A idź pan w pyry

No tak kolejny etap w życiu. Ja tam jestem na etapie poszukiwań tej lepszej połówki  No i mam tak samo na 3 imię jak twój syn. Powodzenia, bo jak to mówią małe dzieci, duży problem, duże dzieci jeszcze większy problem. 

Qbusiu, promujesz wartości rodzinne w tych jakże nierodzinnych czasach, więc miło o tym poczytać .

A mama zawsze na pierwszym miejscu, taka natura, chyba trzeba się z tym oswoić, że nie mamy piersi i nie jesteśmy ciepli i "miętcy" .

Sto lat! Niech zdmuchnie pół świeczki!

Ej, nie wiem czy celowo, ale w twoim wpisie pojawił się błąd-zdanie ,,zdolny do fochów (broń Borze zabrać mu chrupka!), " Chciałbym przypomnieć że pisze się ,,Boże".

No i oczywiście gratuluję zarówno wpisu, jak i synka.

A ja Tobie drogi Qubusiu zazdroszczę. Też w Twoim wieku chciałbym założyć rodzinę (w sumie mam jeszcze kilka lat, więc nie wiadomo co życie przyniesie). W mojej rodzinie porodziło się trochę dzieciaków i sam widzę ile radości taki mały bobas może przynieść. Z drugiej strony to ogromna odpowiedzialność. No, ale jak się człowiek decyduje na dziecko to musi się z tym liczyć.

Na koniec życzę dużo szczęścia dla Twojej rodzinki. BTW ciekawe czy za kilka/kilkanaście lat Maks dołączy do forumowej braci FA.

Wosq - Do dużego Maksa jeszcze dużo brakuje Ale na nastoletni bunt na pewno nie czekam niecierpliwie.

Quetz - Hmmm... W promocji może i całą damy zdmuchnąć

Pumeks i Gość - Do sprawdzenia: wołacz od słowa 'bór'.

Diacon - Zdanie sobie sprawy z tej odpowiedzialności to rzecz najważniejsza. A co do FA... Się zobaczy Choć znając życie, zainteresowania będzie miał od ojca diametralnie różne.

Heh, ja mam dopiero 14 lat, a już myślę o dziecku w przyszłości. Oczywiście, nie mam zamiaru teraz mieć, broń Bobrze (a co)! Wszystkiego najlepsze dla twego synka . Co z tego, że nie są to prawdziwe urodziny, z takim bobasem to się świętuje każdy dzień .

Zdrowia dla maluszka życze, i żebyś Ty był dumny z Niego, a On z Ciebie za kilkanascie lat

Heh, ja też lubiłem chrupki, mamuśka zawsze kupowała mi taki wór chrupków, który był większy ode mnie Zaintrygowało mnie "ponoć podobny do taty", bez żadnego wspomnienia o mamie

"Kto cię urodził, synu?! No, może z drobną pomocą mamy..."

Przede wszystkim zdrowia. Ja moim rodzicom dłużny jestem 14 lat wizyt u lekarzy i jeżdżenia po szpitalach.

"A Ty kto?" - Bajorambo.

W zupełności zgadzam się z tekstem przez cię napisanym, a i życzę wam najlepszego z tej (pół)okazji. Także dodam od siebie, że rzeczywiście pojawia się dużo wątpliwości przy okazji pisania tego typu wpisów, bo internet nie jest zbyt wdzięcznym medium do dzielenia się tak intymnymi sprawami. Gdzie tu znaleźć wśród ludzi skaczących przez kilkanaście kolejnych stron internetowych prawdziwych czytelników, którzy naprawdę przejmują się tym dłużej niż przez czas czytania/komentowania? Hmm... No właśnie. Z drugiej strony, czyż nie warto jednak pisać choćby dla tych kilku(nastu) minut, kiedy ktoś zatrzyma się i zastanowi? Odpowiedź na to pytania również pokaże ci, czy warto się choć trochę "ekshibicjonizować". I choć sam piszę dość długo, rozmyślając przy tym nad wpisem, to wiem, że zaraz o wszystkim zapomnę. Trochę to przykre, ale tak to już jest i nie sądzę, byśmy byli to wstanie zmienić. Pomimo tego wszystkiego co tu napisałem i tak życzę wam jeszcze raz najlepsiejszego.

PS. Poczułem się trochę jakbym miał małe rozdwojenie jaźni... Tu życzę, tam coś innego twierdzę... Ech, zmęczony już jestem. Nie mogę pisać o takich porach

Lepsza impreza będzie i tak za pół roku. Obyście życzę Ci byli z siebie nawzajem dumni. Mnie zawsze z tatą łączyła większa więź niż z mamą, gdyż to tata wprowadzał mnie w świat książek. Razem chodziliśmy do biblioteki, czytali Harry'ego Pottera z tym, że ja czytałem część II a tata V. Oraz razem tuningowali nasz komputer, poprzez wspólną wymianę komponentów. Towarzyszyłem mu również w nockach przy Diablo II i byłem chyba jedynym żywym fanem jego paladyna. Jednak ciężko mi powiedzieć czy jestem dumny ze swego taty (nie lubię tego drugiego słowa ), z jednej strony przeżyliśmy tyle wspaniałych chwil a z drugiej chyba już wiesz... Życzę Ci również, żebyś ze swoim Maksymilianem spędził, również wiele miłych chwil/godzin (czytanie książki to raczej chwila nie jest ) unikając tych gorszych.

Xardas80 - He he he. Nie życzę tak szybkiego tatusiowania. I szczerze przyznam, że w Twoim wieku daleko mi było do takich myśli.

Castiel - Dzięki serdeczne!

Owiec - O mamie nie wspominam, bo to mama wspomina, że do mnie podobny A co do chrupek - jakoś nie przepadałem, ale za to organizowałem z kuzynami zawody pt. kto więcej wepchnie sobie w otwór gębowy.

pavlaq89 - Ech, przyznam szczerze - mama rzeczywiście nieco pomogła ;(

Bajorambo - !

Swirex - Uważam, że warto, ale uważam, że i 'trochę'. Nie ma co z tym przesadzać - zwłaszcza na takim publicznym (nomen omen) forum. W tonie pozytywnym mogę się nieco się uzewnętrznić, ale żali swych bardzo osobistych bym nie wylewał.

Mr.ALFik - Aż miło poczytać. Chciałbym, żeby kiedyś syn i o mnie tak napisał. Mam nadzieję na wiele takich chwil.