FlatOut 2 jest z pewnością jedną z ciekawszych gier wyścigowych. Wszystko zawdzięcza swojej oryginalności na rynku. Gracz w końcu otrzymał coś, co nie jest tylko jazdą po nudnym torze z czteroma przeciwnikami, czy wstawianiem neonów w każde możliwe miejsce itp. Tytuł nazwać można nawet ojcem Burnout?a Paradise.

Dawno temu na torze wyścigowym.
W 2005 roku na polski rynek trafiła produkcja o nazwie FlatOut, która dzięki nowatorskiemu podejściu twórców - Bugbear Entertainment - do gatunku, przez długi czas zajmowała pierwsze miejsce wśród innych gier wyścigowych. Mało która gra tego typu dostarczała tyle adrenaliny i frajdy. Wielu graczy nie mogło zapomnieć o tym dziele? podobnie jak jej twórcy, którzy rok później wydali drugą część gry pod nazwą FlatOut 2.



W drogę.
FlatOut 2 jest jedną z nielicznych gier tego wieku, która nie ma fabuły, oczywiście nie licząc tytułów z niższej półki. Brzmi to co najmniej dziwnie jak na obecne standardy, ale nie można tego faktu nazwać minusem, w końcu lepiej jest się tylko ścigać niż co każdą grę wyścigową oglądać przerywniki traktujące o wątku wyssanym z ?Szybkich i wściekłych?. Krótko mówiąc ten tytuł nie potrzebuje fabuły, jest to zwykła ?ścigałka? z oryginalną rozgrywką. Maniacy rozwałki w tej grze będą mieli co robić, gdyż gra polega nie tylko na ukończeniu jak najszybciej trasy, ale także na tym, by w ogóle do mety dojechać. Przeciwnicy są zawzięci i nie przejmują się tym, że samochód dopiero co wyjechał z myjni? nie raz zdarza się, że oponent za nami spowoduje, iż znajdziemy się na pobliskim drzewie, czy też obejrzymy trasę ?do góry nogami?, a my nie możemy zostać dłużni i uderzając z dużo większą siłą, zmniejszamy liczbę sprawnych aut na trasie. Oczywiście to co opisałem to są tylko ?zasady? wyścigów, a twórcy przygotowali dużo, dużo więcej. Zabawa podzielona jest na cztery części, różniące się od siebie modelami samochodów i rodzajami tras. Etapami tymi są derby, wyścigi, wyścigi uliczne oraz finały, które są połączeniem wszystkich poprzednich trzech.
Ludzie z Bugbear prócz wyścigów zatroszczyli się także o inne sposoby rozrywki. Pierwszym są derby destrukcji, w których naszym zadaniem jest obtłuczenie/wyeliminowanie samochodów tak, aby otrzymać jak najwięcej punktów. Tutaj nie musimy się troszczyć o miejsce na macie gdyż takowej nie ma. Następnym są wyczyny kaskaderskie, które nazwać można mini grami, polegającymi na wykorzystaniu naszego kierowcy jako? pocisku, który ma jak najdalej i wyżej polecieć, kuli do kręgli czy też kamyczka do puszczania kaczek. Tych mini gier jest w FlatOut 2 kilkanaście i są one bardzo zróżnicowane, ale niestety nie są zbyt dopracowane zarówno graficznie jak i fizycznie, siatka z wystającymi pikselami, czy też nienaturalne ruchy kręgli potrafią czasem podirytować gracza.
Pomimo imponującego trybu single-player nie można także zapomnieć o trybie multi-player, który dostarczy jeszcze więcej emocji, bo w końcu kto nie chciałby posiadać ostatni działający pojazd na świecie.



600 konna V12, czy czterotonowy kolos?
Do wyboru w grze mamy wiele maszyn, począwszy od małego samochodu, który dopiero co wyjechał z fabryki do ogromnego wraku, który przy stu km/h bez problemu powaliłby stojącą mu na drodze szopkę. Oczywiście do odblokowania samochodów, zarówno jak i tras musimy spełnić określone wymagania w trybie kariery. Za każde miejsce na podium otrzymujemy nagrodę, którą po wyścigu wykorzystujemy by kupić nowe auto czy zmodyfikować obecne. Jak już pisałem, gra podzielona jest na cztery etapy, a na każdy z nich najlepiej mieć pojazd dostosowane do stylu wyścigu. No więc tak, w derbach nasz samochód musi być ciężki i silny, w wyścigach najważniejsza jest sterowność, gdyż dostajemy silne i szybkie maszyny, które bardzo ciężko utrzymać na trasie, a w wyścigach ulicznych, liczy się tylko maksymalna prędkość. Oczywiście wybór aut, czy też studio tuningu nie dorównuje Need for Speed?om, ale trzeba przyznać, że gameplay?u wygrywa FlatOut.



Co masz pod maską?
Twórcy wykazali się geniuszem jeśli chodzi o technikę w grze. Przecudowna grafika, której pozazdrościć może nie jedna nowa gra. Piękne wybuchy i efekty towarzyszące stłuczkom, ładne trasy, plenery oraz oślepiające momentami słońce, czy też trawa ograniczająca widoczność? ta grafika nawet dzisiaj wygląda wspaniale, co doskonale widać na screenach.
Fizyka także stoi na wysokim poziomie. Dopracowana interakcja z otoczeniem, dzięki której prawie wszystko możemy zniszczyć, efektowne zderzenia, latająca po ekranie karoseria czy też lot kierowcy przez szybę? Jedyna gra wyścigowa przebijająca efekty FlatOut?a to Burnout Paradise, którego z czystym sercem mogę nazwać dzieckiem gry od Bugbear.
Najważniejszym aspektem ?wyścigówek? jest model prowadzenia samochodów. Mimo, że FlatOut nie jest symulatorem jazdy to model ten jest doskonale dopracowany, idealnie pasuje do tej gry, a efektowne zakręty czy loty nad samochodami przeciwników, na długo pozostaną w pamięci graczy.
Sztuczna inteligencja przeciwników to także atut gry, każdy z kierowców jest pamiętliwy, łatwo go sprowokować oraz co najważniejsze ma inny styl jazdy. Jedni unikają starć, a inni wprost szukają okazji by uszkodzić naszą furę, dlatego przed rozpoczęciem gry warto zapoznać się z charakterystyką kierowców.
Oprawa audio jest dobra, realistyczne odgłosy po stłuczkach i dźwięk palonej gumy cieszy ucho, lecz niestety najważniejszy odgłos, czyli ryk silnika brzmi bardziej jak zabawka, niż potężny kilkulitrowy potwór. Muzykę określę jednym słowem? poezja! Podczas wyścigu czy też przeglądania menu, usłyszymy mocne rokowe brzmienia między innymi od Papa Roach czy też Fall Out Boy. Szczerze przyznam, że gdybym miał tworzyć playlistę do tej gry to sam wybrałbym kilka z tych utworów, a jedyne czego mi tutaj brakuje to Linkin Park?a i Green Day.



Podium.
FlatOut 2 jest jednym z lepszych tytułów wśród wyścigów, mimo, że od jego premiery minęły już ponad trzy lata. Wysoka grywalność, ładna grafika, dopracowana fizyka, model pojazdów, SI i przyjemne audio, wybiły ten tytuł na wyżyny, a prócz kilku malutkich wad, tej grze nie można niczego zarzucić? no może poza tym, że tryb kariery jest bardzo krótki i można go ukończyć w jeden dzień.

Ocena: 8,7/10
Plusy: grywalność, grafika, fizyka, model jazdy, SI, audio.
Minusy: niedopracowane mini gry, krótka, sztuczny dźwięk silnika.