Dzisiaj pojedziemy w rejony szeroko pojętej psychologii.

Zadajemy sobie czasami pytanie: "po co ja właściwie tak stoję?", "Na co ja właściwie się tak gapię?" - gdy łapiemy się na czynności niekoniecznie mającej dla nas jakikolwiek sens. Potem spoglądamy dookoła i widzimy, że ktoś obok nas robi dokładnie to samo. "Aha, bo on tak, to dlatego" zdajemy się myśleć, po czym czmychamy z miejscu zdarzenia, często nie oglądając się nawet na właściwą przyczynę.

Dzieje się tak ze względu na naturalny ludzki konformizm. Chęć dopasowania się do sytuacji, uczucie napięcia, gdy wiemy, że robimy coś innego niż grupa, w której jesteśmy, a nawet obcy ludzie dookoła.

Można się żachnąć i stwierdzić: "Nie no, to wiadomo, ale mnie to nie dotyczy, zawsze robię wszystko po swojemu!". A na pewno? Nie da się ukryć, ludzie różnią się indywidualną odpornością na presję społeczną, ale nikt nie jest od niej całkiem wolny. Nawet jeśli nie reaguje jak tłum chce, to odczucie dyskomfortu raczej na pewno będzie mu towarzyszyć, objawiając się w nerwowych ruchach, uważnych spojrzeniach, ciężkich staraniach do zachowania "swojej" postawy. To nie takie łatwe.

Ale żeby nie być gołosłownym:

Tacyśmy "indywidualni" i "twardzi".

Dobrej nocy!

Krzych

http://blogmalkontenta.blogspot.com