Uwielbiam gry które, po przejściu skłaniają mnie do refleksji. Takie które nie zamykają wszystkich furtek, nie podają nam całości na tacy, ale skłaniają do głębszego zastanowienia się. To the moon skłania do wielu takich rozmyślań: o śmierci, przemijaniu, tęsknocie, niespełnionych marzeniach, wymazywaniu złych wspomnień. Ja jednak zostałem z kompletnie innym pytaniem... ?Czemu gry nie mogą być sztuką?? Wolne indyki Studio Freebird Games, właściwie nie istniało w świadomości graczy przed wydani
Rąsia! To mój pierwszy wpis który odbębnie. Nie ma on na celu udzielenia informacji o mnie, o tematyce bloga i tego typu rzeczach. W sumie nie ma on żadnego celu. Ten wpis nie istnieje. Jeśli jednak go widzisz, zalecam udanie się do psychologa, bo najprawdopodobniej cierpisz na kompleks elektry. Ta wiadomość ulegnie samozniszczeniu... ... nie, żartuje sobie, nie ulegnie Ale twój komputer już tak...
