W tej grze wszystko przypomina erę średniowiecza, począwszy od interfejsu, a skończywszy na epoce. Oczywiście, nie jest to minusem, a wręcz przeciwnie ? buduje klimat i zwiększa radość płynącą z rozgrywki. Produkt został ?uzbrojony? w ciekawą encyklopedię, w której znajdziemy podstawowe informacje o wioskach, miastach, bohaterach, a nawet królestwach. Oprócz tego każdy raport (z gry) ma wewnętrzny system nawigacyjny, dzięki któremu jednym kliknięciem myszy dowiadujemy się więcej o danej rzeczy, a nawet widzimy ją na mapie. Jedyne, co można zarzucić interfejsowi gry, to jego nieprzejrzystość w pewnych momentach. Gdy na przykład otworzymy raport o moralach naszej drużyny, to widzimy tylko nudną tabelkę pełną cyferek. Akurat to można było udoskonalić. Mimo to gra urzeka doskonałym klimatem średniowiecznego imperium. Znajdziemy tu wszystko. Możemy brać udział w turniejach rycerskich, pojedynkować się z lordem o rękę księżniczki, zostać wasalem albo nawet atakować kupieckie karawany należące do danego królestwa (jest to również jeden ze sposobów na wywołanie wojny).
Podczas gry obserwujemy kilka typów widoków. Pierwszy z nich to mapa strategiczna. Widzimy ją bardzo często, gdyż towarzyszy nam za każdym razem, gdy jedziemy w stronę miasta, wioski, bądź przechadzamy się po świecie gry. Na mapie nie uświadczamy żadnych fajerwerków graficznych ani innych bajerów. Została wykonana surowo, składa się głównie z dość mrocznej scenerii, a bohaterowie NPC i ich wojska są obrazowane jeźdźcami konnymi. Drugi widok jest zza pleców bohatera. Towarzyszy nam, gdy spacerujemy po wiosce albo atakujemy wroga. Ostatni, trzeci z kolei to ?widok dialogowy?. W lewym górnym rogu widnieje wtedy portret lorda, króla itd., obok niego jego kwestia, a na dole ? nasze ewentualne odpowiedzi. Niestety, muszę przyznać, że tutaj autorzy się nie wysilili i jest ich zaledwie od 1 do 3.
Nie wspomniałem jeszcze o walce, a uwierzcie mi, jest o czym opowiadać, gdyż została wykonana perfekcyjnie i wciąga na bardzo długo. Opiera się na wciskaniu przycisku, przytrzymaniu go i puszczeniu w odpowiednim czasie, ale bawi to tak znakomicie, że aż trudno się od tego oderwać. Mamy kilka typów ataków: cięcie, pchnięcie, zamach i uderzenie z góry. Każdy z nich przydaje się w innych momentach. Cięcia i zamachu używamy wtedy, gdy przeciwnik jest obok nas, pchnięcie przydaje się, jeżeli chcemy szybko kogoś wykończyć, a uderzenie z góry ogłusza w błyskawicznym tempie.
Przy tej grze bawiłem się doskonale. Nie posiada rewelacyjnej oprawy graficznej, ale muzyka, dźwięk, animacja i, co najważniejsze, grywalność, ją wynagradzają. Dzięki perfekcyjnie opracowanemu modelowi walki i klimatowi rozgrywki wciąga, jak mało który produkt. Zdecydowanie, jest to jedna z najlepszych gier ówczesnego roku, a może nawet i najlepsza!
Plusy:
- jedna z najbardziej nowatorskich gier w historii,
- średniowieczny klimat wylewa się z monitora strumieniami,
- niezwykła swoboda,
- dynamika starć,
- oblężenia i obrony zamków,
- grywalność.
Minusy:
- grafika,
- nieprzejrzyste raporty,
- brak jakiejkolwiek kampanii,
- początkujący gracze mogą mieć kłopoty z grą (jest trudna).
Ocena: 8.5/10
- Czytaj dalej...
- 5 komentarzy
- 346 wyświetleń