Ziemiomorze (Cykl), Ursula K. Le Guin

[FreeSoldier]

Hm... dla mnie czytałem tylko (pierwszą część ), była trochę nużąca. Nie wiem, jakoś tak, może teraz mnie najdzie, a nawet będzie musiało, jeśli chcę zarobić ocenkę dobrą, gdyż mam to jako lekturę; Ogólnie książka nie jest zła. Może za drugim razem, bardziej mi się spodoba.

[Lina6]

Ja z kolei piszę trochę w innej sprawie, piszę pracę licencjacką pt. :Elementy popkultury w literaturze fantasy", w której omawiam między innymi właśnie "Ziemiomorze" Le Guin, niestety trochę ciężko z materiałami na ten temat, a o pozycji biograficznej na temat samej autorki to już nie wspomnę. Byłabym wdzięczna za namiary na książki, artykuły itp.

[[Ekspert] Tzar]

Popkultura i Ziemomorze? Jakoś nie bardzo to widzę razem. Więcej szczęścia będziesz miała, szukając w książkach Kuby Ćwieka (np. seria o Kłamcy).

[Lina6]

Popkultura w sensie inspiracje światem zewnętrznym, wydarzeniami, innymi książkami jakie miały wpływ na treść tych powieści , zresztą zmienić nie mogę, bo mam temat już zatwierdzony u promotora, z resztą on sam mi ziemiomorze narzucił bo stwierdził, że obowiązkowe. Inne książki o których pisze, to "Władca Pierścieni" i "Wiedźmin". No i nie mogę zmienić tych książek bo też chodzi o to że były pisane w różnych latach i będę musiała porównać w jaki sposób treści tych książek wzajemnie na siebie wpływają

[t3tris]

http://muse.jhu.edu/....comoletti.html

Tu masz całkiem sporo materiału. Jeżeli cierpisz na nadmiar wolnego czasu, to możesz też poszukać książek o samej autorce, tam będziesz miał mnóstwo przykładów z odniesieniami do konkretnych dzieł (z których Ziemiomorze jest zdecydowanie najbardziej popularnym).

[Lina6]

Wielkie dzięki, tylko trochę szkoda, że po angielsku

[Qbuś]

Teksty dotyczące fantasytki i będące na poziomie akademickim w zasadzie tylko po angielsku. Po polsku nie można raczej na zbyt wiele liczyć.

[t3tris]

Przywołany do tablicy przez Tzara:

Może też momentami nieco zbijać z nóg "subtelnością" przesłania feministycznego

Byłbyś chętny na małą dyskusję w temacie? Jeśli tak, to zacznij tam, proszę, od rozwinięcia, co miałeś na myśli, a ja podejmę wątek.

rozwijam.

Nie oprę się pokusie rozpoczęcia od truizmu, jakim z pewnością jest spostrzeżenie, że nie istnieją autorzy bezideowi. Każdy ma jakiś pogląd na świat, swój punkt siedzenia. Ta wizja zawsze mniej lub bardziej jest widoczna w dziełach, przy czym samą skuteczność maskowania się rozpatruję w absolutnym oderwaniu od jej subtelności. Tu dochodzę powoli do meritum, bo taki Vonnegut na przykład mimo, że zupełnie nie próbuje grać bezideowego, to giczoły swojego światopoglądu podsuwa czytelnikowi pod nos w sposób nieprzeszkadzający w lekturze, czego niestety nie można powiedzieć o Le Guin. Nie będę się skupiał na jej z pewnością nie najłatwiejszym życiorysie, ale na tym, z czym mam możliwość obcować czyli z dziećmi jej pióra. W tej wspaniałej zaś serii z gracją wściekłego nosorożca w magazynie szklarskim miota się się przesłanie feministyczne. Zaznaczam jasno, żeby nie bić się później z chochołami - nie mam nic do niego samego, problemem dla mnie jest forma w jakiej mi je podano. Mam problem z przełknięciem okrutnego świata, gdzie jeden Ged dostrzega w kobiecie istotę ludzką, mimo, że wyraźnie występują tam matriarchaty; gdzie mistrzowie z Roke nie chcą nauczać Irian, mimo dostrzegania jej potencjału zestawione z pozwoleniem na pozostanie w szkole Geda po tym, jak uśmiercił arcymaga; gdzie synowie będący całe życie na morzu nie wiedzą, że pranie nie robi się samo. Ja bym naprawdę się nie czepiał ducha równouprawnienia płynącego z tej serii, gdyby tylko był on podany w postaci łatwiejszej do bezbolesnego strawienia.

[[Ekspert] Tzar]

Słabo. Myślałem, że ominął mnie jakoś ten cios feministycznym obuchem, bo za nic nie mogłem go sobie przypomnieć. A tam jednak tego obucha nie było, bo to, o czym piszesz, to nie był cios, tylko ledwie pomyzianie piórkiem. Wydaje mi się, że jako wstrętną agitkę traktujesz coś, co wg mnie czymś takim w ogóle nie jest.

Spójrzmy na Ziemiomorze nieco innym okiem. Mamy tam dwa rodzaje magii: tę dobrą, którą parają się wyłącznie mężczyźni, i tę złą, mroczną magię wyzwolonych kobiet z dalekiej krainy (Grobowce Atuanu). Cóż więc się dzieje z Tenar, dziewczyną o niemałym potencjale magicznym, tak niecnie potraktowaną przez wysoko postawione kobiety? Przybywa Ged i raduje biedaczkę ze szponów złych mocy. Tenar traci moc i zostaje szczęśliwą... kurą domową (tu jest twoje miejsce, kobieto, sama przecież wybrałaś). Ged przemierza świat i rozmawia ze smokami, a Tenar rodzi i podciera tyłki dzieciakom, ceruje skarpety i doi kozy (zaprawdę, nie mniej bohaterskie to czyny). W ogóle brak w tych książkach postaci kobiecej, która byłaby niezależna - istnieją po to, aby umilić Krogulcowi życie. Tenar po latach dane jest w końcu dołączyć do Geda, ale jako kto, partnerka czy niańka niedołężnego starca? Tehanu, w której podobno drzemie wielka moc, nie wychodzi z roli ofiary, biednej sierotki. I co się przytrafia tym dwóm postaciom? Dopiero w opowiadaniach, napisanych wiele lat później, kobiety zaczynają odgrywać większą rolę, ale chcę zwrócić uwagę na ostatnie z nich, Ważkę. Kim okazuje się Irian, która pokonała nieumarłego maga z Roke? Dlaczego kobieta mogła dokonać czegoś tak niebywałego? Ano, panie, bo to właściwie był smok - z ludzkiej czarodziejki zostałaby najwyżej mokra plama. Smoki zabijają złych magów, a Tenar cierpi i pozostaje w cieniu, bo to robią "prawdziwe" kobiety. Zaiste, feminizm w czystej postaci.

PS Dzięki za chęć do dyskutowania.

[Iselor]

Może i feminizm, ale mi to zwisa - jestem prawicowcem (KNP JKM) a mimo to uważam Ziemiomorze za najwybitniejszy cykl fantasy ever, a dwa pierwsze tomy (zwłaszcza Grobowce Atuanu) to rzeczy mega dobre i mega klimatyczne.

[t3tris]

@Tzar

Ja odbiłbym w tym miejscu piłeczkę, bo przecież to wszystko o czym piszesz, to akurat całkiem zgrabny zabieg mając zagrać emocjami czytelnika. Taki nieprzesadnie inwazyjny, a jednak osiągający swój cel - odbiorca książki siłą rzeczy w jakiś sposób dostrzega niesprawiedliwość dotykającą czy to Tehanu czy Tenar. Gdyby przy tym pozostała pani Le Guin - złego słowa bym nie powiedział, bo zamierzenia byłyby zrealizowane tak, bym nawet nie poczuł cudzego światopoglądu podtykanego mi pod nos. Niestety, w kilku miejscach (tych przytoczonych i paru innych) nie sposób nie dostrzec pewnych nielogiczności co zasadniczo utrudnia mi bezbolesną lekturę.

[[Ekspert] Tzar]

Stwierdziłeś, że Ziemiomorze miejscami razi ostentacyjnym feminizmem, na co ja odparłem, że w przedstawionych przykładach tej ostentacji nie dostrzegam, za to dostrzegam ją w czymś zgoła przeciwnym: swoistym antyfeminizmie - gdzie tu duch równouprawnienia? Według Ciebie sytuacja, w której jedyna istotniejsza postać kobieca, zamiast "robić karierę", wybiera harówkę na farmie, jest zgrabnym zabiegiem, po którym nie odczuwasz cudzego światopoglądu?

[t3tris]

Śmiej się, ale tak. Dla mnie jeżeli odłożyć na bok całą formę, to, że Ziemiomorze jest wspaniale napisanym cyklem fantasy ze zgrabnie odmalowanym światem, seria ta niesie właśnie dwa przesłania: że w każdym jest zło, ale od człowieka zależy co się z tym faktem zrobi i właśnie jakiś taki duch nierównego traktowania kobiet i mężczyzn. Obrazowany głównie wymienionymi przez Ciebie antagonizmami - Ged rozmawia ze smokami, Tenar pierze koszule i dogląda kur, ale też momentami wyłażący spod ładnej poszewki brzydkimi kłakami. Nie zgadzasz się z moją tezą, że zabieg jest zgrabny - w moim mniemaniu jest o tyle zdatny do zaakceptowania, o ile jest paskudnie prawdziwy. Świat odmalowany w serii jest w pewnym stopniu odbiciem mentalności, jaka rzeczywiście była obecna w dziejach. Być może jestem jedyną osobą, której ten sposób odwzorowywania niesprawiedliwości wydał się uzasadniony i bezbolesny w odbiorze, ale subiektywnie stwierdzam, że właśnie taki lubię - nieco podobny do przedstawionego w "Zabić drozda".

[[Ekspert] Tzar]

Ależ niech sobie będzie wspaniale napisanym cyklem - sam go za takiego uważam i cenię. Dziwię się tylko narzekaniom na przesadny, siłą wpychany czytelnikowi do głowy feminizm, podczas gdy tyle jest przykładów świadczących o czymś zgoła przeciwnym.

[Lord Yves]

Sorry, że odgrzebuję temat ale mam coś do powiedzenia.

W poniedziałek 22 stycznia zmarła Ursula K. Le Guin.