Pierwszy wpis tego rodzaju, a mianowicie odpowiedź na post DexKanon'a. Nie będę jednak mówił o Bogu, ale jednak będzie nawiązanie do wiary.

Mi też się ferie skończyły... i dodać jeszcze do tego porażkę Polaków, nieudany 2 skok Małysza... no słabe zakończenie zimowych wakacji. Oczywiście nie mam nic do zarzucenia naszym reprezentantom, ale to jednak mnie trochę demotywuję. Bardzo lubię sport, w każdej formie i w pewnym stopniu jestem patriotą w postaci kibica. Nie stawiam na nikim krzyżyka dopóki zawody się nie skończą. Wiara bardzo pomaga w pokonaniu przeciwnika, a decyduje właściwie psychika. Człowiek bez wiary, tak naprawdę nigdy nie będzie w pełni żył. Pomaga ona w najtrudniejszych sytuacjach i nie tylko w sporcie.

Po pierwszej połowie meczu Polska - Islandia nie było złudzeń, że coś jest nie tak. 8 bramek różnicy to bardzo poważny problem jeśli chodzi o piłkę ręczną. Druga połowa to najlepszy obraz przemiany zespołu. Co prawda mieli tak grać od początku meczu, ale Polacy lubią nam fundować 'sportowe horrory'. Odmieniona drużyna, zupełnie inna niż ta z pierwszej części spotkania. Nie poddała się, walczyła do końca. Wielka zasługa Sławomira Szmala, który budzi u mnie ogromny respekt. Niestety 8 bramek do odrobienia to za dużo, w przeciągu 30min. Jestem dumny ze szczypiornistów, bo pokazali charakter, wolę walki i pozwolili kibicom uwierzyć w zwycięstwo.

Nie udało się, trudno. Wiara pozostaje i należy czekać do następnej okazji udowodnienia: "no i kto jest debeściak?!".

Jutro na 8:00 do szkoły, przez zaspy śnieżne i minusową temperaturę. Trudny obraz, który maluję mi się w wyobraźni pod wpływem mijających ferii. Pozdrawiam wszystkich, którzy przeżywają to samo co ja, bądź podobnie. Głowa do góry i zapraszam na koniec do obejrzenia kilku filmów, a w szczególności tego.