Dropkick Murphys

[licuri]

Skład zespołu:

* Al Barr - śpiew (głos niski)

* Mark Orell - gitara (już nie gra, zastąpił go Jeff Darosa)

* James Lynch - gitara

* Ken Casey - gitara basowa, śpiew (głos wysoki)

* Tim Brennan - mandolina, gitara akustyczna, akordeon, flet

* Scruffy Wallace - dudy

* Matt Kelly - perkusja

Albumy:

* Do or Die (1998)

* The Gang's All Here (1999)

* Sing Loud Sing Proud (2001)

* Blackout (2003)

* The Warrior's Code (2005)

* The Meanest of Times (2007)

Grupa nazywająca się Dropkick Murphys pochodzi z Bostonu. Ich muzyka poza tym, że jest to rock ma w sobie elementy punk, ska i irlandzkiej muzyki ludowej. Ich piosenka pod tytułem

została użyta w filmie Martina Scorsese pod tytułem Infiltracja i oglądając właśnie ten film zakochałem się w tym zespole...

Zespół powstał w Quincy w Massachusetts, gdzie grali jako grupa typowo garażowa, do czasu gdy zauważyli, że ich muzyka spotyka się z dość ciepłymi opiniami. Wtedy to zaczęli koncertować na coraz szerszą skalę, oraz nagrywać płyty.

W roku 2009 odwiedzili Polskę, gdzie w Warszawskim klubie Progresja zagrali koncert.

Ja osobiście jestem tym zespołem zachwycony, zwłaszcza albumami Blackout, The Warrior's Code oraz The Meanest of Times.

[Black Shadow]

Kapela ma nawet ciekawe brzmienie Na pewno wiele dodaje irlandzki akcent, ale ogólnie podane przez ciebie kawałki są IMO dobre. Choć np. początek Johny, I hardly knew ya brzmi mi bardziej jak jakaś wersja szant a w każdym razie na pewno śpiewana przez pirata z opaską na głowie Ale można spokojnie ich słuchać.

[Rorschach]

Pierwszy raz zetknąłem się z tym zespołem podobnie jak licuri, podczas oglądania "Infiltracji"

Motyw przewodni od razu wpadł w ucho, i sięgnąłem po inne ich piosenki, takie jak "Warrior's Code" , "Fields of Athenry" , "State of Massachusetts" czy też "Which side are you on ?"

Bardzo udane połączenie rocka z muzyką irlandzką. A ich przeróbka utworu The Clash pt. Guns of Brixton ; jest jedną z moich ulubionych

[deryck]

Dropkicks? Stare dzieje... Ale ich dzisiejsza muzyka nie ma porównania z dawnymi czasami. Posłuchajcie sobie "The Early Yers" i "Singles Colloection" gdy grał jeszcze Rick Barton, a na wokalu był Mike McColgan (obecnie Street Dogs), bo "Do or Die" to tylko próbka ich dawnej świetności.

The Early Years i Singles Collection (vol.1) - MASTERPIECE - 6!/5

Do or Die - KLASYKA w klasycznym (najlepszym) składzie 100% Oi! - 6/5

The Gang's All Here - Już Al na wokalu ale na gitarze nadal Barton. Trzyma poziom - 5/5

Sing Loud Sing Proud - mocny zjazd w stronę folku, znacznie mniej Oi!, ale jest Spicy McHaggis na dudach - 4/5

Live on St. Patrics Day - koncertówka, ale do nagrań koncertowych z "The Early Years" nie ma porównania - 3/5

Blackout - próba odzyskania dawnego pazura, ale nadal za dużo tu folku - 4/5

The Warrior's Code - 100% folku, 0% Oi!, czy to naprawdę ta sama grupa - 4-/5

The Meanest of Times - album niemal w całości coverowy - 3+/5

Live on Lansdowne, Boston MA - koncertówka DKM bez "Skinhead on the MBTA"? Podziękował - 0!/5

[haunter]

Mój ulubiony zespól. Pierwszy raz zetknąłem się z nimi podczas gry w Dave Mirra BMX (dołączone do któregoś numeru CDA w 2002), gdzie wykorzystano ich piosenkę Never Alone. Nie zgadzam się z przedmówcą, że w ich muzyce za dużo folku. Ich najnowsze płyty są naprawdę fajne, a Al na wokalu jest moim zdaniem świetny. A Live At Lansdowne rządzi.

[Reekardo]

Dropkicks? Stare dzieje... Ale ich dzisiejsza muzyka nie ma porównania z dawnymi czasami. Posłuchajcie sobie "The Early Yers" i "Singles Colloection" gdy grał jeszcze Rick Barton, a na wokalu był Mike McColgan (obecnie Street Dogs), bo "Do or Die" to tylko próbka ich dawnej świetności.

The Early Years i Singles Collection (vol.1) - MASTERPIECE - 6!/5

Do or Die - KLASYKA w klasycznym (najlepszym) składzie 100% Oi! - 6/5

The Gang's All Here - Już Al na wokalu ale na gitarze nadal Barton. Trzyma poziom - 5/5

Sing Loud Sing Proud - mocny zjazd w stronę folku, znacznie mniej Oi!, ale jest Spicy McHaggis na dudach - 4/5

Live on St. Patrics Day - koncertówka, ale do nagrań koncertowych z "The Early Years" nie ma porównania - 3/5

Blackout - próba odzyskania dawnego pazura, ale nadal za dużo tu folku - 4/5

The Warrior's Code - 100% folku, 0% Oi!, czy to naprawdę ta sama grupa - 4-/5

The Meanest of Times - album niemal w całości coverowy - 3+/5

Live on Lansdowne, Boston MA - koncertówka DKM bez "Skinhead on the MBTA"? Podziękował - 0!/5

Mam identyczne zdanie o DM. Z ich nowymi dokonaniami nie chce mi sie zapozanwać, bo to jakiś coverbend starych Dropkicków.