Sweet 17, kac w Las Vegas i dwa breloczki - czyli moje urodzinki;)
Wpis opublikowany przez pantrupek
409 wyświetleń
Mam dziś urodziny. Więc od tego momentu możecie mnie nazywać siedemnastolatkiem.
Każdy mówi, że urodziny, to tak jak Sylwester, chwila rozmyślań nad sobą, nad zmianami, rozliczenie się z dobra i zła, ustalanie nowych postanowień. I wiecie co? Kij mnie to wszystko boli, bo jakoś starszy się nie czuję . Można powiedzieć, że dziś jest dzień jak co dzień(no nie do końca ? matury są i siedzę dzięki temu w domu;).
W sumie głupio i mnie i Wam byłoby, gdybym się teraz nie rozpisał. Nawet, wracając do domu z Biedronki, jakoś sobie ten cały urodzinowy wpis w główce ułożyłem, ale oczywiście wszystko zapomniałem. Myśli o tym wpisie przysłoniła mi myśl o składzie Delmy. Dlatego nie wiem, co napisać. Myśli powinny przychodzić na bieżąco, lecz to jakoś nie wychodzi.
Wiecie, może to i dlatego, że się wypalam? Może znów nadchodzi podobny moment, jak ten w listopadzie bodajże? Już nie kraczę, oby tak się nie stało, bo nie będziecie mieli czego czytać, a ja wtedy będę miał moralniaka.
Nie ma to jak obejrzeć sobie na urodzinki przyjemny film. Dlatego pożyczyłem od kolegi (oczywiście na DVD, oryginalne;) film o wiele mówiącym tytule ?Kac Vegas?. Oczywiście, pisząc krótko i na temat, polecam serdecznie. Czemu? Gdyż wśród natłoku zboczonych komedii a la ?American Pie? ?Kac Vegas? to powiew świeżości. Fabularnie jest znakomity, już dawno w jednej komedii nie miałem tylu okazji do śmiechu. No i, choć jest to film młody, to już z pewnością kultowy. Oczywiście daję mu znaczek najlepsiejszej jakości w postaci? No nie wiem, przetrzymania płyty kolegi kilka dni dłużej.
Najbardziej rozczulił mnie dziś widok brata, który przywiózł mi dwa breloczki z wycieczki. Takie małe, jeden to lew, drugi to dinozaur. Wiem, że kupił je z własnych oszczędności i samemu je wybierał. I choć na nic mi te breloczki się nie przydadzą i choć są nieco tandetne, to co z tego! Dostałem je od siedmioletniego braciszka, którego nigdy nie widziałem tak uradowanego. I co z tego, że dostałem kilka o wiele bardziej przydatniejszych prezentów! On to kupił za własne pieniążki i od serca. Ach, kocham swojego brata.
Dobra, więc, mając już te siedemnaście lat (dokładnie to od piętnastej? ileś tam;), życzę i sobie i Wam, aby ten blog wytrzymał kolejne moje urodziny i kolejne i aby cały czas się rozwijał, oraz abym nie zanudził Was, drodzy czytelnicy, swoją nudną osobą i swoimi dziwnymi gdzieniegdzie tekstami. A teraz składamy rączki i grzecznie kończymy dzisiejszy krótki wpis słowem ?amen?. (pozdrawia Pt)
14 komentarzy
Rekomendowane komentarze