Bungo50Blog

Nie interesuję się piłką. Uważam ten sport za mało ciekawy. Oczywiści gdy było Euro, to siadałem przed telewizorem zagrzewając naszych. W całej Polsce była świetna atmosfera.

Wczoraj zerknąłem na TV gdzie w którychś wiadomościach było podsumowanie. Jedną z pytanych osób była straganiarka bodajże z Krakowa, która powiedziała "Ja się cieszę, że to ełro się skończyło, bo jest spokój. I jak Polacy odpadli też się cieszyłam." Jak tak można? Przecież jesteśmy narodem. Samemu zdarza śmiać się z naszej reprezentacji, ale nigdy nie powiedziałbym czegoś takiego.

Powinniśmy się cieszyć z sukcesów wszystkich naszych drużyn, bez względu na ulubiony klub, czy awersję do piłki.

Dlaczego ludzie mają w sobie tyle kwasu, że muszą opluć wszystko co mogłoby wynieść nas w górę. Czy to zazdrość, a może czysta nienawiść do czegoś pozytywnego?

Jak tak można? Przecież jesteśmy narodem.

Niestety, też myślałem, że kiedy wychodzę do ludzi, to nie mogą mnie krytykować, przedrzeźniać. Błąd! Wychodząc musimy mieć świadomość, że ludzie mają prawo nas krytykować, nawet przedrzeźniać, obrażać. A nasza reakcja i nasze odpowiedzi zależą wyłącznie od nas. Ja, na przykład, nie mogłem znieść żałosnych pisków na widok Lewego, Błaszczykowskiego, Piszczka, Szczęsnego, a piłkę nożną w zasadzie mam gdzieś, chyba że sam chcę pograć. A na mecze nie patrzyłem, bo mnie po prostu nudzą faceci biegający za piłką, do bólu oklepana, choć efektywna, gra Hiszpanów.

Niby takie szczere gadanie - zacisnąć zęby i robić swoje - ale bardzo trudno to osiągnąć. Sam nie wiem, czy temu podołam, to jest bardzo trudna sztuka, nie stanąć murem za ludźmi, ale iść własną drogą. Na prawdę chciałbym to umieć, bo wiem, że moja próba zacznie się we wrześniu.