyba ten wydawca to zapoczątkował) i wypuszczenie na rynek budżetowej serii reedycji kilkunastu fajnych gier pod nazwą eXtra Klasyka. Jak po raz pierwszy zobaczyłem w sklepie "Heroes of Might & Magic III - Złotą Edycję" za 19,90 zł, to z wrażenia szczęka mi opadła. Bez wachania wyciągnąłem te dwadzieścia złociszy z portfela nabyłem tym sposobem swoją pierwszą oryginalną, pudełkową grę komputerową. Mimo tego, że jeszcze nie posiadałem wtedy komputera. Napisałem, że pierwszą pudełkową grę, gdyż pierwszą oryginalną posiadaną przeze mnie nie była, gdyż gdzieś w domu zalegało trochę oryginalnych gier z czasopisma Gambler (czy ktoś jeszcze pamięta to czasopismo), takich jak polskie "Katharsis", "A.D. 2044", "7 dni, 7 nocy". Ba, do tej pory je mam.

Ale wracając do tematu, pomysł był genialny i wypalił. W końcu można było za cenę pirata z bazaru kupić oryginalną grę w pudełku i z instrukcją. Niestety inicjatywa ta nie była gwoździem do trumny piractwa, choć na pewno wielu użytkowników piratów (w tym - ze wstydem przyznaję - i ja) nawróciło się na oryginały lub przynajmniej zrobiło to częściowo.

Główną przyczyną takiego stanu rzeczy, było to, że charakter samego piractwa zaczął się zmieniać. Gdyby wydawcy gier zdecydowali się na taki ruch jeszcze z parę lat wcześniej, to być może zabraliby chleb piratom z bazaru, a tak zrobiły to za nich... postęp techniczny i szerokopasmowy Internet.

W momencie kiedy praktycznie każdy użytkownik komputera posiadał nagrywarkę CD (potem DVD) oraz miał zainstalowany program do emulacji wirtualnych napędów w rodzaju Daemon Tools, Alcohol i program do robienia obrazów płyt jak Clone CD. Piractwo bazarowe przestało mieć rację bytu. No bo po co miałbym płacić piratowi 15 zł za jakaś tam grę, kiedy dawało się koledze czystą płytkę za 2 zł i nagrywał świeżo zassane z Internetu nowości.

W tej chwili to właśnie Internet i wszelkiego rodzaju sieci p2p oraz ich mutacje są największym motorem piractwa. Podejrzewam, że nawet najostrzejsza cenzura nie byłaby w stanie całkowicie wytępić tego zjawiska, co najwyżej zmniejszyłaby nieco jego skalę.

Za CD Projektem poszli w końcu inni wydawcy i zaczęli wypuszczać reedycje swoich gier w niższych cenach. I to jest dobre, bo wiem, że nawet gdy nie stać mnie na wersję premierową jakiejś gry, to za kilka miesięcy będę mógł ją kupić nieraz po sporo niższej cenie. Czasami nawet warto poczekać na reedycję, gdyż można zakupić grę od razu w zestawie z kilkoma dodatkami i aktualnymi patchami.

Jeśli już mowa o wydawcach, to muszę wspomnieć jeszcze o dwóch firmach, które pewne zasługi na polu upowszechniania oryginalnych gier i oprogramowania mają. A będą to City Interactive i Play. Pewnie ktoś z czytających w tej chwili tego bloga puknie się palcem w środek czoła i pokiwa z politowaniem głową, co też ja wypisuję. Ale ja się upieram przy swoim. Dlaczego? Już wyjaśniam.

Chyba każdy czytelnik CDA wie, że CI zajmuje się głównie masową produkcją tandetnych, budżetowych gier (zwykle strzelanek), które często gęsto trafiały na łamy CDA do Kaszanka Zone. To prawda, ale zobaczcie. Nie zbankrutowali, biznes im się znaczy kręci, czyli ktoś te bzdety kupuje. Zwykle są to pewnie nie znający się na rzeczy rodzice, którzy zauważą w kiosku Ruchu grę za 19 zł z całkiem ładnymi (photoshopowanymi) screenami na pudełku i kupują w ciemno swojej pociesze "fajną" grę. Jednakże tym sposobem ekipa z CI ma kasę aby rozwijać swój autorski silnik oraz by wydawać całkiem niezłe przygodówki. Zresztą kilka numerów temu jakaś ich strzelanka dostała całkiem wysoką notę w CDA. Może w końcu okaże się, że dzięki takim praktykom zaczną robić i wydawać całkiem przyzwoite gry. Ja im tego życzę.

Drugim wydawcą jest PLAY, który właściwie zalewa rynek w miarę tanim oprogramowaniem wszelkiej maści. Ich znak rozpoznawczy, to jaskrawe pudełka z plastiku najgorszej klasy i jeszcze bardziej jaskrawe okładki, od których można dostać oczopląsu. Oszczędzają na opakowaniach i grafikach, ale udało im się wydać np. przygodówkę "Keepsake", która może rewelacyjną grą nie jest, ale na pewno dobrą. Coś tam jeszcze wydali, ale musiałbym pogrzebać w ich katalogu, a nie chce mi się

Obaj wydawcy wydają dużo i tanio, a to przyciąga pewną grupę klientów i wpływa na rozwój rynku i tego nie można im nie przyznać.

Jeszcze a propos piractwa, to muszę stwierdzić, że z wiekiem to człowiekowi przechodzi. W tej chwili mam na półce kilkadziesiąt oryginalnych gier (nie liczę tych z CDA i innych czasopism), w tak wiele z nich jeszcze nie grałem, w niektóre pewnie nigdy nie zagram. Nie czuję nawet takiej potrzeby by ściągać czy nagrywać pirackie gry. Jest kilka gier, na których pojawienie się czekam z niecierpliwością, ale jak nie będę ich mógł kupić tuż po premierze, nic się nie stanie. Poczekam na recenzję w CDA i jak uznam, że warto kupię w reedycji i też będzie. Piractwo w tej chwili, to głównie domena ludzi uczących się w szkołach, kiedy mają dużo czasu dla siebie i moc przerobowa ilości gier na miesiąc jest znaczna.

Uff, jakiś długi mi ten post wyszedł. I to by było na tyle.