Jedno można powiedzieć obiektywnie o filmie: Nie pozostawia obojętnym. Nikogo. Bojowników walczących za kino niezależne napawa obrzydzeniem i rozczarowaniem, przeciętnego kinomana na ogół szokuje, bądź także obrzydza. O Antychryście napisano już bardzo wiele. A ja się pytam po co? Czemu do wszystkiego musimy dodawać ideologię, każdą sekundę filmu interpretować wg wzorców? Obrońcom moralności nie wypada nie skomentować filmu, w którym golizna i seks są bardzo częstym gościem na ekranie. Tylko jak zwykle jest to krytyka jednostronna i krzywdząca. Środowisko "artystyczne" natomiast, stara się doszukać nie wiadomo czego w konstrukcji filmu, poszukują znaczenia tam gdzie nie jest ono potrzebne. I potem się dziwić ich rozczarowaniu. Jasne, swoje trzy grosze dorzucił reżyser bredząc coś o swoich przemyśleniach podczas przeżywania depresji. A ja mówię: Wyrzućcie to wszystko do śmietnika i po prostu obejrzyjcie film. Warto, bo to po prostu naprawdę dobry i ciekawy horror. Nic więcej, ale i tak dużo biorąc pod uwagę, iż w tym gatunku już dawno nie było filmu chociaż lekko wybiegającego poza schemat "nowoczesnego filmu grozy".

Amen.