Ronaldo9

Apropo przygodówek, też kiedyś namiętnie ogrywałem ten gatunek, pewnie głównie z powodu słabego peceta, a może dlatego że naprawdę podobały mi się tego rodzaju gierki, a że jakoś miałem możliwość w nie grać to nie wybrzydzałem. Pewnie dziś byście powiedzieli "ło panie, jak w taki syf mogłeś grać?", ano mogłem i się podobało. Grał ktoś z was kiedyś w np. Nibiru, Black Mirror, Runaway, Alone in the dark, Podróż do wnętrza ziemi, Zegarmistrz, czy którąś z części Broken sword? Tylko kurcze, szkoda że nie udało mi się wtedy załatwić właśnie Syberii, jak na tamte czasy podobno jedną z lepszych, jak nie najlepszych przygodówek.

Ogólnie w karciankach dużo zależy od talii jaką grasz, jak ma ona ręce i nogi to ma się swoje szanse, mniejsze większe ale ma. Nowi gracze lubią na początku tworzyć własne talie, którymi pewnie nie jeden pros by nie wyszedł z najnizszych rang. Trzeba zdecydować się na jakiś archetyp i jego modyfikować w zależności od swojego zasobu kart, a nie wymyślać koło od nowa. No chyba, że mówisz o zasadach gry, ale je to chyba jest każdy wstanie po pewnym czasie zrozumieć, trzeba tylko trochę pograć i nauczyć się kart, która co robi, reszta sama przyjdzie. :)

Nerfo, wcześniej miała sprzeczkę z Abyssem o pisanie o alkoholu i innych używkiach. Też ciekawy tok rozumowania, cóż dzieje się.

Zawsze to jakieś rozwiązanie, survival mocno, tylko kto wtedy zajmie łóżko?

Szczęściam bo ostatnio ze znajomymi udało nam się zagrać w planszówkę "Ryzyko". Tylko tak na poważnie, a nie że po 15 min się już wszystkim nudzi i nie chce się grać, tylko szybko na facebooka trzeba wejść. Serio super zabawa, chyba z 3-4 dni po kilka godzin toczyliśmy bitwy ze sobą, zawieraliśmy pakty, sojusze, spiski, no fajnie było, polecam. Coś innego niż gry komuterowe, ale w odpowiednim towarzystwie bawi równie świetnie. Nawet dla takiego nolifa jak ja trochę czasu wśród ludzi potrafi nie zaszkodzići i nie podnośić ciśnienia. :)

Ehh i znowu lodówka pusta, nawet muchy przestały się kręcić po kuchni, to chyba zły znak. No nic, znowu trzeba będzie wyjść z domu na zakupy, no chyba że w końcu postanowię spróbować zrobić sajgonki z tego starego capa, eee kota, który zajada sobie puszeczki z wołowinką, kurczaczkiem czy innym łososiem na moich oczach, ma skłonności do zapadania w śpiączkę na kilkanaście godzin dziennie na wygodnym łóżeczku mając gdzieś czy ktoś (np. Ja) chciałby się na nim położyć oraz to że najzwyczjniej w świecie nie podoba mi się jego zapach (tak, mógłby się kiedyś umyć). Po co ja go w ogóle trzymam? Chyba tylko dlatego, że jak patrzę na niego to widzę swoje odbicie, tak samo ma wywalone na wszystko, no i to, że jak się robi głodny to uaktywnia te wielkie rozbrajające oczka niczym Puszek ze Shreka. Plus taki, że chociaż nie chrapie. Trudno, pogram sobie w jakiś symulator robienia pizzy czy coś.

Plaża.

Śniadanie.

Lis.

Hanks.

King.

Fantazja.

Lektor.

Czyli podział na system i reszta dysku jest tylko i wyłącznie kwestią wizualną (gustu) i ani nie pomoże ani nie zaszkodzi. Ok, w takim razie nie będę dzielił SSD, a zamiast tego skupię się na regularnym backup danych.

Zmywarka.