Belutek Napisano Październik 4, 2009 Zgłoś Share Napisano Październik 4, 2009 "Czarne Oceany" Jak to zwykle bywa w przypadku Dukaja, tak i ta książka nie jest wyjątkiem, ona oszałamia rozmachem. Ukazuje przyszłość w której prawdziwą władzę nie pełni jednostka, nie pełni jej nawet grupa jednostek jak sejm czy senat. Tutaj wszystkie decyzje wychodzą z mroku tak nieprzeniknionego, że nie można dostrzec któż był prowodyrem pewnych działań. Świat ten wydaje się gorzką parodią postępu technologicznego, gdzie NEti wymusza wszelkie uprzejmości (pod tym kurtuazyjnym systemem dłuższe spojrzenie w oczy może zostać ukarane ogromną karą pieniężną), głównym zadaniem wojska jest obrona państwowej gospodarki a edukacja, policja i służby medyczne zostały prawie całkowicie sprywatyzowane. Główny bohater książki Nicholas Hunt wydaje się świetnie czuć w tym dziwnym świecie, po swojej "śmierci" zawodowej jeszcze raz udaje mu się sięgnąć na sam szczyt. Jednakże to wszystko to tylko początek, Wojny Mondalne wstrząsną tym i tak już dogorywającym i osuwającym się w ramiona zagłady światem. Jako ciekawostkę dopowiem fakt, iż sama książka liczyła pierwotnie 1300 stron ale po licznych korektach, obcinaniu "niepotrzebnych" fragmentów itd. zostało stron tylko 500... Niestety widać to po książce, niektóre wątki zostały pourywane nie znajdując jakiegoś rozsądnego zakończenia, niektóre korelacje łączące postacie wydają się niezrozumiałe, jednakże mimo tych wad, powieść nadal wydaje mi się monumentalna i po prostu arcyciekawa. Kiedy tylko znajdę rozsądną ilość czasu przeczytam ją jeszcze raz, ponieważ nawet po wnikliwym przeczytaniu wiele rzeczy jest dla mnie niezrozumiałych. Ale czy to wada, czy też zaleta, to już zdecydujcie sami... PS Samą książkę uważam za ciekawszą od "Innych Pieśni" tego samego autora, z pewnością jestem w opozycji bo większość czytelników Dukaja zdanie ma zgoła odmienne. Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
