Jedenaście Pazurów, Andrzej Sapkowski(przedmowa) oraz...

[Shaker]

Jedenaście Pazurów

Przedmowa:
Andrzej Sapkowski
Autorzy:
Jaga Rydzewska, Łukasz Orbitowski, Mirosława Sędzikowska, Piotr Patykiewicz, Paweł Ciećwierz, Marcin Wełnicki, Witold Jabłoński, Artur Baniewicz, Donat Szyller, Marcin Przybyłek, Paweł Kempczyński

^{Kotom wszystko wolno...}
Zgodnie z tytułem książka ma w sobie coś z kota. Przenikliwy wzrok czającego się w ciemnościach drapieżnika, by w końcu dopaść niczego nie spodziewającą się ofiarę. Tak i zaskoczyła też mnie. Wydana stosunkowo niedawno, bo przed świętami Bożego Narodzenia(2010). Jej wydaniu nie towarzyszyła żadna większa reklama, ani zapowiedź. Zdobi ją, tylko jedno znane nazwisko pisarza znanego z serii o Wiedźminie, czyli Andrzeja Sapkowskiego, a przecież nie on jest tu najważniejszy. Tak naprawdę odpowiada, tylko za przedmowę, by wypromować innych młodych(lub nie) pisarzy i jego nazwisko przyciąga oczy, by człowiek mógł się zainteresować tym niepozornym dziełem. A czy warto?

^{Koty... mam wrażenie, że obcuję z czymś świętym i przedwiecznym.}
Książka składa się z jedenastu różnych, krótszych i dłuższych, od science fiction poprzez fantasy, horror, space operę, urban fantasy aż po groteskę opowiadań, które próbują zgłębić kocią tajemnicę. Każda z nich w mniejszym lub większym stopniu odnosi się do mistycznej i tajemniczej istoty, jaką jest kot. Mroczne i odwiecznie skrywane kocie tajemnice są na wyciągnięcie ręki...

Krótka recenzja:
Muszę się przyznać, że tak naprawdę do tej książki przykuło moją uwagę nazwisko Andrzeja Sapkowskiego. Prawdopodobnie gdyby go nie było, nawet bym nie spojrzał na ten tytuł i zrobiłbym ogromny błąd...Czemu błąd?
Część z was może się zrazić tym, że jest to zbiór opowiadań nieznanych autorów, które są dosyć krótkie, a przez co kojarzą się z darmowymi opowiadaniami publikowanymi w internecie lub dla przykładu na coverze w Cd-action w ,,Plotergeist". Jednak więcej ludzi sięgnie chyba po książkę? ( Powiedziałbym tak, lecz mogę się drastycznie mylić)
Osobiście muszę powiedzieć, że zaskoczyła mnie jakość opowiadań w tej książce, która jest naprawdę bardzo dobra. Część z nich chciałoby się aż widzieć w pełnym wydaniu, jako pełnowymiarową książkę.
W kilku z nich można doszukiwać się jakichkolwiek nawiązać do kotów, które nie są, aż tak oczywiste i można ich łatwo nie znaleźdź, aż do samego zakończenia. Jednak tym, co wyróżnia tą książkę to brak monotoni. Przeskakiwanie z jednego opowiadania na drugie wcale nie jest straszne i sprawia, że książka nie powinna się znudzić nikomu.

^{,,Gdzieś tam, gdzie mieszkają takie imiona, Ono wypatrzyło wolne miejsce w żywym ciele. Czym prędzej wskoczyło i wczepiło się mocno: moje, moje, moje!"}
Nie potrafię ogólnie zakwalifikować stylu w jakim są napisane te opowiadania, bo po prostu mają w sobie ten czar. Może nie są wyszukane i język nie jest płynny, jednak czyta się ją z przyjemnością. Każdemu kto szuka odmiany i powiewu nowości, może zaskoczenia? z kociej ciekawości?
Polecam tą książkę ze względu na unikatowość i ciekawe podejście do kocich tajemnic i tego, czym dla autora jest mistyczna postać kota.
Pozostaje tylko... Miau!

[Dracia]

Ooooj, piękna antologia. Uroczy wstęp Sapkowskiego i drobne, kocie tekściki przy każdym opowiadaniu... Oraz same historie, trzymające poziom. Najlepsze z nich to według mnie...

a) Opowiadanie o Kocie Schrodingera. Uwielbiam sam koncept, a tutaj mamy jeszcze naprawdę przerażającą historię opowiedzianą w bardzo dzieciency sposób przez dziecko.

b) Bardzo Lovecraftowska opowieść o Lovecrafcie i kocie, który przyzywał koszmary. Wręcz ociekająca stylem tego pisarza i klimatem jego powieści. Wylewa się z każdego zdania i zatapia czytelnika tak jak wody, z pod których wychodzą spaczone bestie.

c) Marcin Przybyłek, jeden z moich ulubionych pisarzy fantastycznych + Warhammer 40k + koty = "Aquila, Aquila". Czyli MROCZNY klimat 41 millenium, tygrysio-indyjski Zakon, bardzo koci artefakt i medyk, który to jest bardzo, ale to bardzo "badass". Czyli to, co tygryski lubią najbardziej. :3 Bardzo mi się podobały spostrzeżenia głównego bohatera na temat "przerysowania" tego uniwersum...

[Shaker]

Według mnie brakuje, tylko kontynuacji. Tzn. chetnie widziałbym więcej tego typu książek, bo taka koncepcja do mnie przemawia. Z każdego gatunku po trochu i każdy ma coś dla siebie. Jak zainteresuje to można poszukać więcej opowiadań danego autora Po tej książce, jednak słuch o takich utworach zaginął i ona sama raczej nie osiągnęła też zbytniego sukcesu, choć moim zdaniem nie słusznie. Często, jeśli coś jest orginalne nie jest dość popularne...

[[Ekspert] Tzar]

Według mnie brakuje, tylko kontynuacji.

Same "... pazury" są niejako kontynuacją. W 1997 r. wydano antologię "Trzynaście kotów", tam znalazło się opowiadanie Sapkowskiego, a nawet dwa. Polecam.

Jeżeli zaś masz na myśli sam pomysł na antologie tematyczne, to rzeczywiście, rzecz to zdecydowanie popularniejsza na Zachodzie niż u nas. Nie można jednak mówić o całkowitym braku podobnych wydawnictw, bo mamy takie zbiory jak "Małodobry" (o katach) czy jakieś tam opowieści o czarodziejach i wiele innych, ale u nas to się słabo sprzedaje. Ludzie wolą kolejny zbiór Pilipiuka od zbiorów różnych autorów piszących na wspólny temat.