Wieśmin
Wpis opublikowany przez Dzwienkoswit
350 wyświetleń
Garść faktów rodem z fikcji i inne dziwne rzeczy, których nikt normalny by nie wymyślił.
Ostatnimi czasy o wieśminie lub wieśminach (jeśli jest takowych więcej [nic mi o tym nie wiadomo]) głośno słychować nawet na falach Radia Bambo Lud City. Nie jest to bynajmniej dziwne, gdyż zaczęli się naprawdę często pojawiać nawet w miejscach publicznych! Oczywiście chwilę później znikali w kanalizacji, albo w przejeżdżającej furmance z sianem. Jednak liczy się sam fakt, że ich widziano. To jednak jest nad wyraz zastanawiające. Ktoś, lub coś zaburzyło ich naturalną ostrożność. Śmiem snuć przypuszczenia, że tym czymś nie jest byle burak z miasta. To musi być nie licha poczwara z rodowodem. Bo aby przeciwstawić się takiemu wieśminowi trzeba mieć nie lada zaplecze. Tak, tak. To wymaga naprawdę znacznych umiejętności. Bo takowy wieśmin ? widmowa postura, pokaźny wachlarz w stylu ?zabili go i uciekł?, efektowne systemy walki, blond dredy? Zaraz, zaraz! To jak z motyką na słońce! Przecież wieśmin to prawdziwy twardziel, jakich mało, który nie zastanawia się czy walnąć w mordę z lewej strony, czy z prawej, bo wali z obu na raz. Nie ma też żadnej lektury typu: ?Zasieki na wieśmin?, dzięki której można upolować to wynaturzenie. A jednak coś sobie ostrzy pazury (może i kły). Bo zapewne pokonać się da nawet i legendarne istoty.
Mówiąc zwięźle i konkretnie tylko jedna profesja mi pasuje na tegoż łowcę. To musi być gracz. Najpewniej nałogowy, medalista, fanatyk, szósty zmysł, promień w oczach, bullet time, headshot. Tak? Kto nie chciałby schwytać legendarnego obrońcy ludów wiejskich. Dostałby wtedy taki piękny achievement do swojej gry Życie. Ach, jaki to musiałby być prestiż. Jednak jak to osiągnąć? To kluczowe pytanie. Można by wyliczać między innymi: staranne przygotowania, psychologiczne przekręty, wyzywające grafiki naścienne, świdrująca muzyka zaburzająca jego urządzenia maskujące. Ze względu na obawę spotkania z wieśminem nie będę dalej wymieniał. A teraz przedstawię coś, czego ten świat jeszcze nie widział. Nieco wyżej przemajstruję manuskrypt przedstawiający fakty, z życia wieśmina napisane przez rzekomo prawdziwego świadka. Obowiązuje jednak pewna zasada. Jeśli życie wam miłe nie czytajcie tego na głos. A teraz?
Twardyx zakaszlał głośno i zgasił niedopałek mocnego bagiennego ziela. Omal się nie wywrócił na krzaki przydrożnych jeżyn,, gdy zajął mu się bucior. Czym prędzej zdjął płonące obuwie i cisnął je mocno w las. Wrócił do swego zadania. Był barbarzyńcą z krwi i kości, wielkim sługą plemienia Rąbsieksru i miał pilnować tego szlaku. Wspiął się na wieżyczkę dwoma susami i włączył podsłuch wszystkich sześciu wykrywaczy dźwięków rozmieszczonych na całym szlaku.
- Puk, Puk?Ćwir, ćwir?- dobiegło z łączników podsłuchujących.
Magia dawała niezłe możliwości. Wystarczyła kupa szmelcu, a lokalny szaman robił z tego prawdziwe cacka. Nagle z łączników poleciała cała gama jakiś szumów i trzasków. Twardyx podniósł się z podłogi odrzucony przez fale dźwiękowe. Uformował lornetkę z rąk i kuknął w dal. Nic nie wskazywało na niebezpieczeństwo. Czół jednak, że coś jest nie w porządku. Wyczuł małe wibracje. Rzucił okiem na puchar wypełniony mieszanką napoju energetycznego z kawą i spirytusem. Na powierzchni tworzyły się małe fale.
- Co do chole?- zaczął, jednak nagłe huśtanie wieżyczką przerwało dalszą wypowiedź.
Było słychać dwa ciecia i razem z całą konstrukcją poleciał na spotkanie z twardym gruntem. Wieżyczka runęła jak domek z kart. Szybko wydostał się spod resztek drewna i stanął jak zamurowany, gdy przed nim stał jakiś siwy gość.
Ćwierć sekundy później było cicho jak makiem zasiał.
Jak widać przeciwnik zaiste konkretny. W dodatku ma duże poparcie w kręgach wieśniaków, których ponoć broni. Stąd się wzięło słowo ?wieśmin?. Ale po co, dlaczego, gdzie, jak i co? Tego nie wiedzą nawet najstarsi magowie.
1 komentarz
Rekomendowane komentarze