Ventas Napisano Czerwiec 23, 2018 Zgłoś Share Napisano Czerwiec 23, 2018 Słuchając mojego zachwytu nad książką, żona stwierdziła, że to nie jest już literatura. Nie mogę się z nią zgodzić, ale też nie napiszę, że to tradycyjne podejście do powieści fantasy. Autor nazywa swoją książkę nowym podgatunkiem literatury tj. LitRPG. Czy nazwa jest odpowiednia, nie wiem, ale książkę można faktycznie umieścić w połowie drogi między literaturą a grą, a dokładniej gameplayem. Dlaczego? Wszystko przez prawa rządzące światem Barliony - wirtualną rzeczywistością w stylu gier MMORPG, w którą zagrywają się ludzie na całym globie. Nie traktują jej jak zwykłej gry, a raczej jako drugie życie, ponieważ gracze przenoszą się do niej całą swoją jaźnią (jak w Matrixie czy Player One). Dodatkowo Barliona wykorzystywana jest przez Rząd jako miejsce odosobnienia dla przestępców, którzy zamiast trafiać do więzień, zostają przymusowo zamknięci w kapsułach i zmuszeni do pracy w kopalni, gdzie mają przez całą odsiadkę wydobywać wirtualne surowce (od razu przypomina się Khorinis znane z Gothica...oraz informacje o Chińczykach zmuszanych do gry w World of Warcraft ;) ). Ok, ale co jest w tym niezwykłego? Otóż to, że w przeciwieństwie do np. Matrixa świat Barliony nie udaje świata rzeczywistego. To gra RPG całą gębą. Jeśli odpyskujesz strażnikowi, przed Twoimi oczami pojawi się napis informujący o obniżonej reputacji u tej frakcji. Jeśli zabijesz szczura (na niskim lvl) możesz wydropić z niego ciekawe przedmioty, a pozyskane futro sprzedać u handlarza. Nawet wypicie zwykłej wody informuje cię o otrzymanym buffie do statystyk oraz o "stygnięciu" zdolności picia. To wszystko sprawia, że nazwałbym książkę literackim gameplayem. Jak dla mnie pozycja obowiązkowa dla każdego gracza, zwłaszcza fanów gothica, warcrafta (sam autor jest jego wielkim wielbicielem), micecrafta etc. Jak sądzicie, podobne książki mogą się u nas przyjąć? Link do komentarza Udostępnij na innych stronach More sharing options...
