Recenzja gry Arcanum: Przypowieść o Maszynach i Magyi
Wpis opublikowany przez BigDaddy
1260 wyświetleń
Twoja ocena mojej recenzji.
19 użytkowników zagłosowało
-
1. Czy podobała ci się moja recenzja?
-
Tak jest spoko, czekam na następne.7
-
Całkiem niezła, popracuj nad językiem i pisaniem.8
-
Ani trochę, nie umiesz pisać recenzji!5
-
- Zaloguj się lub zarejestruj, aby zagłosować w ankiecie.
Arcanum: Przypowieść o Maszynach i Magyi
Metryka
Typ: RPG
Tryb gry: single/multiplayer
Nośnik: 2 CD
Tryb multiplayer: LAN/Internet
Maksymalna ilość graczy w trybie multiplayer: 8
PEGI: 16+
Data wydania w Polsce: Październik 2001
Gdzie kupić?
Miesięcznik Play! 05/10, na aukcjach.
Arcanum to gra RPG w steampunk'owym klimacie gdzie magia ściera się z technologią. Akcja gry dzieję się w nieco zmodyfikowanym XIXw. na fikcyjnym kontynencie podobnym do Afryki w którym można spotkać Elfy, Krasnoludy, i inne legendarne i magiczne postacie czy stworzenia.
Po uruchomieniu gry naszym oczom ukazuje się krótka cut scenka po której płynnie przechodzimy do menu głównego-mała rzecz a cieszy.
Później tworzymy lub wybieramy własną postać, wybieramy jej historię, przechodzimy przez edytor umiejętności potem czas na małą wizytę w sklepie i zaczyna się intro.
W grze istnieją następujące grywalne rasy : Elfy, Półelfy, Gnomy, Krasnoludy, Niziołki, Półorkowie i Półogrowie oraz oczywiście pospolici Ludzie :], przy czym każda rasa ma charakterystyczne dla siebie cechy np. Elfy mają bonus do urody i zręczności, a Krasnoludy do siły, kondycji i uzdolnienia technologicznego.
I tu dochodzimy do esencji tego RPG'a czyli ścierania się magii i technologii-dwóch skrajnie różniących się sił władających światem Arcanum.
Już na samym początku przy tworzeniu postaci powinniśmy zdecydować kim chcemy być-magiem czy technologiem/wynalazcą gdyż bycie techno-magiem jest praktycznie niemożliwe i w gruncie rzeczy nieopłacalne(nie da się nigdzie osiągnąć mistrzostwa). Wspomnieć należy o tym że w grze nie ma klas a jest tylko rasa i historia postaci, a awansując na kolejny poziom zdobywamy Punkty Postaci które wydajemy na umiejętności, schematy/czary i rozwijanie cech podstawowych(Siły, Zręczności itp.). Na początku gry po wybraniu rasy historii i imienia otrzymujemy pięć Punktów Postaci do własnej dyspozycji. Ja zacząłem grę krasnoludem z uczuleniem na magię co dało mi +15% do technologii. Graficznie gra prezentuje się mniej więcej na poziomie Fallout'a 2/Tactics i wydaje mi się że mapy są rysowane ręcznie(notabene podobnej jakości/rodzaju co w Divine Divinity) jednakże przy tak ogromnej grywalności grafika nie ma znaczenia. [uWAGA SPOILER!] Fabuła w grze jest następująca: lecimy pierwszym na świecie sterowcem (IFS Zefir) który ulega katastrofie poprzez dziwne maszyny latające za których sterami siedziały Ogry i dochodzi do katastrofy. My jako jedyni uszliśmy z życiem a w gruzach odnajdujemy gnoma który daje nam pierścień i prosi o odnalezienie właściciela. W międzyczasie podchodzi do nas wyznawca religii Panari i prosi o towarzyszenie nam i udanie się do Zamglonych Wzgórz do jego przyjaciela Joachima. Co było dalej nie powiem, sprawdźcie sami. 
[KONIEC SPOILERA]
W grze jest mnóstwo lokacji i questów pobocznych (w każdej przynajmniej 3-4) ale jeżeli ktoś idzie cały czas nie robiąc zadań pobocznych to może szybko zdać sobie sprawę że gry nie da się tak przejść, z resztą najwięcej frajdy i zabawy daje robienie questów niezwiązanych z fabułą i poznawanie zabawnych historii. Jak choćby pozbycie się ducha z kopalni w Zamglonych Wzgórzach, czy zdobycie buta tegoż ducha 
Grę warto przejść conajmniej dwa razy-raz magiem drugi technologiem, i raz jako dobry bohater, drugi raz jako wielki złoczyńca, raz jako kobieta drugi jako facet. Warto jeszcze wspomniec o bardzo dużej ilości (80) czarów podzielonych na 16 szkół, oraz ogromnej ilości schematów do znalezienia i wyuczenia(Np. Reanimator, Karabin maszynowy, Noktowizor) przez co warto cały czas zdobywać następne levele, i schematy. Złotym przykładem jest tutaj wyuczony za punkty postaci Karabin samopowtarzalny(połączenie rewolweru i karabinu myśliwskiego) który po znalezieniu odpowiedniego schematu i zamontowaniu komory ładującej można ulepszyć do karabinu maszynowego. Grając w Arcanum nie ma miejsca na nudę, w tej grze znajduje się wszystko czego można wymagać od oldschoolowego wspaniałego RPG z którego inne współczesne gry powinny brać przykład i poza tym grając w Arcanum zdałem sobie sprawę że w porównaniu z tą świetną grą większość współczesnych gier jest płytkich, pozbawionych głębi, świetnie opowiedzianej fabuły i innych podstawowych elementów.
Osobiście żałuje że nie ma sequela ani nawet gry o podobnej tematyce wydanej w ostatnim czasie i szczerze marze o reanimacji Troika Games.
Ocena 10/10
Plusy
+Ogromna mapa przygody, bardzo dużo lokacji.
+Dobry edytor i wiele umiejętności.
+Ogrom czarów i schematów.
+Ciekawa i wciągająca fabuła.
+Nieliniowa rozgrywka i kilka zakończeń.
+System dnia i nocy.
Minusy
- Podstarzała już grafika(ale to można wybaczyć-gra jest z 2001 roku!)
- Lekkie niedoróbki techniczne nieprzeszkadzające zbytnio w rozgrywce (zacinanie się gry po śnie i dłuższym graniu)
- Brak atosave'ów!
5 komentarzy
Rekomendowane komentarze